ایمان شمس در خبرگزاری صداو سیما نوشت : وقتی نام سید رضا میر کریمی را میشنویم ناخودآگاه فهرستی از آثار موفق و تاثیر گذار در ذهنمان نقش میبندد.
آثاری همچون “زیر نور ماه”، “خیلی دور خیلی نزدیک”، “یک حبه قند”، “به همین سادگی”و تعدادی فیلم دیگر که هر چند در پرداخت قصه، ساختار و فضا سازی تفاوتهای بسیاری با یکدیگر دارند، اما همگی به جایگاه خانواده، ارتباط انسانها با یکدیگر و در تعریفی گستردهتر روابط میان آنها با معبودشان میپردازند.
آثاری درخشان و صد البته بومی که جدا از موفقیت هایشان در جشنوارههای داخلی و خارجی؛ به لحاظ تاثیر بر ذهن و روح مخاطبان اهمیتی دوچندان دارند.
“قصر شیرین” جدیدترین ساخته میرکریمی هم از این قاعده مستثنا نیست. در قصر شیرین که نامش به زیبایی انتخاب شده و کاملا در خدمت داستان است، برشی از زندگی مردی به نام جلال در مقابل چشمان مخاطبان قرار میگیرد. فردی وامانده در زندگی که به هر کور سوی امیدی چنگ میزند تا خودش را از چنگال اشتباهات گذشته اش خارج کند، اما هرچه بیشتر دست و پا میزند بیشتر در این گرداب فرو میرود.
همسر جلال که “شیرین” نام دارد به دلیل مرگ مغزی در بیمارستان بستری است و به واسطه دستگاه زنده است.
جلال که مدتی است با شیرین زندگی نمیکند به عنوان همسر او و بدون هماهنگی با خانواده اش تقاضای جداکردن دستگاهها از شیرین را می دهد تا در ازای دریافت مبلغی قلب او را برای پیوند به فردی به نام فتوحی بفروشد.
اما حال که شیرین مرده او برای گرفتن ماشین شیرین که تنها دارایی باقی مانده از اوست به خانه خواهر همسرش میرود، ولی مجبور میشود فرزندانش “علی” و “سارا” را نیز که بعد از مرگ مادر در خانه خاله شان مانده اند و هنوز از مرگ مادرشان خبر ندارند با خود همراه کند.
قصه از همین همراهی آغاز میشود. همراهی یک پدر با فرزندانش. همراهی که قرار است مخاطبان و جلال را با ابعاد مختلف شخصت او روبرو کند و از سوی دیگر از ورای گفتگوها شیرینی را برای ما ترسیم کند که کارگردان در طول فیلم هیچ نمای نزدیکی از او را نشانمان نمیدهد.
شیرینی که مدرک کاردانی دارد و در یک گلخانه کار میکرده است تا به واسطه کار در آن گلخانه و طراحی فضای سبز خانههای مردم بتواند خرج خودش و کودکانش را در بیاورد و جای خالی پدر یعنی جلال را هم برای فرزندانش پر کند.
شیرینی که عاشق همسرش است و با وجود آنکه به خوبی میداند عشقش رابطهای یک طرفه است که هرگز سوی دومی نخواهد داشت بازهم پای همسرش مانده و اندوه این عشق بی فرجام را در ترانه جاده یک طرفه که با فرزندانش لبخوانی (دابسمش) کرده و به یادگار گذاشته است میتوان مشاهده کرد.
شیرینی که همسر بی وفایش را دوست دارد و برای آنکه نام او در ذهن کودکانش خدشه دار نشود گه گاه از سوی او برای آنها کادوهایی همچون دوچرخه میخریده است و قصری خیالی از خانه پدر برای فرزندانش ساخته و گفته که روزی به آن قصر خواهند رفت و بار دیگر در آن و در کنار یکدیگر خانوادهای چهار نفره خواهند داشت؛ قصری که از یک رویای شیرین میآید و متعلق است به ذهن زیبای مادری متعهد به نام شیرین و اینجاست که نام فیلم به زیبایی قصر شیرین را تعبیر میکند.
در آن سو، اما جلال است.
جلالی که در ابتدای قصه بی وفا و بی احساس به نظر میاید، ضعیف است و پای اشتباهاتش نمیایستد، فرزندانش را سربار میبیند و آنها را نمیخواهد و در تلاش است تا از هر آنچه که او را به یاد شیرین میاندازد دور شود؛ میخواهد ماشین شیرین باشد، فرزندانش و یا حتی قلبش.
جلالی که روزی راننده کامیون بوده است و بعد از تصادفش به جای کمک فراری شده و همسرش شیرین برای کمک به او جایش را به پلیس لو داده و همین باعث دلچرکین شدن جلال از او شده است. ناراحتی که باعث شده است جلال علایقش به خانواده را پنهان کند و تا همیشه به فکر انتقام از دیگران باشد و بر اساس همین انتقام از شیرین طلاق عاطفی میگیرد، ازدواج مجدد میکند، به پلیس رشوه میدهد و او را تهدید به لو دادن میکند و حتی قلب همسرش را برای فروش میگذارد.
