حجازیفر در نشست خبری که صبح امروز برگزار شد درباره فعالیتهای تئاتر هامون و معرفی دو اثر جدید به تهیهکنندگی این مجموعه و همچنین از شکل گیری این سالن تا فعالیتهای آیندهاش صحبت کرد.
به گزارش سینماسینما، سالن «هامون» که پیش از این با نام «باران» میزبان اجراهای مختلف بود، از ۲۵ اردیبهشت با مدیریت هنری هادی حجازیفر به کارش ادامه میدهد. «پروانه الجزایری» اولین نمایشی بود که در این سالن با تیم جدید روی صحنه رفت.
هنوز هم خیلیها او را با نقش حاج احمد متوسلیان در فیلم «ایستاده در غبار» به یاد میآورند. هادی حجازیفر که به قصد فیلمسازی وارد سینما شد امروز در مقابل خبرنگاران از تحقق یک رویای چندین و چند ساله صحبت کرد که برای تشکیل آن حدود دو سال تلاش کرده است. او حالا علاوه بر بازیگر، مدیریت هنری یکی از تماشاخانههای تهران به اسم «هامون» را برعهده دارد که با تحویل گرفتن از تیم قبلی، سعی کرده امکاناتش را تجهیز کند تا مخاطبان با خیال آسوده به تماشای نمایشها بنشینند. حجازیفر یک برنامه بلند مدت برای سالن «هامون» دارد که فعلا دربارهشان صحبت نمیکند و بیشتر صحبتهایش حول محور دیده شدن گروههای تئاتری جوان است. اینکه باید از تئاتر خصوصی حمایت شود و «هامون» هم یکی از همین سالنهای خصوصی است که حجازیفر تلاش زیادی برای بقایش میکند.
بازیگر فیلم «ماجرای نیمروز» از یک رویای قدیمی سخن میگوید: «این علاقهمندی به تشکیل یک سالن نمایش به سال ۷۷ برمیگردد که من در دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران با دوستانم درس میخواندم و همان سالها یک گروهی به اسم «گسست» تشکیل دادیم و رویای این را داشتیم که یک محل برای اجرای تئاتر داشته باشیم. یعنی بعد از به پایان رسیدن دانشگاه جایی باشد که مردم بیایند و اجراهای ما را ببینند. من بعد از دوره فوق لیسانس از سال ۸۴ تا ۹۲ دو کار انجام دادم. در صورتی که دوره لیسانس ۲۰ کار انجام دادم. همان سالها من در یک برنامه در شبکه چهار شرکت کردم و درباره تئاتر خصوصی صحبت کردم و اعلام کردم که با این موضوع موافق هستم. رویکردی که دولت در حوزه خصوصی داشت در زمینه تئاترها مثبت بود. به دلیل اینکه به گروهها فرصت اجرا داده میشود. من حدود دو سال برای شروع فعالیت سالن نمایش «هامون» تلاش کردم و اینجا را به مدت چهار سال رهن کردیم. اما متوجه شدیم که سالن یکسری مشکلات دارد و ایمن نیست و به همین دلیل پروسه بازسازی شش ماه زمان برد.»
حجازیفر درمورد احترام به مخاطب و کسب اعتمادش توضیح میدهد: «ما به دلیل احترام به مخاطب تلاش کردیم در همه جای سالن همه چیز را بازسازی کنیم تا تماشاگری که برای دیدن یک نمایش به سالن هامون میآید، با خود فکر نکند که ما او را فقط به خاطر ۴۰ یا ۵۰ تومان به سالن آوردهایم. حالا رویای داشتن یک سالن خصوصی محقق شده است و سالن «هامون» صرفا قرار نیست یک سالن باشد و گروهها در آن به اجرای نمایشهایشان بپردازند. ما فقط در روز دو اجرا داریم تا گروهها مستقر باشند و زمان کافی داشته باشند. ممکن است یک سانس در ساعت پنج هم به سانسهایمان اضافه شود که از گروههای تجربی با بهای بلیت کم حمایت کنیم. این موضوع به کیفیت کارها هم بستگی دارد و ما هم برای اجرای نمایشها در سالن «هامون» یک بار بازبینی داریم تا از کیفیت کارها مطمئن شویم و بعد از بازبینی اجازه اجرا میدهیم. به دلیل اینکه قصد داریم تا تماشاگر به ما اعتماد کند و بعد از مدتی متوجه شود که اجراهای خوبی در سالن هامون روی صحنه میروند. «تایم لپس» یکی از همین نمایشهاست که اول اجرایش را دیدیم.»
او همچنین درباره حضور گروههای تئاتری در عرصه بینالمللی میگوید: «ما قصد داریم تلاش کنیم تا گروههایی که در سالن «هامون» اجرا میکنند، در حوزه بینالمللی هم دیده شوند و این گروهها را به صورت مستقیم به این عرصه معرفی شوند. «پروانه الجزایری» اولین نمایشی بود که در سالن «هامون» روی صحنه رفت. نمایش «مکبث» را هم خودم شروع کردم که کارگردانی کنم اما در حال حاضر بیشتر از قبل نگران کارم در تئاتر هستم و به همین دلیل اجرایش را به مهر و آبان موکول کردم. اما در سینما نگرانی ندارم و بازی در همه نقشها را تجربه میکنم. نمایش «رومئو و ژولیت» هم در برنامههای آیندهمان است.»
