سیدجمال ساداتیان معتقد است: پژوهش کوششی برای یافتن بهترین راه حل‌های ممکن در راستای حل معضلات موجود است.
به گزارش سینماسینما، سیدجمال ساداتیان تهیه‌کننده باسابقه سینما درباره اهمیت موضوع پژوهش و لزوم توجه سینمای ایران به آن گفت: حوزه فیلمسازی از نگاه من دو بخش دارد، یک بخش محتوا و بخش دیگر تکنولوژی است که محتوا را به تصویر تبدیل میکند.
در هر دو حوزه ما نیاز به خلاقیت و ابتکار داریم زیرا اگر قرار باشد در هر عرصه‌ای موضوعی به مدت طولانی استمرار داشته باشد به حالت سکون می‌رسد.
وی ادامه داد: از خلاقیت به عنوان یک ویژگی مثبت زمانی نام برده می‌شود که در آن نوآوری وجود داشته باشد. بنابراین اگر بخواهیم نگاهی به موضوع مهم پژوهش داشته باشیم، باید بگویم پژوهش مرزهای دانایی را افزایش می‌دهد.
ما امروز به سطحی از دانش رسیدیم و آن را به کار می‌گیریم اما وقتی به پژوهش می‌رسیم گستره نگاه‌مان به تکنولوژی و خیلی مسائل دیگر تغییر پیدا میکند. در واقع شاخص‌های پیشرفت را ما بیشتر می‌توانیم در پژوهش دنبال کنیم.
وی ادامه داد: همانطور که اشاره کردم به دلیل اینکه سینما از دو بخش تشکیل می‌شود، هم محتوا نیاز به تحقیق، پژوهش و نوآوری دارد و هم تکنولوژی که می‌خواهد متون را به تصویر تبدیل کند.
به نظر من پژوهش کوششی برای یافتن بهترین راه حل‌های ممکن در راستای حل معضلات موجود است. قطع به یقین ما اگر بخواهیم در جذب مخاطب و رقابت جهانی موفق باشیم و استراتژی که در ذهنمان متصوریم را محقق کنیم قطعا باید از حالت سکون خارج شویم.
این تهیه‌کننده درباره تاثیر مثبتی که پژوهش در نتیجه آثار سینمایی می‌گذارد بیان کرد: پژوهش نقاط ضعف و قوت ما را برایمان روشن میکند و افق و مرز جدیدتری را برایمان نمایان می‌سازد.
تحقیق و مطالعه به دلیل اینکه امکان دسترسی به منابع مختلف را به ما می‌دهد سطح دانایی را بالا می‌برد. اگر این نگاه را در ذهنمان داشته باشیم چه در رقابت بازار داخلی،چه خارجی ومنطقه‌ای و بین‌المللی ابتکار عمل را سرلوحه کارمان قرار می‌دهیم.
این ابتکار عمل نیز قطعا با پژوهش محقق می‌شود، ما هیچ وقت نمی‌توانیم با آثار تکراری چه به لحاظ مضمون و قصه و چه استفاده از تکنولوژی‌های بصری به نقطه مطلوب برسیم.
ساداتیان با اشاره به اهمیت تحقیق و پژوهش در آثار سینمایی و اثری که فیلم‌هایی که با این پشتوانه ساخته شدند بر مخاطب می‌گذارند اظهار داشت: هر سال فیلم‌هایی مورد توجه مخاطبین قرار می‌گیرند که آن نوآوری و خلاقیتی که به آن اشاره کردم را در درونشان داشته باشند و یا برای مثال فیلمی که یک پدیده اجتماعی که جامعه به آن مبتلاست را دستمایه قرار داده زمانی برای مخاب جذابیت پیدا میکند که با نگاهی تازه و بدیع به آن موضوع پرداخته باشد.
نگاهی که شکل و شمایلی جدید دارد و ردپایی از تکراری بودن در آن دیده نشود. در چنین شرایطی است که نقش پژوهش بیشتر از قبل خودش را نشان می‌دهد و لزوم توجه به آن اهمیت بیشتری پیدا میکند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» با اشاره به معضلاتی که در سینمای ایران وجود دارد و پژوهش می‌تواند چاره‌ای برای برطرف شدن بسیاری از آنها باشد گفت: سینما چند وجه دارد و یکی از وجوه غالب آن سرگرمی است اما در کنار آن وجه آموزشی هم دارد. اما در همان بعد سرگرمی اگر قرار باشد ما موضوعات و قصه‌ها را تکرار کنیم، آثار دیگر حلاوت و شیرینی که باید را نخواهند داشت. بخشی از این موضوع به خلاقیت در فیلمنامه‌ها برمی‌گردد که باید با صرف وقت و دقت در آنها و مطالعه و پژوهش آنها را با تازگی جلوی دوربین برد.
وی در پایان با تاکید بر توجه به پژوهش در همه ژانرها در حوزه سینما یادآور شد: طبیعی است وقتی هم قرار باشد مثلا یک معضل اجتماعی را دستمایه کار قرار دهیم، اگر سراغ موضوعات دم‌دستی و تکراری برویم که مخاطب هیچ رغبتی برای تماشای آنها ندارد موفق نخواهیم بود. اما اگر بخواهیم کاری عمیق و درست از هر لحاظ بسازیم باید درباره‌اش تحقیق لازم را داشته باشیم.
موضوع یک فیلم زمانی برای مخاطب هیجان‌انگیز و جذاب می‌شود که نکات تازه در آن وجود داشته باشد و این اتفاق هم از طریق کالبدشکافی و ریزبینی در مفهوم عملی می‌شود.
این موضوع هم محدود به هیچ ژانر و حوزه‌ای نمی‌شود و در هر عرصه‌ای باید مورد توجه قرار بگیرد.
گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی به دبیری بهروز محمودی بختیاری خرداد ماه ۱۴۰۰ برگزار می شود.