فرزانه متین-فصل اول سریال تریلر جاسوسی با نام سازمان The Agency در ده اپیزود به تازه گی به اتمام رسید و تولید فصل دوم آن بلافاصله به صورت رسمی تایید شد.این سریال به کارگردانی جو رایت و تهیه کنندگی جرج کلونی محصول کمپانی پارامونت است که از شبکه شو تایم پخش می شد.فصل اول سازمان توانست بیش از ۵ میلیون بیننده جذب کند و تبدیل به پر بیننده ترین سریال سال‌های اخیر این شبکه شود.این مجموعه تلویزیونی بازسازی سریال فرانسوی تحسین شده دفتر یا اداره به کارگردانی اریک لوشان بود که در فاصله ی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ به نمایش در می آمد. سریال اداره The Bureau نگاهی جذاب و کمتر دیده شده به سرویس امنیت خارجی فرانسه موسوم به DGSE است. در سازمان بازیگران شاخصی مانند مایکل فاسبندر،جفری رایت،جودی ترنر.اسمیت و ریچارد گی یر به ایفای نقش پرداختند.این سریال بر خلاف سایر روایت های جاسوسی ،نه قهرمانی دارد نه ضد قهرمان .بلکه به روایت داستانی متفاوت از منظر روانشناختی افراددرون سازمان های جاسوسی می پردازد.
در سازمان،یک مامور ویژه سیا با نام براندون و نام رمز مارشن پس از گذراندن شش سال زندگی مخفیانه در یک‌کشور آفریقایی به مقر اصلی سازمان سیا در لندن باز می گردد و‌دوباره باید زندگی قدیمی خود در سازمان در پیش گیرد. وی از همان ابتدای ورودش در درون یکسری موقعیت های استراتژیک قرار می گیرد و به ناچار مجبور به تصمیم گیری احساسی می شود.
سریال همزمان چندین روایت موازی برای مخاطب مطرح می کند از آنجا که باید این سریال را در دسته ی آثار استراتژیک و به شدت سیاسی طبقه بندی کرد از چند جهت قابل ملاحظه است از یک طرف کشمکش های سیاسی غرب(انگلیس و امریکا) و شرق(روسیه،چین،ایران و …)از طرفی دیگر رقابت های درونی میان سی آی ای و ام آی سیکس و از جهتی دیگر به هویت ،مشکلات روانی افراد سازمان،احساسات بیمارگونه و اثر هویت مخفی شغل شان بر خانواده می پردازد.این سریال جاسوسی به دلیل مانور دادن بر روی مسائل روانشناسی و روابط بین فردی در سازمان های اطلاعاتی نسبت به سایر سریال هایی با تم جاسوسی متمایز است.سازمان نشان می دهد یک جاسوس،ابر انسان با تصویری جذاب و کت و شلوار پوشیده،بدون نقص و رباتی هوشمند نیست بلکه او هم یک انسان معمولیست که با مشکلات شخصی و روانی خود دست و‌‌پنجه نرم می کند،آن ها هم دغدغه و چالش های ذهنی دارندو خطا می کنند.حتی در سریال در اپیزود دوم‌ و با وارد شدن کاراکتر روانشناس از امریکا به لندن ،ارزیابی روانی افراد مشغول به کار را مورد بررسی قرار می دهد.سریال به خوبی نشان می دهد که این دسته از افراد باید قید روابط سالم انسانی را بزنند در نهایت در پیله تنهایی خود زندگی کنند.حتی نماهای بسته و سکوتی که در برخی از سکانس ها حاکم است تاکید بسزایی بر روی انزوا دارد.همچنین عشق ،دوست داشتن و دلدادگی از دیگر موتیف های این سریال است که یک انسان هر چقدر هم ماشینی کار کند در یک جا،دلش گیر می کند و عاشق می شودو ‌‌چه بسا احساساتش را فدای وظیفه و مسئولیتش می کند.
سازمان در کل داستانی پیچیده و چند لایه دارد و از این رو در برخی از مواقع ،فیلم ،انسجام خود را از دست می دهد و یک نوع آشفتگی و گیجی در آن دیده می شود از طرفی دیگر فیلم هایی با تم‌جاسوسی از اساس روندی سریع دارند اما ریتم این سریال کند و خسته کننده است مخصوصا در اپیزود اول ،کندی ِداستان چشمگیرست.در سریال سازمان،شخصیت پردازی ها به خوبی شکل گرفته است و هر کاراکتری که وارد داستان می شود ابتدا برای بیننده موشکافی می شوند تا جایی که پیگیر سرنوشت شان هستند البته نباید از تیم بازیگری در جذابیت نقش ها غافل شد.کارگردان از کسانی که در این مجموعه بازی گرفته که هرکدامشان می توانند به تنهایی سطح سریال را چند پله بالاتر ببرند.مایکل فاسبندر در نقش مارشن به خوبی از پس یک‌مامور سیا که درگیری های ذهنی او را مغشوش کرده،بر آمده است حتی در سکانس هایی که حضور ندارد ،مخاطب بی حوصله می شود.این بازیگر ایرلندی در هر اثری که بازی کرده،خوش درخشیده است.سازمان از سریال های دیالوگ محور است و‌دیالوگ ها همگی به جا ،به اندازه و در خدمت مضمون فیلم است .یکی دیگر از جنبه هایی که باعث شده سریال برای بیننده ملموس شود استفاده از لوکشین های واقعی در سراسر جهانست که به بهترین شکل در سریال گنجانده شده است.نورپردازی ،طراحی بصری فوق العاده و فیلمبرداری کمک بسیاری به سطح سریال کرده است.اما یکی از مواردی که به شدت تو ذوق می زند ،سفارشی بودن سریال است و البته مهم تر از آن نمایش دخالت های خرابکارانه ی امریکا در سرتاسر جهان است. سریال با این‌که از رنگ و لعاب هالیوودی فاصله گرفته اما در خدمت ایدولوژی گردانندگان هالیوود است و در اینجاست که سریالی با چنین کیفیت ،لنگ می زند.