سینماسینما، علی نعیمی:
پرداختن به داستان زندگی شخصیت های اسطوره ای که وجهی ملی و واقعی دارند و به دور از افسانه و رویا و در جهان معاصر و در میان مردمان امروز زیست کرده اند یک ریسک بزرگ را همواره با خود به همراه دارد.
اینکه هنوز حافظه تاریخی مردم و قصه های پیرامون شخصیت های معاصر آنقدر قوی و زنده و تازه هست که وقتی پرتره ای سینمایی و داستانی از آن شخصیت را روی پرده ببیند ناخودآگاه به سراغ داشته هایش می رود و در مقام مقایسه بر می آید. غلامرضا تختی ساخته بهرام توکلی فیلمی است که با همه سختی هایی که در اجرا داشته است و تا حدودی توانسته موفق باشد؛ در دام همین قیاس گرفتار می شود.
غلامرضا تختی قهرمان کشتی ایران یکی از شخصیت هایی است که قصه ها و حواشی و رخدادهای زندگی شخصی و حرفه ای اش آنقدر جذاب و پیچیده و دراماتیک است که هر کارگردانی را وادار می کند در مقاطعی از زندگی حرفه ای به ساخت فیلمی از زندگی او فکر کند. مشکل بزرگ فیلم بهرام توکلی که در چند پرده نخست فیلم شاهد آن هستیم امتناع فیلمساز به نزدیک شدن به شخصیت غلامرضا تختی است. توکلی عامدانه و یا سهوا هیچ گاه موفق نشده است چهره ای از تختی را نمایش دهد که همراهی برانگیز و همدلانه باشد.
تختی کودکی تلخ و سخت و غم انگیزی دارد. کودکی ای که از او می تواند یک انسان کینه ای و ناراحت درست کند. اما او می بخشد. او همه چیزش را می بخشد. هستی و زندگی و تمام آن چیزی که به او اعتبار بخشیده می بخشد. بخشندگی امری پسندیده است. اما اینکه چطور اینقدر بی حساب و بدون هیچ پیشینه ای با یک انسان بخشنده روبرو هستیم جای تعجب دارد. تختی در فیلم توکلی شخصیتی منزوی و گوشه گیر است که توانایی حفظ خانواده اش را نیز ندارد.
گویی او در همه اتفاق ها اشتباهی حضور دارد. فعالیت های سیاسی اش خیلی توجیهی ندارد و در همه بزنگاه های تاریخی حضور دارد. توکلی در فیلم تختی یک پوسته رویی و یک شمایل غیرقابل باور از تختی درست کرده است. آنقدری که فیلم از جهات تکنیکی و گریم و طراحی صحنه و فیلمبرداری پیشرو و قابل تحسین است از لحاظ محتوا دارای حفره های عمیقی است که نمی تواند ذهن مخاطب را با خود همراه کند.
شاید به دلیل ترس فیلمساز از قضاوت کردن شخصیت بزرگی همچون تختی است که هیچ گاه نمی تواند به او نزدیک شود. تختی یک کاراکتر تک بعدی است که فیلمساز گویی به احترام اسطوره بودنش او را کاملا سفید خلق کرده. آنقدر سفید که توی ذوق می زند. تختی توکلی گویی هیچ گاه در زندگی اش خطا نکرده است. همواره دست در جیبش می کند و اموالش را می بخشد و تمام شهر به او به چشم یک ناجی ساکت و منفعل نگاه می کنند.
قضاوت درباره فیلم توکلی مجال بیشتری را می طلبد. این شمایل ظاهری و غیرهمدلانه از غلامرضا تختی تنها به درد بیلبوردها و کلیپ های تصویری می خورد. انگار هنوز سینما توان خلق یک تختی واقعی را ندارد. همان جهان پهلوانی که خستگی را خسته کرد و بزرگی را در اوج قدرت و محبوبیت معنی کرد.
منبع: ماهنامه هنر و تجربه
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- تقابل تجارت و واقعیت/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- «روز صفر»؛ مرز باریک صعود و سقوط
- بهرام توکلی سریال «مترجم» را میسازد
- داوران بخش مسابقه ملی جشنواره فیلم کوتاه تهران معرفی شدند
- آغاز داوری/ یادداشت داوران جشنواره فجر خطاب به مخاطبان سینما
- داوران بخش «سودای سیمرغ» جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران از نگاه نویسندگان سینماسینما (۳)/ شادی حاجی مشهدی، الناز راسخ
- تهیهکننده «نون خ» تکذیب کرد/ نویسندهای به عوامل تولید این سریال اضافه نشده است
- بهرام توکلی به نویسندگان«نون.خ۳» پیوست
- انتشار نخستین عکس از ساعد سهیلی در «روز صفر»
- بدون کانسپت/ نگاهی به فیلم «تختی»
- جزئیات آرای ۱۰ چهره موثر سینما در سال ۱۳۹۷ آکادمی سینماسینما/ رتبه نهم: بهرام توکلی
- سعید ملکان «روز صفر» را میسازد/ صدور سه مجوز ساخت
- قهرمانی متولد می شود/ نگاهی به فیلم «غلامرضا تختی»
- آیین پهلوانی/ نگاهی به فیلم «غلامرضا تختی»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود