سینماسینما، رضا حسینی:
متاسفانه ادبیات نقد ما در اغلب موارد هیچ مرز مشخصی بین الهام گرفتن یا تقلیدِ صرفِ یک فیلمساز از دیگر آثار سینمایی قائل نیست؛ نتیجه این رویکرد در عرصه تخصصی و مطبوعات سینمایی ایران، به نگارش نقدهای عجیبی انجامیده است که یکی از بارزترین نمونههایش درباره «جیببر خیابان جنوبی» (سیاوش اسعدی/ ۱۳۹۰) اتفاق افتاد و شاهد نگارش مطالبی بودیم که به بهانه کوتاهی اولیه اسعدی در اشاره به منبع اقتباس فیلمش (درام عاشقانه «دزدان» محصول ۲۰۰۷) بهکل فیلم را زیر سوال بردند تا یکی از سینماییترین تجربههای سالهای اخیر به فیلمی قدرندیده بدل شود. از سوی دیگر، فقدان یک مرز مشخص باعث شده است که عامه تماشاگران هم با دیدن کوچکترین شباهت میان یک فیلم و آثار پیش از آن، بلافاصله فیلم و فیلمساز را به کپیبرداری و تقلید متهم کنند. در این شرایط اصلا بعید نیست که بعضی «تمارض» را بهسادگی کپیبرداری از «داگویل» (لارس فون تریر/ ۲۰۰۳) قلمداد کنند.
«تمارض» بیتردید اثری است که نهفقط وامدار «داگویل» است (و شاید دیگر آثار جنبش «دگما ۹۵»؛ بگذریم از اینکه خود فیلم فون تریر چقدر وامدار معدود آثار سینمایی و تئاترهای بلکباکس پیش از خود بوده!)، بلکه بهواسطه تجربهگرایی و بازیگوشی شورانگیز کارگردان جوانش در ترکیب فرمها و تکنیکهای مختلف، میتواند در ساحت روایی یادآور «ممنتو» (کریستوفر نولان/ ۲۰۰۰)، «برگشتناپذیر» (گاسپار نوئه/ ۲۰۰۲) یا حتی «شیوع» (استیون سودربرگ/ ۲۰۱۱؛ و کیفیت درخشانش در بهکارگیری نگره «اثر پروانهای» در ساختار داستانی) هم در نظر گرفته شود. یا اصلا میتوان «تمارض» را بهخاطر چگونگی شکل دایرهوار روایت (که مثلا اولین و آخرین پلانهای فیلم را مکمل هم کرده) و فضای بسته و حرکتهای دوار شخصیتها، تحت تاثیر سینمای شهرام مکری دانست (که میدانیم عبد آبست از بازیگران آثار او بوده است). اما در این میان، موضوعی که بیشترین اهمیت را دارد و فیلمسازان بزرگ متعددی (ازجمله ژانلوک گدار و جیم جارموش) تا امروز به اشکال گوناگون به آن اشاره کردهاند، این است که فیلمی که با الهام از دیگر محصولات سینمایی و غیرسینمایی شکل گرفته است، دستآخر چقدر روی پای خودش میایستد و هویتی برآمده از ذوق و استعدادهای سازندهاش کسب میکند. از این حیث، «تمارض» اثری درخور تامل است که کارگردانش با موفقیت ایدههای سینمایی محبوب خود را در قالب یک اثر تروتازه سروشکل داده است و برخلاف ظاهر ساده فیلم (یا بهتر است بگوییم مینیمال) بارها تماشاگرانش را به شیوههای پیشبینینشدهای غافلگیر میکند.