اما راهی که جلال به اجبار با فرزندانش پیش میگیرد مسیری تازه برای اوست. مسیری که قرار است به واسطه روابط تازه پدر و فرزندی رنگی تازه به زندگی خاکستری و بدون عشق او بزند. مسیری که قرار است بخشهای احساسی و دل بستگیهای فرو خورده جلال را برای او و ما به عنوان مخاطبان فیلم نمایان کند و در این راه پسرش که جلال را قبول ندارد قدم به قدم او را دنبال میکند، اشتباهاتش را به پلیس میگوید، برای کلافه کردنش سیگارهایش را دور میریزد و حتی جایشان را به دایی هایش لو میدهد تا آنها به جای او که توان ایستادن مقابل پدرش را ندارد انتقام تمام بی وفاییهای جلال نسبت به مادرشان را بگیرند و او هرچند که قلبش به درد میآید، اما نظاره گر کتک خوردنهای پدرش باشد تا کمی دلش خنک بشود.
جلال، اما عاشق است و بخاطر عشقش به شیرین است که بعد از ازدواج مجدد همچنان پیگیر مسائل اوست و در گوشی اش شماره اش را نگه داشته است، بخاطر همین عشق است که بر روی برادران شیرین دستش را بلند نمیکند و اجازه میدهد آنها تلافی تمام بدیهایش را بر سرش بیاورند، و بخاطر همان عشق است که حتی پس از مرگ شیرین به گلخانه او میرود و توی صورت صاحب گلخانه که به همسرش نظر داشته میزند تا به او نشان دهد که شیرین هنوز هم سایهای بالای سرش دارد؛ شیرینی که با وجود تنهایی و مشکلات زیر بار خواستههای رئیس گلخانه نرفته و آنجا را برای همیشه ترک کرده است.
تصادف آخر داستان، اما بزرگترین تغییر جلال است. جایی که یک بار دیگر با ماشینش تصادف میکند و به روباهی میزند و میخواهد فرار کند، اما اینبار به خواست پسرش میایستد و به کمک روباه میرود.
قصر شیرین که فیلمی جادهای به حساب میآید روایتی ساده دارد. روایتی که هرچند میتوان با آن همراه شد و زوایای مختلف شخصیتها را تشخیص داد، اما برای یک فیلم بلند داستانی کم و کوتاه است و کشمکشها و کنشهای شخصیتها برای تغییرات آنها آنچنان قدرتمند نیست. آغاز قصه از شروع فیلم بسیار فاصله دارد و این یعنی مخاطب برای فهمیدن چرایی ماجراهای قصه باید صبر زیادی داشته باشد. فیلمنامه در برخی موارد بسیار دقیق است و در برخی دیگر از زوایا بسیار گنگ است. چیز زیادی برای کشف و شهود وجود ندارد، شخصیت زن دوم جلال با نقش آفرینی خانم ژیلا شاهی هرچند بازی خوبی دارد، اما کارکرد زیادی در قصه ندارد و گویی تنها دلیل بودنش در فیلم خواندن اس ام اسهای جلال و شیرین و دادن اطلاعات مربوط به ان بخش به مخاطب است. اما مخاطبان بیش از هر چیز بخاطر بازیهای زیبای بازیگران اصلی مخصوصا کودکان فیلم با آن همراه میشوند. در یک سو یونا تدین و نیوشا علیپور قرار دارند که پیش از این در سریال “بچه مهندس” هم بازی بوده اند و حال با بازیها و عکس العملهای به جا و درستشان نشان داده اند که بازی خوبشان در آن سریال اتفاقی نبوده و ما با دو بازیگر کودک بسیار باهوش و البته جذاب روبرو هستیم که دوربین را هم به خوبی میشناسند و در سوی دیگر ماجرا حامد بهداد است. بهدادی که کلیشههای همیشگی بازی اش را بار دیگر کنار گذاشته است و شخصیت جلال را دقیق و هوشمندانه به نمایش درآورده است. شخصیتی که عصبانیت، عاشقانگی و مهر پدری اش همه به اندازه و به جا تصویر میشود و به خوبی میتوان با او همراه شد بدون آنکه گذشته بازیهای بهداد را به یاد مخاطب بیاورد و او را پس بزند.
پوستر فیلم، اما بخش جذاب دیگری از فیلم است. تصویری که جلال و فرزندان را در مسیری سرسبز سوار بر ماشین نمایش میدهد در حالی که پلیس رو برای آنهاست، انها به پشتشان نگاه میکنند و زنی در کنار جلال نشسته است که چهره اش مشخص نیست و شاید این نامشخص بودن برای ان است که قصه گو، کارگردان و حتی مخاطبان همه دوست دارند آن زن شیرین باشد و بار دیگر این خانواده کنار هم جمع شوند.
در نهایت آنکه قصر شیرین نه به جذابیت آثار گذشته سید رضا میرکریمی است که بتوان بارها و بارها نگاهش کرد و از آن خسته نشد و نه فیلمی است که بتوان آن را ضعفی جدی در کارنامه کاری میر کریمی به حساب آورد.
