سینماسینما، علی نعیمی: این روزها فیلم سینمایی «ایتالیاایتالیا» ساخته کاوه صباغ‌زاده و تهیه‌کنندگی مهدی صباغ‌زاده در سینماهای کشور به‌نمایش درآمده است؛ فیلمی طنز و موزیکال که فضای متفاوتی در سینمای ایران است.
مهدی صباغ‌زاده کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران که تهیه‌کنندگی نخستین فیلم پسرش کاوه را برعهده گرفته، با اشاره به نیاز بازار و مخاطبان به سینمای کمدی گفت: اگر سینما را به‌مثابه یک بازار عرضه و تقاضا نگاه کنیم، دست‌اندرکاران سینما برای ساخت آثار سینمایی به نبض بازار و میزان اقبال مردم از یک گونه سینمایی توجه می‌کنند. سینما وابسته به سلیقه و احساس مردم است و برخی تهیه‌کنندگان ما هم به سلیقه بازار توجه می‌کنند و فیلم‌های کمدی می‌سازند. جدا از بحث کیفیت فیلم‌های کمدی که این روزها روی پرده است باید گفت استقبال از این آثار همواره بالا بوده و دلیل اصلی آن هم شاید متاثر از شرایط جامعه است که مردم به نشاط بیشتری برای زندگی نیاز دارند.
وی با اشاره به ساخت فیلم «ایتالیا ایتالیا» ازسوی فرزندش، کاوه صباغ‌زاده گفت: کاوه برای ساخت «ایتالیاایتالیا» چنین ایده‌ای نداشت که فیلم کمدی با هدف اینکه در گیشه فروش بالایی داشته باشد؛ بسازد. فروش بالا بد نیست و اتفاق خوبی است اما اینکه به‌دلیل رسیدن به این هدف تمام مرزهای استاندارد را زیر پا بگذارید خوب نیست. کاوه قرار بود فیلمنامه دیگری را جلوی دوربین ببرد که از اتفاق اجتماعی با پس‌زمینه سیاسی بود که فضای تلخی هم داشت و بعد از آنکه حدود ۳ سال معطل شد برای ساخت آن و شرایط فراهم نشد، یک مرتبه دیدم فیلمنامه‌ای را برای ساخت آماده کرده که متفاوت از فیلمنامه قبلی‌اش بود و در ژانر کمدی و موزیکال قصه روایت می‌شود. در طول ساخت «ایتالیاایتالیا» هیچ‌گونه دخالتی در کارگردانی و کار او نداشتم و به‌طور کامل مستقل فیلم را ساخت و من به‌عنوان تهیه‌کننده در روند تولید همراهی‌اش کردم.
وی با اشاره به فیلم «ایتالیاایتالیا» اظهار کرد: فضای فیلم در سینمای ایران تازه و بدیع است و از این منظر برای یک فیلمساز یک اتفاق خوب است. چون بیشتر فیلمسازان جوان ما به سینمای اجتماعی علاقه‌مند و دنباله روی فیلمسازان دیگر هستند و از این نظر شهامتی که کاوه برای ساخت یک اثر متفاوت به خرج داده قابل توجه است.
این کارگردان و تهیه‌کننده سینما با اشاره به اکران فیلم‌های خارجی و گمانه‌زنی‌ها پیرامون این موضوع گفت: فیلم خارجی در سینمای ایران هیچ جایگاهی ندارد. سینمای ایران ظرفیت استفاده از امکان نمایش آثار دیگر کشورها را ندارد. نه از لحاظ زیر ساخت به درجه‌ای از استاندارد رسیدیم که دیگر فیلم‌های سینمایی غیر از آثار ساخته‌شده در کشورمان را بتوانیم به صورت مناسب پخش کنیم نه از لحاظ فرهنگی شرایط نمایش این دست آثار وجود دارد. وی در ادامه افزود: وقتی قرار است فیلمی که دی‌وی‌دی آن بدون سانسور در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد، با ممیزی‌ها و اصلاحیه‌های فراوان راهی پرده سینما شود همان بهتر که این اتفاق نیفتد زیرا فقط ظرفیت محدود اکران فیلم‌ها به‌وسیله فیلم‌های خارجی اشغال می‌شود و سالن‌های سینما از داشتن مخاطب محروم می‌شوند زیرامخاطب ترجیح می‌دهد فیلم را با کیفیت و بدون سانسور تماشا کند. وی در ادامه افزود: پیش از آنکه به فکر اکران فیلم خارجی باشیم باید به سینمای ایران توجه ویژه‌ای داشته و از فیلمسازان و استعدادهای سینمای ایران حمایت کنیم. صباغ‌زاده با انتقاد از رویکرد برخی نهادها در پیگیری اکران فیلم‌های خارجی گفت: وقتی نهادی به‌طور سلیقه‌ای آثار سینمای شریف ایران را تحریم می‌کند و اجازه اکران به آنها در سینماهای زیرمجموعه خود را نمی‌دهد نباید از آنها توقع داشت حامی سینمای ملی باشند. آنها به‌طور حتم دنبال اهداف دیگری هستند. نگرانی من از این بابت است که سینمای ایران در آینده گرفتار چرخه‌ای شود که رو به ورشکستگی پیش رود و نتواند روی پای خود بایستد. اکران فیلم خارجی شروع‌کننده این اتفاق در سینمای ایران است.
وی در ادامه افزود: درحال‌حاضر هم با مشکل کمبود سالن سینما در کشور روبه‌رو هستیم. سینمای ایران توانایی اکران ۶۰ فیلم سینمایی در سال را ندارد و اگر بخواهد فراتر از ظرفیت خود فیلم اکران کند وضعیتی که اکنون در سینما در حال رخ دادن است تکرار می‌شود و آن هم فیلمسوزی است. تعداد زیادی فیلم بدون برنامه‌ریزی چند هفته در سالن‌ها و سانس‌های محدود روی پرده می‌روند و غیر از رفع تکلیف و شکست خوردن فیلم‌ها در گیشه هیچ رهاوردی برای سینما نخواهند داشت. در این شرایط تصور کنید بخشی از این ظرفیت محدود به سینمای اروپا و امریکا برسد. در عمل شدنی نیست.
وی با اشاره به تفاوت فرهنگ‌ها در سینمای ایران و سینمای اروپا و امریکا گفت: اکران فیلم خارجی حتی به ارتقای سواد سینمایی و فرهنگی سینمای ایران هم کمکی نخواهد کرد. جایگاه سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب جایگاه انسانی است و با نگاه صنعتی غرب به سینما تفاوت دارد. ابزار و فناوری‌هایی که غرب در سینمای خود به خدمت گرفته، به هیچ عنوان قابل مقایسه با محصولات داخلی نیست و این باعث می‌شود سینمای ایران بدون در نظر گرفتن شرایط ابزاری خود بخواهد با سینمای دنیا رقابت کند. در حالی که برگ برنده سینمای ایران در نگاه و روابط انسانی آن نهفته است و قرار نیست در این زمینه به‌طور حتم رقابتی شکل بگیرد.
صمت