نازنین متیننیا در اعتماد نوشت :«انتخابات مجلس» مهمترین دغدغه این روزهای بهمن فرمانآرا است. از سینما میپرسم و جشنواره فجر و توجهها به اخبار و احوالات سینمایی. اما جوابی که کارگردان قدیمی و کهنهکار سینما میدهد، بسیار دور از فضای کاریاش است.
بهمن فرمانآرا، این روزها به انتخابات مجلس فکر میکند و رایی که میخواهد بدهد. معتقد است که سینما همیشه هست و بالا و پایینهایش همانقدر همیشگی، اما انتخابات مجلس هرچهارسال یکبار اتفاق میافتد و همین یکی از فرصتها برای رای دادن است و راه دموکراسی. میگوید: « دغدغه من انتخابات است.
من همیشه رای دادهام و همیشه این رای را به عنوان مهمترین سهمم برای رسیدن به دموکراسی دانستهام. دلم میخواهد با علاقه و انگیزه رای بدهم و بدانم که فرصت انتخاب دارم، اما حالا برای اینکه با علاقه و امید رای بدهم، سوالهایی در ذهن دارم. باید اعتماد کنم و نمیدانم چطور جناحی با زیادخواهی میخواهد همه سهم را از انتخابات داشته باشد و بقیه را حذف کند. نمیگویم که رای من و آدمی که به او رای میدهم، حتما باید وارد مجلس شود. اما دوست دارم آدمهایی که قبلا در فهرستم بودند، آدمهایی که چهاردوره نماینده بودند، هم در فهرست باشند و من بتوانم از میان آنها انتخاب کنم. حالا اینکه آنها انتخاب شوند یا نه، دیگر به انتخابات و رای همه برمیگردد.» انتخابات برای فرمانآرا مهم است.
همیشه مهم بوده، از این اهمیت میپرسم و جواب میگیرم: «ما یک حق انتخاب داریم و همین مهم است. من مخالف قهر کردن هستم، مخالف نادیده گرفتن این حق و رای ندادن.» کارگردان قدیمی، معتقد است که «قهرکردن و از ماجراها خود را بیرون کشیدن، راهحل یک جامعه سالم و دموکراسیخواه نیست.»
معتقد است که باید رای داد و باید شنیده شد: «سالها پیش، وقتی به انتخابات شوراهای شهر مردم بیاعتنا شدند، در همان مراکز رایگیری، دیدم که آدمهایی پدر و پدربزرگ خود را آورده بودند تا به کاندیداهای مورد نظر آنها رای دهند. وقتی عدهای از انتخابات کنار بکشند، نخواهند رای بدهند یا اصلا به لزوم رای دادن خود فکر نکنند، این را درنظر نمیگیرند که عدهای دیگر، همیشه رای میدهند و از این نبودن به نفع خود استفاده میکنند.
ما یک حق رای داریم و باید از این حق استفاده کنیم.» برنده و بازنده انتخابات، برای بهمن فرمانآرا در رای دادن و دغدغهای به نام «انتخابات» چندان مهم نیست. مهم استفاده از «رای» است و اینکه از فرصت قانونی و حق شهروندی خود استفاده کند، همین است که جملات آخر درباره این دغدغه مهم را با این تاکید، تمام میکند: «برنده شدن یا نشدن مهم نیست، اما اینکه من از قبل بدانم که کاندیدای مورد نظرم حذف نشده و میتوانم به او رای بدهم، مهم است. من رای میدهم و نتیجه به رای همگانی بستگی دارد.»