سیروس تسلیمی اینکه سرمایه های شخصی وارد سینما می شود را بد نمی داند، ولی اعتقاد دارد باید این پروسه از طریق صنف و یا خانه سینما مدیریت شود.
به گزارش سینماسینما ،تهیه کننده فیلم «زندان زنان» درباره ورود سرمایه گذاران بخش خصوصی به سینمای ایران، گفت: سینمای ایران طوری شده که هر اتفاقی می افتد یک عده ناراضی هستند. به هر حال آوردن سرمایه های شخصی در سینما خوب است. نباید یادمان برود سینمای صغیری داریم که تهیه کنندگان با مشکلات زیادی فیلم را تولید می کنند. در چنین شرایطی وقتی سرمایه موجود است، نباید به این شکل فراریشان داد، برای اینکه سینما کاملاً وابسته به سرمایه است و بدون سرمایه نمی تواند به حیاتش ادامه دهد. منتها اینکه چرا مشکل ایجاد می شود و اینکه سرمایه گذاران ممکن است فریب یک سری عوامل را بخورند، از کم کاری صنف تهیه کنندگان ناشی می شود. اگر اصناف تهیه کنندگی یکدست و یکپارچه بودند، این کمک می کرد که سرمایه گذاران از طریق صنف، هزینه کنند و از قراردادها و دستمزدها باخبر شوند و سرمایه ای که می گذارند باعث اختلاف در سینما نشود. از اینکه سرمایه در سینما می آید، فی النفسه بد نیست و باید از طریق صنف و یا خانه سینما مدیریت شود و این سرمایه ها را در اختیار تهیه کننده کاربلد قرار دهند که فیلم سود کند و این سرمایه ها در سینما از نفس نیفتد.
تهیه کننده فیلم «میکس» درباره اینکه میزان پیشرفت سینمای ایران از ورود این سرمایه ها چقدر از لحاظ فروش فیلم ها و ارتقای جایگاه هنری به نفع سینما بوده، افزود: اگر مدیریت شود، خیلی به نفع سینما است. ما فیلمنامه هایی داریم که به خاطر کمبود سرمایه تولید نمی شوند. حال آنکه کشوری هستیم که از طریق فیزیک سینمایی در دنیا کم نظیر هستیم. واقعاً جریان ورود سرمایه های بخش خصوصی را مثبت می بینم، ولی اینکه بخواهیم چنین سرمایه هایی را یکسره با الفاظی چون کثیف و سیاه قضاوت کنیم و برانیم، درست نیست.
تهیه کننده فیلم «زیرپوست شهر» درباره اینکه عمدتاً سرمایه گذاران چه مشکلاتی برای سرمایه گذاری در سینما دارند، افزود: به هر حال باید راهش را بدانند و با انجام مشاوره های دقیق و برنامه ریزی فکر شده سرمایه خود را رد سینما هزینه کنند. عدم شناخت خیلی برای سرمایه گذاران مشکل ایجاد می کند. در آمریکا و اروپا آژانس هایی هستند که یعنی سرمایه گذار به آن آژانس مراجعه می کند و درباره دستمزد بازیگر، کارگردان و… صحبت و رایزنی می کند و با آن آژانس قرارداد می بندد و فیلم های مختلف به سرمایه گذار پیشنهاد می شود.
تهیه کننده فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» برداشتش در خصوص اینکه در این میان عده ای هستند که چون دسترسی به سرمایه های کلان ندارند، دیگران را متهم به پولشویی می کنند، این طور بیان کرد: وقتی سرمایه گذاری پیش می آید، افرادی خاص دور او را می گیرند و بلدند طوری مجابش کنند که این پول ها را در اختیار آنان قرار دهد. در صورتی که بقیه اصلاً از این سرمایه ها باخبر نیستند. به نظرم باید جایی باشد که سرمایه گذار به آن مراجعه و ابراز علاقه کند که قصد دارد با اهداف فرهنگی یا اجتماعی فعالیتی در سینما انجام دهد. در نتیجه یک تیم کارشناسی این افراد را با تهیه کنندگان و کارگردانانی که می خواهند در ژانر مورد علاقه صاحب سرمایه کار کنند، مرتبط می کند. این روند در صورت مدیریت صحیح حتما نتیجه مثبت خواهد داشت، اما متاسفانه مناسباتی در بدنه سینمای ایران برقرار است و افرادی که با سرمایه، ولی بدون کارشناسی وارد سینما می شوند، بازی را به هم می زنند. من با سرمایه گذارانی برخورد کرده ام که دنبال این بودند با فلان فیلم به جشنواره کن بروند و از فرش قرمز رد شوند. هر چند در همه جای دنیا سرمایه و سینما به هم خیلی نزدیک است.
 بانی فیلم