۴۰ سال پیش در چنین روزهایی شاهکار تاریخی کوبریک روانه سینماها شد.

به گزارش «سینماسینما»، استنلی کوبریک درام تاریخی «بری لیندون» (Barry Lyndon) را از روی کتاب «اقبال بری لیندون» نوشته ویلیام میکپیس تاکری که در ۱۸۴۴ منتشر شد، ساخت.

رایان اونیل، ماریسا برنسن، پاتریک مگی و هاردی کروگر در این فیلم بازی کردند. داستان در انگلستان قرن هجدهم روی می‌دهد و درباره ماجراجویی‌های یک مرد جوان ایرلندی است که برای ارتقاء‌ جایگاه اجتماعی خود با یک زن بیوه ثروتمند از طبقه اشرافی ازدواج می‌کند.

«بری لیندون» با بودجه‌ای حدود ۱۱ میلیون دلار در لوکیشن‌هایی در ایرلند، انگلستان و آلمان فیلمبرداری شد. فیلم کوبریک در جوایز اسکار ۱۹۷۵ در چهار بخش فنی بهترین فیلمبرداری، بهترین کارگردانی هنری، بهترین طراحی لباس و بهترین موسیقی برنده جایزه شد و در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین فیلمنامه اقتباسی هم نامزد بود.

«بری لیندون» از ۱۸ دسامبر ۱۹۷۵ در بریتانیا و آمریکا اکران شد و از ژانویه ۱۹۷۶ در سطح بین‌المللی روی پرده رفت. فیلم عملکرد تجاری متوسطی داشت و در زمانش خودش چندان مورد توجه منتقدان سینما قرار نگرفت، اما اکنون از آن به عنوان یکی از بهترین آثار کوبریک یاد می‌شود. «بری لیندون» در نظرسنجی‌های مختلف از جمله ویلیج وویس (۱۹۹۹)، «سایت ‌اند ساند» (۲۰۰۲)، تایم (۲۰۰۵) و بی‌بی‌سی، به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما انتخاب شد.

کوبریک به دقیق بودن و به نمایش درآوردن جزئیات در فیلم‌هایش معروف بود. او در طول پنج دهه فعالیت در حیطه کارگردانی تنها ۱۳ فیلم بلند ساخت.

او ۱۳ بار نامزد جایزه اسکار و یک بار برای طراحی جلوه‌های ویژه «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی» برنده این جایزه شد، اما هیچ‌گاه اسکار کارگردانی نگرفت. «کشتن»، «لولیتا»، «دکتر استرنج‌لاو»، «پرتقال کودکی»، «درخشش» و «چشمان کاملاً بسته» از دیگر فیلم‌های اوست. کوبریک در ۱۹۹۹ در ۷۰ سالگی درگذشت.