حجازیفر درباره تامین هزینههای ساان «هامون» اینطور توضیح میدهد: «اگر هزینههایی که برای این سالن انجام دادهایم، بازنگردد یعنی این چرخه معیوب است اما فکر میکنم این اتفاق میافتد و هزینههایمان برمیگردد. امیدوارم تا سه سال آینده یک پردیس تئاتر با کمکهای شهرداری شکل بگیرد و بعد از تقریبا یک سال و نیم سالن «هامون» به اجراهای اختصاصی گروه «گسست» تعلق بگیرد. برای سالن «هامون» برنامههای زیادی داریم که ترجیح میدهم درمورد هرکدامشان در زمان خودشان صحبت کنم. در حال حاضر رویکردمان این است که از گروههای تئاتر جوان حمایت کنیم. رویکرد ما این نیست که حتما در نمایشهایی که در «هامون» روی صحنه میروند، از چهرههای سینمایی استفاده کنیم. الان ۷۰ درصد از هنرجوهای آموزشگاهها فارغالتحصیل یا دانشجوی تئاتر هستند که این رقم وحشتناک به این معنی است که آنها در دانشگاهها چیزی یاد نمیگیرند. تئاتر عروسکی و غیرعروسکی نداریم و من ترجیح میدهم به کارهای خوب و کارهای عروسکی خوب فرصت اجرا و دیده شدن بدهم. تئاتر برای من ارزش افزوده دارد و من حالم با تئاتر خوب است. من به اینجا نیاز دارم و تلاش میکنم بیشتر اینجا باشم. اما باید تا سال دیگر اولین فیلمام را کارگردانی کنم، به دلیل اینکه بیشتر کارگردانم تا بازیگر.»
منبع: خبرآنلاین

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- وقتی نقش مدیون بازیگر میشود/ نگاهی به بازی علیرضا کمالی در «پوست شیر»
- شلوغ کردن معرکه!/ نگاهی به سریال «پوست شیر»
- آن دقایق جانکاه/ نگاهی به سریال «پوست شیر»
- به نام پدر/ نگاهی به سریال «پوست شیر»
- تئاتر در زمانه فناوری غیرمتمرکز و کنشهای اجتماعی ناهمگن/ کاربرانِ متکثر مجوز صادر میکنند
- با حکم هادی حجازیفر؛ هیات انتخاب بخش کودک و نوجوان جشنواره نمایش عروسکی معرفی شد
- مردی تحت تاثیر/ نگاهی به فیلم «آتابای»
- «موقعیت مهدی»، «آتابای» و زبان مادری
- آزاده صمدی: تئاتر و سینما که پارک نیست!
- تالارهای نمایشی و سینماها چه روزهایی تعطیل است؟
- گزارشی از عملکرد اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
- حواشی مهدی/ چرا «موقعیت مهدی» درباره موقعیت مهدی باکری نیست؟
- برنامه تعطیلی کلیه سالنهای نمایش اعلام شد
- اعلام تاریخ برگزاری بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان
- با یاد درگذشتگان؛ سایت انجمن صنفی تئاتر کودک و نوجوان رونمایی شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- جایزه بزرگ جشنواره فرانسوی برای فیلمی به تهیهکنندگی نیکی کریمی
- عیدی اول نوروز ۱۴۰۲ با بستههای عیدانه همراه اول
- چند نفر در سال ۱۴۰۱ به تئاترشهر رفتند؟
- «قطع فوری» بهار به سینماها میآید/ آخرین فیلم علی انصاریان در راه اکران
- جایزه اصلی جشنواره ژنو به «شب، داخلی، دیوار» رسید
- «لامینور» مهرجویی در بنگلور
- واکنش تهیهکننده فیلم «هوک» به پخش تلویزیونی فیلمش
- نسخه ویژه نابینایان «بادکنک سفید» با صدای گلاره عباسی منتشر میشود
- فیلمهای نوروزی در روزهای اول اکران چقدر بلیت فروختند؟
- برای احمد دامود؛ راز آن نگاه و دستهای چلیپا شده
- ادعای وزیر ارشاد؛ هیچ فیلمی در دولت سیزدهم توقیف نشده است
- احمد دامود درگذشت
- در مسیر سقوط/ نگاهی به فیلم «نهنگ»
- رایزنی عباس کیارستمی برای رفع ممنوع از کاری یک هنرمند
- مردی دانا، خوش پوش و بلندبالا/ به مناسبت سالگرد درگذشت علی معلم
- موفقیت تجاری مستند برنده خرس طلای برلین
- داستانِ شیفتگی/ معرفی کتاب «افسون پردهی نقرهای»
- دنیای پارادوکسیکال و غمبار چارلی/ نگاهی به فیلم «نهنگ»
- در سینماتک خانه هنرمندان ایران مطرح شد: تئاتر مهمتر از همه منازعات سیاسی است
- ساترا به قرار منع تعقیب فیلیمو اعتراض کرد
- به یاد هنرمندان درگذشته/ چشمهایی که در سال ۱۴۰۱ بسته شد
- برگزیدگان اسکار ۲۰۲۳ / گزارش تصویری
- تلویزیون ۱۷۰ فیلم سینمایی در نوروز امسال پخش میکند/ مذاکره برای خرید فیلمهای برنده سیمرغ
- در هشتمین برنامه «مستندات یکشنبه» مطرح شد؛ معضلات آرشیو فیلمهای قدیمی سینمای ایران/ «بختِ پریشان» یک مقاله تصویری است
- فاصلهی کوتاه کُفر و ایمان/ نقدی بر کتاب «کبوترها و بازها»
- راهیابی «چپ دست» به جشنواره فیلم کوتاه یونانی
- همه آنچه میخواهید از اکران نوروز۱۴۰۲ بدانید/گیشههای چشم به راه!
- «سرگرمی آدمکش» هیچکاک ترجمه و منتشر شد
- «کوچک جنگلی» ناصر تقوایی منتشر شد
- برگزیدگان اسکار معرفی شدند/ درخشش «همه چیز همه جا به یکباره»