احمد طالبی نژاد در ایران نوشت :

سه فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» ساخته وحید جلیلوند، «تنگه ابو قریب» ساخته بهرام توکلی و «شماره ۱۷سهیلا» ساخته محمود غفاری به عنوان فهرست کوتاه جهت انتخاب گزینه نهایی نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۹ معرفی شدند و گزینه نهایی در نشست بعدی بنیاد فارابی معرفی خواهد شد.
مدتی پیش گرماگرم، بازار گمانه زنی درباره معرفی نمایندگان سینمای ایران در جایزه جهانی اسکار، در پاسخ به نظر سنجی یکی از سایت ها گفتم، فیلم «خوک» ساخته مانی حقیقی و «شعله ور» ساخته حمید نعمت الله، می توانند نماینده شایسته سینما ایران برای حضور در جایزه جهانی اسکار باشند و شانس این را هم خواهند داشت که دست کم نامزد دریافت جایزه در بخش یا بخش هایی هم شوند. این دو اثر سینمایی، زبانی جهانی دارند و از طرفی استانداردهای سینمای جهان خیلی نزدیک تر هستند و روایتی خلاق و جهانشمول دارند و مجموعه این مولفه ها و ویژگی ها فرصت بهتری را در اختیار سینمای ایران قرار می داد تا به نامزد شدن در بخش هایی یا حتی گرفتن جایزه امیدوار شویم. در حالی که بعید می دانم با فیلم های سه فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» ساخته وحید جلیلوند، «تنگه ابو قریب» ساخته بهرام توکلی و «شماره ۱۷سهیلا» ساخته محمود غفاری چندان شانسی برای نامزد دریافت جایزه یا جایزه هایی شویم. فیلم «بدون تاریخ ، بدون امضاء» با اینکه اثر خوب و خلاقانه ای است؛ اما موضوع آن برآمده از اخلاق نه چندان جهانشمول و به نوعی برآمده از مناسبات اجتماعی و اقتصادی ایران است و به آن معنا اثری جهانشمول نیست. این قسم مسائل و چالش های اخلاقی – اجتماعی برای اعضای آکادمی اسکار چندان جذابیت ندارد. تصمیم گیران و دست اندرکاران معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار متوجه نیستند، که اسکار جایزه ای برای «صنعت سینما» است و جایزه ای برای «هنر سینما» نیست. فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» ساخته وحید جلیلوند از آن دست فیلم هایی است که در جشنواره هایی برای «هنر سینما» به خوبی دیده می شود و می تواند مورد اقبال هیات ژوری و مخاطب ها قرار گیرد، کما این که تاکنون هم در جایزه های هنری متعددی در سینمای جهان مورد توجه قرار گرفته است؛ این فیلم اما در اسکار، چندان شانسی برای دیده شدن ندارد. عموما اعضای آکادمی اسکار و هیات ژوری این رقابت هنری می پرسند، در صورتی که این فیلم بخواهد در امریکایی شمالی اکران شود، برای عموم مخاطب ها قابل فهم و جذاب هست یا خیر؟! آیا مردم از این اثر استقبال خواهند کرد؟! به اعتبار اینکه اثری جهانشمول نیست، مشکل بتوان گفت این فیلم در کشور های دیگر با اقبال مخاطب ها روبه رو شود.دیگر فیلم معرفی شده، «تنگه ابوقریب» هم نمی تواند نماینده خوبی برای سینمای ما باشد، گذشته از اینکه بازتاب دهنده ارزش های سینمای ملی ایران نیست، به نوعی این اثر نسخه بدل آثار الیور استون و فیلم «غلاف تمام فلزی» استنلی کوبریک است. چه لزومی دارد اعضای آکادمی اسکار اثری را مورد توجه قرار دهند که سال ها پیش نسخه اصلی آن را کارگردانی مطرح ساخته است؟! فیلم «شماره ۱۷سهیلا» ساخته محمود غفاری را هم ندیدم و قضاوتی درباره آن ندارم. به اعتقاد من با این فیلم ها نه تنها شانس برگزیده شدن در این رقابت را نداریم حتی بعید می دانم در بخشی بتوانیم نامزد دریافت جایزه شویم. از یاد نبریم که نامزد شدن اثری در این رقابت مهم جهانی، نیز ارزشمند است و تا سال ها افتخار سینمای ایران این بود که فیلم «بچه های آسمان» ساخته مجید مجیدی نامزد دریافت جایزه شده بود.