مجموعه انیمیشن دیرین دیرین بیشک در سالهای اخیر یکی از هوشمندانهترین، جذابترین و البته انتقادیترین آثار ایرانی بوده که به حقش نیز رسیده و توانسته با مخاطبان انبوهی ارتباطی مستمر و پویا داشته باشد.
به گزارش سینما سینما ،مجموعهای شامل انیمیشنهای کوتاه یکی دو دقیقهای که هر بار یکی از مسائل روز جامعه را دستمایه شوخیهای نیشدارش قرار میدهد و راز موفقیتش نیز همین است. در مورد دیرین دیرین شاید مهمترین نکتهای که میتواند باعث شگفتی شود، این است که ظاهرا از کمترین حمایتی در تلویزیون محروم است. مجموعهای که با هر متر و معیاری چند سر و گردن از بیشتر تولیدات تلویزیون بالاتر میایستد، اما مدتی است که دیگر از صداوسیما پخش نمیشود و بیشتر در شبکههای اجتماعی منتشر شده و در اختیار مخاطبان قرار میگیرد. موضوعی که بالاخره بعد از چند سال تلاش بیوقفه صدای کارگردان مجموعه را درآورده است.علی درخشی، کارگردان دیرین دیرین ضمن اشاره به اینکه «ما در این پروژه کاملا مستقل کار میکنیم و عملا هیچ حمایتی نداریم» میگوید: ای کاش از مدیران صداوسیما بپرسیم که چرا از دیرین دیرین حمایت نکردند؛ در حالی که انیمیشنهای خارجی را میخرند، پخش میکنند، محبوب میکنند و بازار محصولات جانبی این انیمیشنها را در ایران به وجود میآورند و ارز از کشور خارج میکنند. این برنامهساز انیمیشنهای استودیوهای دولتی را آسیبشناسی میکند: انیمیشنهایی که سفارشی هستند و از سمت نهاد یا سازمانی بودجه دریافت میکنند، همانند انیمیشنهایی که در مرکز صبا تولید شدهاند، چون دغدغه مخاطب ندارند و برایشان مهم نیست که مخاطب چه میخواهد آثاری میسازند که از نظر خودشان درست است و تصور میکنند که مردم هم باید همانند آنها فکر کنند. درواقع به جای مخاطب فکر میکنند و تصمیم میگیرند در حالی که لزوما مخاطب همانند آنها فکر نمیکند.اما در چند وقت اخیر این پرسش مطرح بوده که آیا میتوان موفقیتهای دیرین دیرین را به عبورش از خطوط قرمز ربط داد؟ علی درخشی پاسخ منفی به این پرسش میدهد: خط قرمزهای ما نسبت به زمانی که در صداوسیما بودیم، تفاوت چندانی نکرده است. به هر حال نمیتوان کتمان کرد که مخاطب ایرانی روز به روز از تلویزیون بیشتر فاصله میگیرد؛ ما هم از زمانی که محدودیتها کمتر شده بهتر دیده شدهایم.
شهروند

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- تهیهکننده «دیرین دیرین» درگذشت
- گفتوگو با محمدرضا علیمردانی به بهانه بازپخش «پایتخت۴»/ محسن تنابنده اصرار داشت «بائو» را بازی کنم
- مجوز انتشار سه برنامه در رسانههای صوت و تصویر فراگیر منتشر شد
- همزمان با برگزاری جشنواره بینالمللی «فیلم ۱۰۰» / مجموعه «دیرین دیرین» بر پای خودمان ایستاده است نه دولت
- تاثیر اتفاقات سال ۸۸ بر «دیرین دیرین»
- یک دیرین دیرین متفاوت و تازه سینمایی/ فیلم
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- دو جایزه جشنواره فریبورگ برای «جنگ جهانی سوم»
- رونمایی از مستند «سبز بن دار»
- سمبلیک و مضمونگرا/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
- «شهربانو» به رقابت آسیایی بنگلور راه یافت
- جایزه بزرگ جشنواره فرانسوی به «آکتور» رسید
- آناتومی نکبت/ نگاهی به فیلم «برادران لیلا»
- وقتی پول معیار همه چیز است
- «آقای کلاین»؛ تلاش برای زدودن یک اشتباه
- سرگذشت لیلا و برادرانش
- جایزه بزرگ جشنواره فرانسوی برای فیلمی به تهیهکنندگی نیکی کریمی
- عیدی اول نوروز ۱۴۰۲ با بستههای عیدانه همراه اول
- چند نفر در سال ۱۴۰۱ به تئاترشهر رفتند؟
- «قطع فوری» بهار به سینماها میآید/ آخرین فیلم علی انصاریان در راه اکران
- جایزه اصلی جشنواره ژنو به «شب، داخلی، دیوار» رسید
- «لامینور» مهرجویی در بنگلور
- واکنش تهیهکننده فیلم «هوک» به پخش تلویزیونی فیلمش
- نسخه ویژه نابینایان «بادکنک سفید» با صدای گلاره عباسی منتشر میشود
- فیلمهای نوروزی در روزهای اول اکران چقدر بلیت فروختند؟
- برای احمد دامود؛ راز آن نگاه و دستهای چلیپا شده
- ادعای وزیر ارشاد؛ هیچ فیلمی در دولت سیزدهم توقیف نشده است
- احمد دامود درگذشت
- در مسیر سقوط/ نگاهی به فیلم «نهنگ»
- رایزنی عباس کیارستمی برای رفع ممنوع از کاری یک هنرمند
- مردی دانا، خوش پوش و بلندبالا/ به مناسبت سالگرد درگذشت علی معلم
- موفقیت تجاری مستند برنده خرس طلای برلین
- داستانِ شیفتگی/ معرفی کتاب «افسون پردهی نقرهای»
- دنیای پارادوکسیکال و غمبار چارلی/ نگاهی به فیلم «نهنگ»
- در سینماتک خانه هنرمندان ایران مطرح شد: تئاتر مهمتر از همه منازعات سیاسی است
- ساترا به قرار منع تعقیب فیلیمو اعتراض کرد
- به یاد هنرمندان درگذشته/ چشمهایی که در سال ۱۴۰۱ بسته شد