سینماسینما، عزیزالله حاجی مشهدی
تماشای فیلم سه بخشی «محدوه ابری» ساخته روح‌الله سهرابی- ۹ سال بعد از ساخته شدن آن- به‌خوبی نشان می‌دهد در این دیار، به دلیل نبود یک چشم‌انداز روشن و آینده‌نگرانه در بخش‌های فرهنگی هنری از جمله در حوزه فیلم و سینما، نیروها و استعدادهای بی‌شماری سرخورده می‌شوند و عطای فیلم‌سازی را به لقایش می‌بخشند!
سازنده فیلم چند بخشی (اپیزودیک) «محدوه ابری» با سابقه ساخت فیلم‌های دیگر از جمله «خاکستر و برف» در رده سینمای دفاع مقدس، می‌کوشد با استفاده از سه فضای متنوع زمستانی، پاییزی و تابستانی با چشم‌اندازهایی از برف، مه و دریا، قصه آدم‌هایی را به تصویر بکشد که در نگاه اول، هر یک از آن‌ها ماجراهایی متفاوت و جداگانه را رقم می‌زنند. به‌ویژه که در هر بخش با شخصیت‌هایی روبه‌رو می‌شویم که مستقل از آدم‌های بخش‌های دیگر و بی‌ارتباط با آن‌ها، هر کدامشان در دنیای خودشان نفس می‌کشند.
به نظر می‌رسد فیلم‌ساز در واپسین سال‌های رونق فیلم‌های موسوم به «سینمای معناگرا» و آثاری که سعی در نمایش مفاهیم ماورایی و به طور عام معنوی و غیرمادی داشته‌اند، به ساخت چنین اثری پرداخته است که صد البته با توجه به سرمایه‌گذاری شخصی، برای بازگشت سرمایه خود نگرانی کمتری داشته است.
شاید بتوان گفت بخش اول (داستان پیرمرد بیماری که تنگی نفس دارد و گم شدن او در فضای مه‌آلود، در مسیر پرپیچ‌وخم یک جاده پر از گل‌ولای) و هم‌چنین بخش دوم آن (داستان دو دوست که در میان انبوه برف به شکار می‌روند) به لحاظ انتخاب نماها و زبان تصویر، ساختار منسجم‌تری دارد و در مجموع، در داستان اول، سینمایی‌تر عمل کرده است. بخش سوم، بیشتر شبیه یک فیلم سفری از یک گردش خانوادگی است و پیدا شدن پیکر نیمه‌جان و زخمی یک جوان در کنار قلعه ویران قدیمی، به دلیل نبود روابط علت و معلولی درست و منطقی، در بروز چنین رخدادی، نمی‌تواند به خلق حادثه‌ای باورپذیر منجر شود.
نویسنده فیلمنامه، می‌کوشد در هر یک از بخش‌ها، از یک مضمون یا درون‌مایه محوری معناگرایانه به نام «سرنوشت» و «تقدیر» و «جبر محتوم» بهره گیرد. فقدان منطق روایی مستحکم، به انسجام و یک‌دستی مجموعه اثر لطمه زده است. با این همه، نباید فراموش کرد که فیلم «محدوده ابری» به عنوان یک اثر «مستقل و تجربه‌گرا» به گواهی حضور در چند جشنواره جهانی (تایلند، هندوستان و ژاپن) نقطه اتکای مناسب و تمرین خوبی برای کارهای حرفه‌ای‌تر بعدی روح‌الله سهرابی به حساب می‌آید.
منبع: ماهنامه هنروتجربه