محمدعلی کشاورز از همبازی بودن و دوستی با ماکس فون سیدو بازیگر مطرح سوئدی که به تازگی از دنیا رفت، صحبت کرد.
به گزارش سینماسینما، درباره ماکس فون سیدو بازیگر بلندآوازه سینمای جهان که روز یکشنبه ۸ مارس از دنیا رفت، مطالب زیادی گفته شده است؛ از بازی در شاهکارهای اینگمار برگمان تا نقش هایش در فیلم های کارگردان های صاحب نامی چون جان هیوستن، مارتین اسکورسیزی، جرج استیونز و اسپیلبرگ، اما کمتر کسی به سفر این هنرپیشه نامدار به ایران و البته دوستی طولانی مدتش با محمدعلی کشاورز بازیگر بزرگ سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان اشاره ای کرده است.
«صحرای تاتارها» محصول ۱۹۷۶ (۱۳۵۵ خورشیدی) که فیلمبرداری اش اواخر سال ۱۹۷۵ در شهر بم انجام می شد سرآغاز دوستی و آشنایی کشاورز با ماکس فون سیدو سوئدی بود.
محمدعلی کشاورز در گفتگویی خاطرات خود از آن فیلم که یکی از مشهورترین آثار بین المللی سینمای جهان است که در ایران فیلمبرداری شده را این چنین به یاد می آورد: وقتی که می خواستم فیلم «صحرای تاتارها» را بازی کنم والریو زورلینی کارگردان فیلم را به واسطه موفقیت های گذشته اش از جمله کسب شیرطلای ونیز که در سال ۱۹۶۲ (۱۳۴۱ خورشیدی) برای فیلم «خاطرات خانوادگی» بدست آورده بود، می شناختم.
به گفته وی، زورلینی به همراه گروه ایتالیایی اش ارگ بم را برای محل فیلمبرداری فیلم «صحرای تاتارها» انتخاب کرده بودند.
کشاورز اما در «صحرای تاتارها» مهم ترین نکته فیلم را برای خود و دیگر بازیگران ایرانی فیلم، همبازی شدن با دو بازیگر جوان بین المللی فیلم که هم‌نسل خودش بودند یعنی هلموت گریم بازیگر مطرح تئاتر آلمان و ماکس فون سیدو ستاره نامدار سوئدی بیان می کند.
کشاورز از فون سیدو به عنوان یک هنرپیشه بسیار توانا و جسور یاد می کند و می گوید این بازیگر سوئدی بسیار باسواد و اهل مطالعه بود.
او تاکید می کند فون سیدو پیش از آمدن به ایران درباره تاریخ و جغرافیای مملکت ما مطالعه کرده بود و با جزییات درباره آن شناخت داشت که این نکته برای ما بسیار جالب توجه بود.
محمدعلی کشاورز از آخرین پلانی که در فیلم با یکدیگر بازی کرده بودند نیز خاطره جالبی تعریف می کند. او می گوید: پس از بازی در آخرین پلان، ماکس فون سیدو در مسیر برگشت تمام راه را بلد بود به گونه ای که حتی «برج های کبوتر» را هم می شناخت.
او می افزاید: ما با هم به مکان های تاریخی «ماهان» و «شاه نعمت الله ولی» هم رفتیم و فون سیدو با علاقه به توضیحات من گوش می داد.
کشاورز از دست و دل بازی ماکس فون سیدو در کار بازیگری نیز می گوید: او در اینکه چطور قوه تخیل خود را در بازیگری به کار بیندازیم به ما راهنمایی های بسیاری کرد. فون سیدو از اینکه دیگران پیشرفت کنند بسیار خوشحال می شد.
کشاورز می افزاید: ستاره فیلم های اینگمار برگمان که خودش یک هنرپیشه تئاتری بود از همان اوایل کار که متوجه شده بود من هم بازیگر تئاتر هستم وقت زیادی را با من درباره تئاتر می گذاشت و از تئاتر و نمایشنامه ها با هم صحبت می کردیم.
کشاورز می گوید وقتی به فون سیدو گفتم که چه نمایشنامه هایی را در اینجا کار کرده ایم و چه شناختی از ایبسن نمایشنامه نویس بلندآوازه نروژی دارم تعجب کرد و باورش برایش سخت بود که در اینجا «خانه عروسک» و «اشباح» ایبسن و یا «بازی استریندبرگ» فردریک دورنمات را کار کرده ایم.
دوستی و ارتباط استاد کشاورز و ماکس فون سیدو البته به همان روز آخر فیلمبرداری فیلم «صحرای تاتارها» ختم نشد. کشاورز بعدها دوستی اش را به صورت تلفنی با ماکس فون سیدو تا همین چند سال اخیر حفظ کرد. او این چنین رفاقتی را با دیگر همبازی افسانه ای اش آنتونی کویین که در فیلم «کاروانها» (۱۹۷۸) با وی همبازی بود نیز داشت.
منبع؛ صبا