فریدون جیرانی میگوید مردم برای شاد بودن و خالی کردن عقدههای خود به سینما میروند.
به گزارش سینماسینما، گزیده اظهارات جیرانی در گفتوگوی علی رستگار با فریدون حیرانی با «جام جم» را در ادامه میخوانید:
* سینمای ما یک اقتصاد ضعیف و بخور و نمیر دارد که در آن یکسری کمدیهای امتحان پسداده میسازند و یکسری ملودرام ارزان. یک سینمای رئالیسم اجتماعی هم داریم که با ملودرام قاطی شده؛ سینمایی که در آن لحن سوزناک ملودرام را کمتر و رئالیسم آن را بیشتر کردهاند تا تفکر اجتماعی بیشتر جلوه کند.
* با اینکه حدود ۴۰ سال از انقلاب اسلامی ایران میگذرد اما بجز چند استثنا مثل «نهنگ عنبر» آقای مقدم که دوستش دارم و چند فیلم دیگر، باقی آثار خیلی پرفروش تفاوت چندانی با فیلمهای فارسی قبل از انقلاب ندارد. همیشه گفتهام که این هیچ اشکالی هم ندارد. آنهایی که فکر میکردند سلیقه میسازند، باید بفهمند که ساختن سلیقه به راحتی نیست. آنها همه در رویا هستند. آقا! مردم میخواهند به سینما بیایند و سرگرم شوند. مردم دلشان میخواهد بخندند و شاد شوند. اگر در کشوری که کنسرت کم است و جوانها غیر از میدانهای فوتبال جایی برای جیغ زدن و فریاد کشیدن ندارند، یک فیلم وجود داشته باشد که در آن چهار قطعه آواز و موسیقی پخش شود و در آن دست بزنند، مردم با آن شاد میشوند و برای تماشای آن میآیند. بحث عقده خالی کردن است دیگر! الان فیلمها براساس شکستن خط قرمزها میفروشند، نه براساس داستانگویی درخشان.
* وقتی من فیلمی میسازم که میلیاردها تومان میفروشد و بعد با خودم فکر میکنم میتوانم یک فیلم دیگر عین همین بسازم که باز همینقدر بفروشد، برای چه دنبال استانداردسازی بروم؟! سلیقه تماشاگر ایرانی و جهان سومی، عوض شدنی نیست. به خدا اینطوری نیست که یک عده فکر میکنند میتوانند این سلیقه را تغییر دهند. من یک سوال از شما دارم؛ پربینندهترین سریال سالهای اخیر تلویزیون چیست؟ یادتان میآید؟ پربینندهترین سریال سالهای اخیر، «ستایش» است. چه کسی آن را نوشته؟ سعید مطلبی. این سریال «ستایش» بود که همه را به وجد آورد، قسمت دوم آن ساخته شد و قسمت سوم آن را هم قرار است بسازند. شما فرمول این سریال را بگذارید و روی کاغذ آن را نگاه کنید. مردم آن را دیدند، خوششان آمد، گریه و زاری کردند. دوباره پخش شد، سه باره پخش شد، باز هم دیدند. مردم «ستایش» میخواهند. (محکم و با تاکید روی میز میکوبد) این را از جانب من بنویس. مردم «چرخ فلک» نمیخواهند، «ستایش» میخواهند.
* اصلا واژه مبتذل غلط است. مردم فیلم و سریالی میخواهند که آنها را سرگرم کند، ملودرام باشد و تاثیر بگذارد. بهخدا «ستایش» مبتذل نیست، تاثیر میگذارد و سرگرم میکند.
* فیلمهایی که میفروشد، محصول فضای بستهتان است! فضا را باز کنید، این فیلمها عوض میشود.
* فیلمفارسی تا آخرین لحظه هم تماشاگر داشت.
* اینکه میگویند سینمای ایران در سال ۵۶ فقط دو فیلم تولید کرده، اشتباه است. در آن سال ۴۳ فیلم تولید شد. در سال ۵۷ هم ۳۰ فیلم تولید شد. تازه در آن وضعیت روزهای انقلاب سینماها تا ۱۵ آبان هم باز بود و ۱۷ فیلم هم به نمایش درآمد. این شکلی نیست، واقعیتها را مخدوش نکنیم. فیلمفارسی اگر تماشاگر نداشت، سرپا نمیماند. آن سینما زمانی ضربه خورد که عریانی سینمای ایتالیا را وارد فیلمهای ایرانی کرد. در چنین شرایطی آن حاشیهنشینان و افراد طبقات پایین که تماشاگران اصلی سینمای ایران بودند، به دلیل باورهایی که داشتند برخی صحنههای فیلمها را دوست نداشتند و از این سینما بدشان آمد.
* وقتی فیلم میفروشد و تماشاگر دارد، دیگر شما نمیتوانید به سازندگان آن بگویید چرا اینها را میسازند. مهم، دوست داشتن مردم است. اصلا اینکه ما سینما را تصفیه و تمیز کنیم، حرف غلطی است.
