آزاده باقری: پژمان جمشیدی شبیه به زبل‌خان شده است و کافیست در هر پلتفرمی وارد شوید تا ردپایی از او را بیابید. حضور پژمان جمشیدی به عنوان مجری که قبلا نیز تجربه اجرا در «کلاسیکو» و «پیشگو» را نیز داشته در کنار عادل فردوسی‌پور در ویژه برنامه فوتبال ۳۶۰ با نام «جام ملت‌ها با پژمان جمشیدی» که به شکل اینترنتی منتشر می‌شود تا کنون موفق شده است مخاطب‌های غیرفوتبالی را هم سرگرم کند و از تماشای آن لذت ببرند. برای همین هم «فوتبال ۳۶۰» در حال حاضر با اختلاف بهترین ویژه برنامه این روزها در میان محتواهای تلویزیونی و اینترنتی اعلام شده است.
همچنین کافیست در سطح شهر سرتان را بالا بگیرید که اگر پژمان جمشیدی بر روی بیلبوردهای سطح شهر نباشد او را بر روی پرده سینما ببینید.
پژمان جمشیدی این روزها مرد پرکار سینما نیز به نظر می‌رسد. این بازیگر با دو فیلم سینمایی «هتل» و «ویلای ساحلی» بر روی پرده سینما خودنمایی می‌کند که جزو فیلم‌های کمدی پرفروش به حساب می‌آید. همچنین با دو فیلم سینمایی «صبحانه با زرافه‌ها» به کارگردانی سروش صحت و «بی‌بدن» ساخته مرتضی علیزاده امسال در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر پیش‌بینی‌ها را می‌تواند به این سمت سوق دهد که حداقل در بین نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین قرار گیرد.
اتفاقی که دیگر دور از ذهن نیست. چون او موفق شد در فیلم‌های سینمایی که تا کنون بازی کرده خود را به اثبات برساند. به طوری که نه تنها می‌تواند در نقش کمدی خوب و متفاوت ظاهر شود بلکه می‌تواند در نقش‌های جدی که در فیلم‌های سینمایی همچون «سوتفاهم»، «خط فرضی»، «علفزار» و «یادگار جنوب» بازی کرده بدون آنکه رگه‌هایی از نقش‌های کمدی‌ در بازی‌اش یافت شود نیز به نقش آفرینی درست و قابل قبولی بپردازد.
ویژگی مثبتی که باعث شده با وجود سدهایی که بر سر راهش قرار گرفته و همچنان بسیاری او را به عنوان بازیگر نمی‌پذیرفتند دیگر بپذیرند که پژمان جمشیدی یک بازیگر توانمند است که همچنان می‌تواند استعداد خود را در بازیگری هر سال بهتر از سال‌های قبل به رخ بکشد.
برای همین هم در چهلمین جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت سیمرغ بلورین برای بهترین بازیگر نقش اول شد و سال گذشته نیز در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم «یادگار جنوب» دیپلم افتخار بهترین نقش مکمل مرد را از آن خود کرد.
«نه دیده شدن برایم ارزشمند است و نه زندگی برایم اهمیت دارد که بخواهم برای دیده شدن هر کاری انجام دهم.» این یکی از جمله‌های مهم و پر بازخورد پژمان جمشیدی بعد از سوالی بود که یک خبرنگار از او پرسید: «آقای جمشیدی در فوتبال که به جایی نرسیدید، فکر نمی‌کنید برای دیده شدن راه‌های بهتری هم وجود دارد و دیده شدن صرفا با ورود به بازیگری نیست؟» و حالا باید دید طی گذشت این سال‌ها و کسب تجربه بالایی که پژمان جمشیدی به دست آورده است می‌تواند زبل‌خانی باشد که کافیست دست‌اش را دراز کند تا سیمرغ بلورین چهل و دومین جشنواره فیلم فجر را گرفته و با خود به خانه ببرد؟