شادمهر راستین، فیلمنامه‌نویس معتقد است: هر فیلمی برای فیلمساز مانند مقاله پژوهشی است که با زبان سینما آنرا به مخاطب ارائه می‌دهد و اگر این پژوهش‌ها ضعیف باشد مخاطب تصور می‌کند این فیلم‌ها بی‌ارزش هستند.
به گزارش سینماسینما، به نقل روابط عمومی چهارمین جایزه پژوهش سینمایی، شادمهر راستین درباره اهمیت پژوهش در سینمای ایران گفت: چیزی که پژوهش را در سینما و مخصوصا سینمای ایران متمایز می‌کند خصلت سینمای ایران است . خصلت سینمای ایران برگرفته از سینمای آگاهی بخش است که حتی در فیلم های آموزنده هم نمی تواند از وجه آموزشی خود دور بماند و مخاطب زمانیکه فیلمی را می‌بیند انتظار دارد سطح آگاهی‌اش بیشتر شود.

وی ادامه داد: برخی از فیلمسازان ادعا کردند که سینما خود امر سرگرم کننده ای است و نیازی به پشتوانه های تحقیقاتی و پژوهشی ندارد اما مخاطب ایرانی انتظارش از سینما به نوعی بازتاب زندگی، تاریخ و فرهنگی است که در آن به سر می برد بنابراین سینمای ایران بر مبنای پژوهش و تحقیق می تواند ارتباط بهتری با مخاطب داشته باشد.

این فیلمنامه نویس خاطرنشان کرد: سینمای ایران نزدیک به ۱۰۰ سال قدمت دارد و همچنان در نقدها و بررسی هایی که صورت می گیرد، منتقدان و مردم مبنای تاریخی فرهنگی که بر اساس پژوهش و تحقیق به عنوان دستاورد در فیلم هایشان به نمایش می گذارند، برای مخاطبان امتیاز محسوب می شود و قبول نمی کنند واقعیتی که در فیلم می بیند ریشه در تحقیق و پژوهش نداشته باشد.

راستین هنچنین گفت: سینمای ایران برای باورپذیری خود نه تنها به پژوهش نیاز دارد بلکه حتی برای انتظار مخاطب جذابیت آن ریشه در تحقیق مبانی فرهنگی و تاریخی دارد.

وی ادامه داد: هر فیلمی برای فیلمساز مانند مقاله پژوهشی است که با زبان سینما آنرا به مخاطب ارائه می دهد و اگر این پژوهش ها ضعیف باشد مخاطب تصور می کند این فیلم ها بی ارزش هستند.

گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره پژوهش سال سینمای ایران فروردین ماه ۱۴۰۰ برگزار می شود.