منبع : ایسنا

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ویژگیهای تفکری که سینما را از بنبست و سکون نجات داد
- یادداشت فریدون جیرانی درباره وضعیت سینمای اجتماعی؛ باور تغییر باورها
- فریدون جیرانی رئیس کانون کارگردانان شد
- در نشست «بررسی سینمای اجتماعی» مطرح شد؛ سینمای اجتماعی زاییده تحولات اجتماعی و سیاسی جامعه است
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- در نشست نقد و بررسی «آبادانیها» مطرح شد؛ نقش عیاری در زبان سینمایی و تحول آن بسیار موثر است/ «آبادانیها» عدالت اجتماعی را وارد سینما کرد
- نسخه مرمت شده «آبادانیها» در موزه سینما
- پیام کانون کارگردانان به مناسبت اولین سالگرد درگذشت کیومرث پور احمد
- گزارش مراسم رونمائی از کتاب «دندان گرگ»/ یک داستان حماسی شهری
- مردی برای همیشه/ در ستایش فریدون جیرانی
- فیلمساز کاشتنی نیست، نسل انقلابی هم ساختنی نیست/ گفت و گوی جیرانی با میرکریمی درباره فیلم «نگهبان شب»
- سینمای ایران؛ دگرگونی یا ویرانی؟/ جیرانی، عسگرپور، کثیریان و فرشباف از آینده فیلمسازی میگویند
- همزمان با آخرین پاتوق فیلم کوتاه در تابستان ۱۴۰۱؛ پوستر سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران رونمایی میشود
- چرا لمپنها به سینما بازگشتند؟ | فریدون جیرانی: از باخت اصولگرایان در مجلس ششم شروع شد
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- مستند ایرانی بهترین فیلم انسانشناسی جشنواره ایتالیایی شد
- «دختر قاصدکها» از ژاپن جایزه گرفت
- جشنواره ونیز در آستانه نشست خبری/ اعتباری که باربرا به جشنواره ایتالیایی بخشید
- با معرفی برگزیدگان پنجاه و نهمین دوره جشنواره؛ جایزه ویژه کارلووی واری به فیلم سهیل بیرقی رسید
- جایزه جشنواره روسی به «در آغوش درخت»
- «کودکان کاغذی» در راه انگلستان
- «بهانه سکوت»؛ بهانهای برای فکر کردن
- تحلیل ساختاری درام «وحشی» با تطبیق پیرنگ با فیلم «یک پیامبر» ژاک اودیار/ قهرمان رانده، پیامآور تقدیر
- اکران «ترک عمیق» از چهارشنبه
- امیر نادری رئیس هیئت داوران جشنواره ارمنستان شد
- مرگ رفاقتها در بزنگاه تاریخ/ نگاهی به سریال «تاسیان» به بهانه پخش قسمت بیست و یکم
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز
- پرتره فساد و جنون
- پیتر جکسون و سه فیلمنامه جدید؛ خالق «ارباب حلقهها» بازنشسته نشده است
- نگاهی هرمنوتیکی به «پیرپسر»/ از «درخت گلابی» تا چاقوی خونآلود: تراژدی چهل سالهها
- نمایش «جدایی نادر از سیمین» در ایتالیا
- نگاهی به فیلم «سوگلی»/ جدال قدرت
- از «یک تصادف ساده» تا «هفت روز»/ برنامه اکران فیلمهای ایرانی در شش ماه دوم سال ۲۰۲۵ در فرانسه
- «چشمهایش» کلید خورد
- «گلن گری گلن راس» برای بار سوم روی صحنه میرود
- توضیحی از محمد حقیقت؛ هیچ بیانیهای امضا نکردهام
- جشنواره ایتالیایی به دو فیلم ایرانی جایزه داد
- گزارشی از گیشه جهانی سینما؛ «دنیای ژوراسیک: تولد دوباره» ۱۴۷ میلیون دلار فروخت
- لوگان مارشال-گرین به «اودیسه» پیوست/ کاسمو جارویس از فیلم نولان جدا شد
- نگاهی به سریال«بازی مرکب»؛ تراژدی انسانها تحت سیستمهای بیرحم
- با تجلیل از استلان اسکارشگورد؛ جشنواره فیلم مونیخ ۲۰۲۵ برگزیدگانش را شناخت
- تازهها از جشنواره ونیز ۲۰۲۵/ پروژههای دو سینماگر ایرانی پذیرفته شد
- هایده صفییاری برگزیده جشنواره ترابیکا شد
- نمایش فیلم سینماگر ایرانی در ادینبورگ/ جشنواره بلغارستانی به «زیر سایه بلوط» جایزه داد
- نوجوانان و جوانان اوتیسم در نمایش «سجاد افشاریان»