کمال تبریزی، کارگردان پیش کسوت سینمای ایران در خصوص اکران فیلمش در گروه سینمایی هنر و تجربه گفت: به نظر من اصولا و به طور کلی نحوه اکران در سینمای ایران و در هر گروهی یا نحیف و ضعیف و غیر تخصصی است، یا دچار فساد و تقلب است. بنابراین تا اطلاع ثانوی امکان اظهار نظر در این خصوص وجود ندارد.
به گزارش سینماسینما، تبریزی با اشاره به تاسیس این گروه سینمایی گفت: راه درازی تا رسیدن به شرایط مطلوب در پیش است و مادامی که روندی صحیح و کاملا تخصصی و حساب شده برای این امر حیاتی طراحی نشده باشد، کماکان دچار این معضل خواهیم بود. گرچه باید نکته حائز اهمیت دیگری را نیز در چرخه اکران در نظر داشت و آن محدودیت تعداد سینماهای قابل قبول برای نمایش است که همواره توجیه اقتصادی سرمایه در سینما را دچار خدشه اساسی می سازد.
او در پاسخ به این سوال که با چه مشکلاتی در زمان اکران فیلم «دونده زمین» در گروه هنر و تجربه مواجه شده است، گفت: همان طور که اشاره کردم، مشکلات جدی اکران در همه گروه ها وجود دارد، اما در هر صورت باید اعتراف کرد که گروه هنر و تجربه محمل خوب و مناسبی برای عرض اندام فیلم هایی است که قبلا به هیچ وجه امکان نمایش برای آن ها فراهم نبود و این وجه را باید مهم ترین خاصیت گروه هنر و تجربه به حساب آورد. اما این گروه هم مانند سایر گروه ها هنوز تفاوتی میان انواع این دسته از فیلم ها در مقطع تبلیغات و نحوه خبررسانی به مخاطبان ویژه هر فیلم قائل نیست. شاکله یکنواخت و همگانی تبلیغ در سینما کماکان مانند خفاشی کور بر سر نحوه نمایش فیلم ها سنگینی می کند و مادامی که اتاق فکری تخصصی در این خصوص تشکیل نشود، مشکل بزرگ نحوه عرضه محصولات سینمایی ادامه خواهد داشت. برای روشن شدن مطلب مثالی می زنم: فروشنده ای را در نظر بگیرید که همه نوع محصول قابل عرضه به مشتری های خود را دارد، اما همه آن ها را در یک ویترین و کنار هم در معرض فروش گذاشته و اعلام می کند که این جا فروشگاهی صرفا برای فروش است و همه محصولات در عین تنوع بسیار فرق چندانی باهم ندارند. بنابراین از این بابت اول این که افراد زیادی به این فروشگاه مراجعه نخواهند کرد چون نمی دانند چه چیزهایی را می توانند بخرند. و دوم این که افراد محدودی که از فروشگاه خرید می کنند خودشان کشف می کنند که چه چیزی و با چه کاربردی خریده اند. و فروشنده در مورد کالا نه تنها اطلاعات دقیقی نمی دهد، بلکه همه اجناسش را در یک بسته بندی ثابت عرضه می کند که خریدار تا آن را باز نکند، نمی داند داخل آن چیست. و این بلایی است که گریبان فیلم ها را در فروشگاه های سینمایی یعنی سالن های اکران، گرفته است.
کارگردان فیلم «امکان مینا» در تکمیل حرف هایش برای بهتر شدن مسیر اکران فیلم ها در این گروه سینمایی ، یادآور شد: به نظر می رسد که با توضیحات قبلی تا حدودی راه کار مناسب به دست آمده باشد. تشکیل یک اتاق فکر تخصصی و خلاق برای نحوه تبلیغات و بسته بندی های متفاوت برای عرضه مشخص هر فیلم؛ کاری که البته دشوار و هزینه بر است و علاوه بر آن زمان و پیش فعالیت لازم را برای اکران هر فیلم و به تناسب آن لازم دارد. درست مثل پیش تولیدی که برای تولید هر فیلم ضروری و اجتناب ناپذیر است. شاید بتوان به این نتیجه هم رسید که مقدمات اکران هر فیلم باید از زمان شروع پیش تولید آن آغاز شود و در طول ساخت اثر به نحوه تبلیغ و نمایش آن نیز اقدام کرد؛ کاری که سال هاست در نمایش فیلم های سینمایی سایر نقاط جهان متداول است.
ماهنامه هنر و تجربه