قصر شیرین فیلمی است که میتوان آن را دید و برای ساعتی با لحظات زیبایش همراه شد.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نگاهی به کارنامه سینمایی رضا میرکریمی به بهانه اکران فیلم نگهبان شب
- یاد عباس کیارستمی افتادم که میگفت خدا کند میرکریمی، همان سیدرضای کودک و سرباز بماند
- برترین بازیگران مرد سال ۹۸ (۳)/ نوید محمدزاده، حامد بهداد
- انتقاد میرکریمی از انتشار اخبار نامعتبر و یاس آور
- مواجهه عجیب رضا میرکریمی با عباس کیارستمی
- آخرین وضعیت فیلمهای آماده اکران/ «سرکوب» میآید، «تگزاس۲» میرود
- قصه تلخِ شیرین/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»
- پیام تبریک کانون کارگردانان سینمای ایران به رضا میرکریمی
- زائری خسته زیر باران/ نگاهی به فیلم «قصر شیرین»
- همایون ارشادی در گفتوگو با سینماسینما/حضور میرکریمی نکته مثبت جشنواره جهانی است
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آتش و باد کمکم میگسترد/ نگاهی به سریال «آتش و باد»
- به بهانه نمایش فیلم سپیده فارسی در کن؛ نامه سرگشاده کن لوچ و پل لاورتی خطاب به جامعهی بینالملل سینماگران در حمایت از صلح/ دیگر نمیتوان ادعا کرد که ما نمیدانستیم
- در آستانه جشنواره کن/ فشارها بر سازندگان فیلم «یک تصادف ساده» شدت گرفت
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- پروانه ساخت سینمایی برای چهار اثر صادر شد
آخرین ها
- برای هشتمین دوره پیاپی؛ محمدمهدی عسگرپور نایبرئیس فیاپف شد
- کریستن استوارت: تأثیر ترامپ بر صنعت فیلم وحشتناک است
- «مهمانی شام» در تماشاخانه هامون
- «دشت میخواند» جایزه ویژه جشنواره آلمانی را گرفت
- مسافر آستانه: جشنواره «ستاره ناهید» با رویکرد پیوند ادبیات فارسی و نمایشنامه برگزار میشود
- در پی حادثه پیست اتومبیلرانی ورزشگاه آزادی؛ حمیدرضا درجاتی، عکاس ورزشی درگذشت
- کمدی شریف بسازید/نگاهی به فیلم صد دام
- «پل صراط»، روی ریل نخل طلا
- تازهترین آمار فروش فیلمهای روی پرده؛ ۴۰۹ میلیارد، سهم گیشه سینماها از ابتدای ۱۴۰۴
- طبقه فرودست، اخلاق و مسالهی انتخاب
- هستی محمایی برترین بازیگر فستیوال فیلم زنان اسوان شد
- به بهانه نمایش فیلم سپیده فارسی در کن؛ نامه سرگشاده کن لوچ و پل لاورتی خطاب به جامعهی بینالملل سینماگران در حمایت از صلح/ دیگر نمیتوان ادعا کرد که ما نمیدانستیم
- آغاز تولید فیلم سینمایی «در میان ما» به کارگردانی سیامک ابراهیمی در ایران و ترکیه
- آغاز دومین کنگره بینالمللی هوش مصنوعی در علوم پزشکی با حمایت همراه اول
- اظهارات تازه وکیل تتلو؛ ازدواج موقت موکل بنده با نیت خالصانه برای توبه بوده است
- واکنش مونا مهرجویی به حکم پرونده قتل والدینش؛ ما درخواست اعدام نداریم
- نسخه ویژه نابینایان «گربههای اشرافی» با صدای نازنین مهیمنی منتشر میشود
- تعشق صدا و تصویر
- آغاز رقابت برای دریافت نخل طلا/ جشنواره کن با سخنرانی آتشین دنیرو و آغازی تارانتینویی شروع شد
- رییس کل دادگستری استان البرز اعلام کرد: تایید حکم قصاص برای قاتل مهرجویی و محمدیفر
- رابرت بنتون درگذشت
- «زندگی با خبر» منتشر شد
- نمایش نسخهٔ ترمیم شدهٔ «جویندگان طلا، ۱۹۲۵، چارلی چاپلین» پیش از افتتاحیهٔ جشنوارهٔ کن
- فرشتگان آلوده صورت
- معرفی برگزیدگان سومین دوره جایزه رسالههای برتر مهندسی برق و فناوری اطلاعات
- قوانین جدید برای جشنواره کن؛ برهنگی روی فرش قرمز ممنوع است
- پروانه ساخت سینمایی برای چهار اثر صادر شد
- بهمن فرمان آرا شاهکار بزرگ علوی را میسازد
- «بامداد خمار» و «مو به مو» در راه نمایش خانگی
- نظر رضا علامهزاده درباره حضور دو فیلم ایرانی در کن؛ حضور فیلمهای پناهی و روستایی را افتخارآمیز میدانم نه اعتراض برانگیز