دبورا یانگ منتقد سرشناس نشریه هالیوود ریپورتر پس از تماشای فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی در جشنواره کن یادداشتی نوشت. در این یادداشت آمده است:
اصغر فرهادی پس از ساخت فیلم «گذشته» در فرانسه، یک بار دیگر برای ساخت فیلم جدید به ایران بازگشته و در فیلم «فروشنده» با استفاده از یک حمله تروماتیک که به تشنگی غیرقابل کنترل یک مرد برای انتقام میانجامد دوباره به جنبه تیره و تاریک روح پرداخته است. فیلم «فروشنده» دارای پیچیدگی اجتماعی فوقالعاده فیلم برنده اسکارش «جدایی» نیست و در اینجا گرههای داستان چندان پنهان نیست و حسی از درام تصنعی موجب شده بخشهایی از فیلم خستهکننده باشند اما همه اینها با پایانبندی فوقالعاده فیلم که تماشاگر را هیجان زده و میخکوب میکند جبران میشود.
در حال حاضر شکی وجود ندارد که اثر فرهادی انقلابی در سینمای نوین ایران ایجاد کرده است و از مسیر پرتردد رئالیسم و دروناندیشی که پیشگامان آن عباس کیارستمی و محسن مخملباف بودند فاصله گرفته و مسیری جدید و بسیار دراماتیزه و تئاتری در پیش گرفته است. گرچه در فیلم «فروشنده» یکبار دیگر اختلافات اجتماعی در جامعه مدرن ایران نقش حیاتی در درام و پیامدهای آن در زندگی شخصیتهای فیلم دارد اما این اختلافات به اندازه پویایی اجتماعی قدرتمند بالادست و پائیندست در فیلم «جدایی» و همچنین اثر قبلتر فرهادی «چهارنشبه سوری» گیرا نیست.
آنچه در این فیلم پیش از هر چیز به چالش کشیده میشود ضعف روانشناختی و خلاء اخلاقی شخصیتهای داستان یعنی عماد (با بازی شهاب حسینی) و رعنا (با بازی ترانه علیدوستی) است که هر دو بازیگرند و بخشی از طبقه بالای فرهنگی در تهران محسوب میشوند.در صحنههایی گروهی از بازیگران ظاهر میشوند که در این میان فرید سجاد حسینی فراموش نشدنی است. طراحی تولید کیوان مقدم نیز در این فیلم چشمگیر است که در دو آپارتمان به خوبی از در و پنجرههای خاص فیلمهای فرهادی به عنوان لوکیشنهایی برای تعامل اجتماعی استفاده کرده است.