«تمارض» با گسترش رنگ سبز در عرض و طول تصویر آغاز میشود، تا از همین ابتدا مفهوم «هجوم» به تصویر درآید (بهخصوص با در نظر گرفتن معنی غالب این رنگ در سینمای جهان). وقتی تصویر کاملا در پوششی سبزرنگ فرو رفت، در گوشه سمت راست قاب، به رنگ آبی نوشته میشود: آبادان – مرز ایران و عراق. تقابل این دو رنگ در زمان معرفی شخصیتها با اسامی و پیکانهای آبی در پسزمینههای سبزرنگ ادامه پیدا میکند تا از همینجا «آدمها» و «شرایط» معادل بصری خودشان را پیدا کنند. برای همین است که اول (با توجه به روایت داستان در سه مقطع زمانی) عنوان فیلم در پسزمینه آبی میآید و نوری سبز، واژه «تمارض» را دربر میگیرد. این وضعیت در پایان معکوس میشود و در پسزمینهای سبزرنگ، واژه «تمارض» با نوری آبیرنگ در میان گرفته میشود تا چگونگی تسخیر آدمها و سرنوشتشان توسط شرایط تحمیلی، به زبان سینما و با سادهترین عناصر بصری تبیین شود.
سرنوشت تمام شخصیتهای «تمارض» که از همان معرفیشان با چرخش دایرهوار دوربین، پیوندی ناگسستنی با یکدیگر پیدا کردهاند، تحت تاثیر یک تصمیم ساده قرار میگیرد؛ تصمیم سه شخصیت جوان اصلی که میخواهند یک شب را دور هم خوش بگذرانند و از سر ناچاری به خانه مردی به نام اسی میروند که میتواند شرایط لازم را برای تفریح و خوشی آنها مهیا کند. اما شرایط محیطی و مناسبات آلودهای که در آن ریشه دارند، بهتدریج به هرجومرج میانجامد تا در فرایندی «اثر پروانهای»گونه، توفانی بهپا شود و همه را درگیر خود کند. بهطور طبیعی، نتیجه این توفان به ضعیفترین و معصومترین افراد جامعه بیشترین آسیب را میرساند؛ دختربچهای که از همان به زمین افتادنش در زمان معرفی ابتدایی، تقدیرش فاش میشود و لباسهای سیاه او و مادرش – که تنها زنان این جهان داستانیاند – از همان اول، گویای سرنوشت محتومشان است. رنگهای لباس سایر شخصیتها هم ریزهکاریهای خاص خودشان را دارند و مهمتر از همه، رنگ کفشهای آبی همه شخصیتهاست که نهتنها پیوند دیگری است میان آنها، بلکه انگار به نسبت مستقیم آنها با این سرزمین و خاستگاه مشترکشان هم اشاره دارد.
ماهنامه هنر و تجربه
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- تحقق آرزوی چندساله فعالان انیمیشن در هنرو تجربه
- اهدا جایزه بزرگ جشنواره فیلم فلیکرز رد آیلند آمریکا فیلم به «کشتن خواجه»
- «کشتن خواجه» به برزیل و تایوان میرود
- نمایش «کشتن خواجه» در بخش مسابقه جشنواره تالین
- جعفر صانعی مقدم: گسترش فعالیتها در سینمای «هنر و تجربه» بستگی به تامین نیازهای مالی دارد
- انتشار تیزر هفته فیلم ایتالیا + ویدئو
- اسامی فیلمهای حاضر در هفته فیلم ایتالیا اعلام شد/ از آثار مورتی تا برتولوچی
- هفته فیلم ایتالیا ۱۱ آذر آغاز میشود/ نمایش آنلاین و رایگان فیلمها
- چهارمین دوره هفته فیلم اروپایی برگزار میشود/ اعلام جزییات رویداد
- نانهای بیات/ نگاهی به فیلم «حوا، مریم، عایشه»
- کدام چریکه؟ کدام بهرام؟/ نگاهی به مستند «چریکه بهرام»
- سالها بایست تا دَم پاک شد/ نگاهی به فیلم «پری»
- فهرست فیلمهای روی پرده در سینماهای «هنروتجربه»/ «منگی» از ۱۵ شهریور میآید
- تابناک: نخستین گامها برای تعطیلی بستر نمایش دهها فیلم سینمایی ایران؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود