حسین جعفریان مدیر فیلمبرداری مشهور سینمای ایران در فیس بوک خود نوشت :بالاخره برای حفظ و نگهداری آثار سینمایی قدیمی اقدام مثبتی در حال انجام است ، فیلم‌خانه ملی از فیلم‌های مطرح قدیمی کپی دیجیتال تهیه می‌کند و این خبر مبارکی است در شرایطی که نگاتیو فیلم‌های قدیمی بسیاری در حال نابود شدن است . هفته قبل برای نظارت بر کیفیت سه تا از فیلم‌های رخشان بنی اعتماد که مدیریت فیلم‌برداری‌شان را به عهده داشتم به استودیوی مربوطه رفتم . یکی از ایده‌های خوب این بوده که برای حفظ اصالت ساختار بصری این فیلم‌ها اصلاح رنگ‌شان براساس قابلیت‌های تکنولوژی‌های جدید انجام نگیرد ، کلاً هم در قدیم فیلم‌ها طوری فیلم‌برداری می‌شد که در پست پروداکشن نیاز چندانی به اصلاح وجود نداشته باشد چرا که انجام اصلاحات بعد از فیلم‌برداری بر خلاف امروز بسیار محدود بود . با دیدن این فیلم‌ها بعد از بیست و چند سال طبیعی بود که خاطره‌های زیادی به ذهن من و رخشان هجوم بیاورد و درگیر آن اندوه شیرینی کند که خاطرات نوستالژیک به دل آدم میریزد ، و در کنارش متوجه تغییرات طبیعی و غیر طبیعی‌یی عجیبی شویم که در طول این سال‌ها رخ داده است . طبیعی‌اش بزرگ‌شدن باران کوثری بود که در فیلم نرگس شش ساله بود ! غیر طبیعی‌اش هم این که در صحنهٔ دزدی فیلم نرگس شخصیت‌های فیلم به گاوصندوقی دستبرد می‌زدند که در آن پنج- شش بستهٔ صدتایی اسکناس دویست تومانی وجود داشت و دزدان خوشحال بودند که به ثروت عظیمی دست یافته‌اند !! پولی که امروزه می‌توان با آن تنها دوتا کیسهٔ برنج خرید !! طبیعی بود که با حسرت کلی بخندیم ، این تغییرات در فیلم‌های خارجی هم وجود دارد ولی نه این‌قدر ، مثال‌اش را خودتان پیدا کنید.