امید در اوج ناامیدی
مجتبی راعی در سفحه آخر شرق نوشت:
هر بار که به گذشته برمیگردم یکی از خاطرات تلخ و فراموشنشدنیام به خودکشی یکی از جوانان محلهمان برمیگردد. خانواده فقیری بودند که بهسختی از عهده مخارج زندگی برمیآمدند و اینطور که ما شنیدیم، یک روز پسر خانواده پسانداز آنها را به بازار میبرد و برای خودش یک شلوار لی میخرد. در بازگشت به خانه، عتاب پدر چنان هولناک است که باورکردنی نیست. همین بهانهای میشود برای آن پسر که دست به خودکشی بزند. نیاز برای خرید یک شلوار لی به قصد پرکردن خلأ که از حقارت آن نوجوان به وجود آمده بود، مرگی خودخواسته را برایش رقم زد و ما را با پرسشی ریشهای مواجه کرد که شاید هنوز هم محلی از طرح و بحث دارد؛ بهویژه که مسئولان به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی اعلام کردهاند، یکی از اصلیترین عوامل خودکشی در کشور، «ناامیدی» است.
سؤال مطرحشده این است که جامعه ما چطور جامعهای است که میتواند آدمی را که براساس اقتضای سن باید سرشار از امید باشد، چنین ناامید میکند؟ پاسخ این سؤال را هرکس از دریچهای خواهد داد، اما جوابی که من برای آن دارم این است وقتی نظام ارزشی یک جامعه به سمت اشرافیگری سوق پیدا کرد و شرافت دیگر ارزشی در زندگی شهروندان ندارد، باید منتظر چنین فاجعههایی باشیم. طبقه کوچکی که میتوانند اشرافیت بورزند نسبت به طبقه گستردهای که از آن محروم هستند، شکافی را پدید میآورند که مثل تیغ در چشم ما میرود و ناامیدی را جایگزین امید میکند. اکنون نیز ما با دو نظام ارزشی مواجهیم؛ نظامی که رسانهها بهطور شبانهروزی آن را در گوش مردم پمپاژ میکنند و سرشار از شعارزدگی برای زندگی بدون اشرافیگری است و نظام ارزشی عملی جامعه که صرفا براساس همان شکاف طبقاتی شکل گرفته. جوانهایی که مایل به موفقیت هستند و سعی میکنند از بالای این شکاف به سوی دیگر بپرند، از اولین گروههایی هستند که قربانی این فاصله دهشتناک میشوند. ما بهعنوان نسل انقلاب، هرگز فکر نمیکردیم حقوق نجومی روزی عادی شود، فکرش را هم نمیکردیم نظام ارزشی جامعه به جایی برسد که پنهانکردن فسادی میلیاردی باعث افتخار کسی شود. این همان فرهنگ اشرافیگری است که بیشترین تجلیاش را میتوان به صورت عملی در انحطاط اخلاقی دید و ناکامیهایی که از پس آن میآید. اما نباید چنین سیستمی را صرفا برآمده از تحلیلهای اقتصادی دید، برعکس، اگر همانقدر که دلسوزان جامعه ما تاکنون برای اقتصاد زحمت کشیدهاند، برای فرهنگ زحمت کشیده بودند، نظام اقتصادی درستی در جامعه شکل میگرفت که از ترویج اشرافیگری، ممانعت میکرد. هنوز هم گاهی به آن نوجوان فکر میکنم و شلواری که آن سرنوشت تلخ را برایش رقم زد؛ جامعه ما تا چه زمانی باید تاوان این نظام ارزشی نامناسب را با ناامیدی و شاید هم خودکشی پس دهد؟

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
- روایت مجتبی راعی از آخرین وضعیت سریالش/ با وجود حسین زندباف جشن سربرون دیدنی است
- تصویربرداری سریال «جشن سربرون» در خاوران ادامه دارد
