سینماسینما، سامان بیات: تابحال فیلم‌های بسیاری درباره شیوع یک ویروس و بیماری واگیردار در جهان ساخته شده‌اند. برخی از این آثار جریان‌ساز بوده و حتی تبدیل به یک ساب‌ژانر شده‌اند، مثل فیلم‌هایی با مضمون زامبی‌ها که در دهه اخیر بسیار رایج بوده‌اند.

یکی از مهم‌ترین فیلم‌هایی که در آن به شیوع یک ویروس اشاره شده «مهر هفتم» ساخته اینگمار برگمان است که در آن به بیماری طاعون و یک شهر طاعون زده اشاره می‌شود. «اپیدمیک» ساخته لارس فون تریه، «دوازده میمون» ساخته تری گیلیام، «مرگ در ونیز» ساخته لوکینو ویسکونتی از دیگر آثاری هستند که در آن‌ها به شهر ویروس زده اشاره شده است. برخی آثار در یک نسخه خلاصه نشده و به مجموعه فیلم‌هایی دنباله‌دار بدل شدند. مثل مجموعه فیلم‌های «رزیدنت ایول». گاهی یک کتاب منبع اقتباسی شد برای ساخته شدن چند اثر از روی آن. مثل رمان «من افسانه‌ام» که از آن سه فیلم «آخرین مرد زمین» (۱۹۶۴)، «امگامن» (۱۹۷۱)، «من افسانه‌ام» (۲۰۰۷) ساخته شد و حتی ژرژ رومرو بیان کرده بود برای ساختن فیلم «شب مردگان زنده» نیم‌نگاهی به کتاب داشته. سینمای ایران نیز در سال ۱۳۶۹ فیلم «تمام وسوسه‌های زمین» تنها ساخته‌ی سینماییِ مرحوم حمید سمندریان را داشت که به شیوع وبا می‌پردازد – که پیش‌تر در همین سایت بریده‌ای از آن منتشر شد – و همینطور فیلم دیگری با نام «دنیای وارونه» (۱۳۷۶) ساخته شهریار بحرانی در ژانر کمدی فانتزی که درباره شیوع یک محلول شیمیایی‌ست که انسان‌ها را وادار به راستگویی می‌کند. محلول توسط دو فرد در شهر با هواپیمای سمپاش پخش شده و ماجراهای جالبی را خلق می‌کند!
با شیوع ویروس کرونا در جهان و تاثیری که بر زندگی مردم داشته، مردم کنجکاوتر از قبل به تماشای این آثار نشسته‌اند. فیلم «شیوع» (۲۰۱۱) به کارگردانی استیون سودربرگ درباره شیوع ویروسی‌ست که از چین آغاز شده و جهان را در مدت کوتاهی درمی‌نوردد. این ویروس که شباهت‌هایی به ویروس کرونا دارد باعث شد که نام سودربرگ و اثرش مجددا در صدر اخبار قرار گیرد. به همین بهانه نگاهی بیندازیم به یکی از نخستین پلان‌های فیلم که شیوع بیماری در یکی از شهرهای چین را نشان می‌دهد.