یک نویسنده تاکید کرد سریال محبوبترین مدیوم برنامههای تلویزیون است و مدیران نباید برنامههایی چون «دورهمی» و «خندوانه» را جایگزین سریالها بدانند.
به گزارش سینماسینما، پیمان عباسی نویسنده فیلمنامه درباره سریالهایی که این شب ها از تلویزیون پخش می شود، بیان کرد: من چندان فرصت نمی کنم سریال های تلویزیون را ببینم و درگیر کارهای دیگری هستم با این حال تاکنون توانسته ام چند قسمت از سریال «لیسانسه ها» ساخته سروش صحت را ببینم.
وی ادامه داد: چند قسمتی که از این سریال را دیده ام دوست داشتم و به نظرم بهترین کار سروش صحت است. فصل اول را دوست داشتم و نگرام بودم فصل دوم به خوبی آن نباشد اما طنز متفاوت و بانمک این فصل با بازی خوب سه بازیگر اصلی باعث شده کار همچنان جذاب باشد. همچنین در این فصل نیز نقدهای ظریف و کوچک اجتماعی مثل همان با لباس پریدن در استخر وجود داشت که باعث شد مجموعه از یک کمدی سطحی فراتر برود. خوب است چنین حرف هایی در سریال ها بیان می شود چراکه شروع یک جنس کمدی متفاوت خواهد بود و فکر می کنم چنین کارهایی مردم را با تلویزیون آشتی می دهد.
عباسی با اشاره به مخاطبان این مجموعه تاکید کرد: این سریال موضوعی انتخاب کرده که باعث شده مخاطبانش جوانان باشند و این سیاستگذاری خوبی بود. هوتن شکیبا هم بازیگر جدیدی بود که جنس تازه ای از کمدی را آورد و جوی را حاکم کرد که دیگران را هم تحت تاثیر بازی خودش موفق جلوه داد.
نویسنده سریال «لژیونر» درباره سختی نگارش سریال های کمدی بیان کرد: ما هم کمدیساز خوب کم داریم و هم بازیگران طنز جدید تربیت نشده اند و دایم بازیگرانی را می بینیم که مخاطب همه وجوه شخصیت و بازی آنها را دیده است.
وی با بیان اینکه سیاستگذاری های تلویزیون در ساخت سریال ها تغییر کند، اضافه کرد: در حوزه محتوا و سوژه باید با یک بازنگری سیاستگذاری داشته باشیم زیرا مردم به دیدن سریال خوب نیاز دارند و از طریق سریال های خوب است که آشتی با تلویزیون رخ می دهد. همه نویسندگان حرفه ای مثل مهراب و پیمان قاسم خانی و امیرمهدی ژوله ناخواسته کنار گذاشته شده اند و جایگزینی برای آنها نیست. از زمانی که دو برنامه مثل «خندوانه» و «دورهمی» مخاطبان بسیاری پیدا کرد انگار مدیران و مسئولان یادشان رفته است که مردم به سریال هم نیاز دارند.
این نویسنده در پایان با اشاره به اینکه چرا سریال های تلویزیون نمی توانند مخاطبان را جذب کنند، اظهار کرد: هنوز مردم بیشتر سریال های ترکیه ای را می بینند و کسی سریال های خود ما را نگاه نمی کند و دلایل بسیاری برای این مساله وجود دارد. به طور مثال هنوز درهای تلویزیون بسته است، ما نویسندگان نمی توانیم سراغ بسیاری از موضوعات برویم و سیاست های پشت پرده باید تغییر کند.
منبع: مهر