- نجاریان: پخش «جشن سربرون» نیمه دوم سال ۱۴۰۰/ استفاده از برف مصنوعی
- بخشهایی از فیلم «عصر روز دهم» + ویدئو
- اختصاصی سینماسینما/ مجتبی راعی: سینایی انسانی اخلاقمدار و بی ادعا بود
- محمود پاک نیت از سریال «جشن سربرون» میگوید/ جذابیتهای بازی در نقش یک شخصیت منفی
- با تغییر تهیه کننده، سریال مجتبی راعی وارد مرحله پیشتولید شد
- /اختصاصی /مجتبی راعی در انتظار بودجه برای ساخت یک سریال تاریخی با موضوع پیروزی مشروطه خواهان
- /اختصاصی /راعی :تصمیم عاقلانه این است که دست از اشتباه گذشته برداریم وعصبانی نیستم را اکران کنیم
- ساخت سریال الف «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی
- همه چیز درباره ترنج/ عبور از مرز برزخ و رسیدن به آرامش
- مجتبی راعی: صداوسیما مدتهاست اعتباری میان مردم ندارد
- فیلم اختصاصی سینماسینما/ راعی: به هر هفت داور توهین می کنند
- صدور پروانه ساخت برای پنج فیلمساز/ باغبانی و مجید جوزانی فیلمساز می شوند، کرم پور و راعی هم هستند
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- سرگذشت لیلا و برادرانش
- جایزه بزرگ جشنواره فرانسوی برای فیلمی به تهیهکنندگی نیکی کریمی
- عیدی اول نوروز ۱۴۰۲ با بستههای عیدانه همراه اول
- چند نفر در سال ۱۴۰۱ به تئاترشهر رفتند؟
- «قطع فوری» بهار به سینماها میآید/ آخرین فیلم علی انصاریان در راه اکران
- جایزه اصلی جشنواره ژنو به «شب، داخلی، دیوار» رسید
- «لامینور» مهرجویی در بنگلور
- واکنش تهیهکننده فیلم «هوک» به پخش تلویزیونی فیلمش
- نسخه ویژه نابینایان «بادکنک سفید» با صدای گلاره عباسی منتشر میشود
- فیلمهای نوروزی در روزهای اول اکران چقدر بلیت فروختند؟
- برای احمد دامود؛ راز آن نگاه و دستهای چلیپا شده
- ادعای وزیر ارشاد؛ هیچ فیلمی در دولت سیزدهم توقیف نشده است
- احمد دامود درگذشت
- در مسیر سقوط/ نگاهی به فیلم «نهنگ»
- رایزنی عباس کیارستمی برای رفع ممنوع از کاری یک هنرمند
- مردی دانا، خوش پوش و بلندبالا/ به مناسبت سالگرد درگذشت علی معلم
- موفقیت تجاری مستند برنده خرس طلای برلین
- داستانِ شیفتگی/ معرفی کتاب «افسون پردهی نقرهای»
- دنیای پارادوکسیکال و غمبار چارلی/ نگاهی به فیلم «نهنگ»
- در سینماتک خانه هنرمندان ایران مطرح شد: تئاتر مهمتر از همه منازعات سیاسی است
- ساترا به قرار منع تعقیب فیلیمو اعتراض کرد
- به یاد هنرمندان درگذشته/ چشمهایی که در سال ۱۴۰۱ بسته شد
- برگزیدگان اسکار ۲۰۲۳ / گزارش تصویری
- تلویزیون ۱۷۰ فیلم سینمایی در نوروز امسال پخش میکند/ مذاکره برای خرید فیلمهای برنده سیمرغ
- در هشتمین برنامه «مستندات یکشنبه» مطرح شد؛ معضلات آرشیو فیلمهای قدیمی سینمای ایران/ «بختِ پریشان» یک مقاله تصویری است
- فاصلهی کوتاه کُفر و ایمان/ نقدی بر کتاب «کبوترها و بازها»
- راهیابی «چپ دست» به جشنواره فیلم کوتاه یونانی
- همه آنچه میخواهید از اکران نوروز۱۴۰۲ بدانید/گیشههای چشم به راه!
- «سرگرمی آدمکش» هیچکاک ترجمه و منتشر شد
- «کوچک جنگلی» ناصر تقوایی منتشر شد