اولین چیزی که نظر من را جلب کرد این بود که کار کمدی بود و به قول شما در یک فضای شیرینی می گذشت. با توجه به این که فیلم سینمایی اول من هم کمدی بود خیلی دوست داشتم که سریال کمدی هم بسازم و این باعث شد طرح اولیه که متعلق به آقای سهراب پور بود را دوست داشتم و می دانستم قابلیت این را دارد که من بخواهم روی آن کار کنم.

اتفاقا علاقه به تجربه کردن ژانرهای مختلف را در فیلمسازی دارم. از ابتدا هم هدفم این بود که مثل خیلی از کارگردان ها در ژانر اجتماعی کار کنم. چون به لحاظ هنری به این نوع فیلم ها توجه بیشتری می شود؛ چه در جشنواره ها و چه در بین بچه های سینما. اما به صورت خیلی اتفاقی فیلم اولم در ژانر کمدی پیشنهاد شد و آن را ساختم و وقتی دیدم که فیلم خوبی از آب درآمد خواستم که این ژانر را ادامه بدهم. اما مصمم هستم که ژانرهای دیگر را هم تجربه کنم.

در این مورد نمی توانم نظر قطعی بدهم و باید منتظر واکنش مخاطب بمانیم. اما همه تلاشمان را کردیم تا در زمان کمی که برای مراحل مختلف ساخت این سریال داشتیم، کاری بسازیم که مخاطب دوست داشته باشد و برایش اتفاق خوبی بیفتد.

به هر حال هر کاری که ساخته می شود رگه هایی از مضامین اجتماعی خواهد داشت. اما در مورد این سریال من سعی نکردم هیچ مضمونی را پررنگ تر کنم. در مورد کانسپت اصلی مواجهه یک خانواده مثل همه خانواده های دیگر با بی پولی که مقطعی با آن درگیر می شود واین بی پولی و نحوه برخورد این خانواده با این مساله را با این مقطع از زندگی شان مطرح می کنیم.

بله تقریبا بازیگران همان افرادی هستند که از ابتدا مدنظر داشتیم و به آنها فکر کرده بودیم. البته با برخی از این بازیگران قبلا کار نکرده بودم و نخستین تجربه همکاری مان بود.

خوشبختانه با مشکلی رو به رو نبودیم و چند بار هم سر صحنه همگی تست دادیم. امیر نوری هم بعد از حدود ۱۰ روز که از ما جدا شده بود و خارج از کار ما کرونا گرفته بود. آقای ژوله هم مشکوک به کرونا بود که تست داد و منفی شد.