سینماسینما، تبسم کشاورز: ستاره پسیانی، بازیگر فیلم یدو به کارگردانی مهدی جعفری، در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر امسال حضور داشت.
یدو پس از فیلم سینمایی موفق بیست و سه نفر دومین فیلم مهدی جعفری با نگاهی متفاوت به حوزه دفاع مقدس است. این فیلم بلند در راستای مشارکت راهبردی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و بنیاد سینمایی فارابی تولید شده است.
پسیانی در این فیلم سینمایی با بازیگران خردسال و تازه کاری چون میلاد صویلاوی، محمدمهدی آلبوعلی و ریحانه آریامنش همبازی شد. این فیلم روایتگر ماههای اول جنگ تحمیلی در آبادان و اتفاقهای آن دوران است.
یدو یکشنبه ۱۹ بهمن در برج میلاد با حضور اصحاب رسانه و عوامل فیلم اکران شد.
با ستاره پسیانی درباره حضورش در این فیلم گفتوگویی کوتاه داشتیم که می خوانید:
یدو فیلمی بر بستر دفاع مقدس و حصر شهر آبادان است که مهاجرت اجباری خانوادهای را با جزئیات به تصویر میکشد. چه شد که نقشآفرینی در این فیلم را انتخاب کردید؟
اولین چیزی که در مورد این فیلم برایم اهمیت داشت این بود که به مبارزانی که در خط مقدم میجنگیدند میپردازد و درباره قربانیان، خانواده، بچهها و حتی حیوانات که در آن شهرها ساکن بودند صحبت میکند. چیز دیگری که در مورد فیلمنامه یدو برایم جذاب بود موضوع جنگی است که به تصویر کشیده میشود ولی مخاطب اصلا جنگی در فیلم نمیبیند. در واقع فیلم تلاش میکند تا حواشی و آن قسمتی از جنگ را به تصویر بکشد که شاید کمتر به آن پرداخته شده است.
این فیلم به مردم جنوب ایران و به طور خاص شهر آبادان میپردازد و در عین حال طنز جاری در مناسبات بین شخصیتها را در عمق بحران و محاصره فیلم روایت میکند. خودتان را چگونه به فضای فیلم رساندید و با آن تطبیق دادید؟
در واقع این چیزی بود که به صورت اضافه بر سازمان در فیلمنامه وجود داشت. از ابتدا قسمت طنز، جدی و روایت بحران در آن پرداخته شده بود. من به خاطر سه ماه زندگی در آبادان و رابطه خوبی که با بچهها پیدا کردم به آن حس و حال فیلم رسیدم و این فضا درونم شکل گرفت و کمک کرد تا بتوانم نقشم را ایفا کنم.
بسیار خوب لهجه آبادانی را ادا کردید کمی درباره لهجه و گریم سنگینی که روی شما انجام شده بود برایمان صحبت کنید؟
طبیعتاً هیچ بازیگری دوست ندارد سن بیشتر از خودش را بازی کند. در یدو نقش زنی را ایفا کردم که هم مادر است و هم ۱۲_۱۰ سال از سن واقعی من بزرگتر. به هر حال نه مادر بودن را تجربه کردهام و نه آن سن و سال را به همین علت نقش پرچالش و جذابی برایم بود.
در مورد گریم سنگین فیلم و لهجه هم باید بگویم که من تمام مدت نگران اغراق بودم اما خوشبختانه آقای عباس عباسی لطف کردند و در طراحی به قدری لطافت به خرج دادند که این گریم اصلا توی چشم نمیزند. لهجه را هم خیلی مدیون یاسین مسعودی و رضا نوری که از عوامل گروه کارگردانی بودند، هستم. تمام مدت لحظه به لحظه کنارم بودند حتی دقیقهای من را تنها نمیگذاشتند. جدا از آن آقای جعفری به این دلیل که خودشان اهل جنوب هستند خیلی کمکم میکردند. به هرحال لهجه آبادانی لهجهای است که به گوش همه آشناست و کوچکترین اشتباهی در ادای لهجه میتواند همه چیز را بهم بزند. به همین علت باید خیلی حواسم به این موضوع میبود.
این فیلم در زمان کرونا فیلمبرداری شده است، لطفا برایمان توضیح دهید که بازی کردن در یک فیلم آن هم در آن شرایط خاص چه سختیهایی دارد؟
کار خیلی سختی بود و به نوعی روی همه اعضای گروه فشار بسیاری بود. من در حین ساخت فیلم چندین بار از نظر روحی بهم ریختم چرا که مدام فکر میکردم اگر من کرونا بگیرم فیلم دو هفتهای میخوابد. استرس این بار مسئولیت برایم خیلی سنگین بود.
چقدر شانس برنده شدن خودتان را در جشنواره امسال میبینید؟
در مورد این موضوع ترجیح میدهم صحبتی نکنم و آن را به هیئت محترم داوران بسپارم، تمامی تعریفهایی که از من شده خودش به تنهایی برای من یک جایزه است.