یک منتقد و کارشناس سینما گفت: «قسم» فیلمی است که در آن تصویرسازی درستی از یک قانون شرعی ارائه شده است، بدون اینکه دستخوش تحریف شود.
سلطان محمدی تصریح کرد: در این فیلم کارگردان سعی کرده تصویری از یک آینده محتمل را پیش روی مخاطب قرار دهد تا در زمان ضرورت حقی را ناحق نکنیم. پس درک نمی‌کنم برخی نقد‌ها به چه دلیل است؟ آیا اگر فیلمسازی بتواند نگاهی درست به یک قانون اسلامی داشته باشد کارش خطاست؟
وی درباره مباحث فنی فیلم هم تصریح کرد: بیشتر موارد فنی این فیلم در حد استاندارد است. کارگردانی تنابنده به ویژه در دکوپاژ و میزانسن چشم نواز است. مثلاً صحنه پرت شدن ماشین به دریا به خوبی اجرا شده است و کمتر می‌توان در سینمای ایران چنین تصاویری را مشاهده کرد و البته قاب‌بندی‌های فیلم به درستی و زیبا انتخاب شده‌اند، هرچند پیشتر محسن تنابنده در آثارش به ویژه «پایتخت» نشان داده، می‌تواند در فیلمنامه‌های با پرسوناژ بالا هم شخصیت پردازی مناسبی داشته باشد.
وی در پایان با بیان اینکه فیلم‌هایی نظیر «قسم» نقطه مقابل آثار آپارتمانی است، بیان کرد: اگر به برخی فیلم‌های سینمایی فعلی نگاهی بیندازید در‌می‌‌یابید قصه تنها در چند شخصیت و یک آپارتمان خلاصه می‌شود، ولی در قسم اینگونه نیست و کارگردان با اضافه کردن کاراکترها، کارش را سخت کرده، اما از عهده این دشواری برآمده است. درباره صحنه‌های اتوبوس هم باید بگویم به لحاظ سینمایی ضبط تصاویر در چنین محیط محددودی بسیار سخت است، آن هم با وجود کشمکش‌هایی که در قصه وجود دارد، از همین رو این ویژگی خود امتیازی دیگری برای قسم است.