سینماسینما، فرزانه متین:

محمدرضا هنرمند بعد از سالها دوری از سینما در سال ۱۳۹۷،با ساخت فیلم سمفونی نهم در ژانر فانتزی و سو رئال بازگشته است.
سمفونی نهم،دارای یک ایده و تم و‌جذاب است که جایش در سینمای ایران بسیار خالی بود و هنرمند هم توانست تا حدودی به این ایده سر و سامان دهد و با کم و کاستی هایش فیلم را بسازد و مخاطب به هنگام تماشای فیلم با حال و هوای خاصی روبه رو شود.
داستان فیلم در مورد زنی به نام راحلیل با بازی ساره بیات است که قصد دارد جسد همسرش بنا به درخواست خودش در روستای خانوادگی اش دفن کند و در این مسیر با ملک الموت با بازی قابل ستودنی حمید فرخ نژاد،کارگزار عزرائیل همسفر می شود.
در این فیلم،ملک الموت به بازگویی جان گرفتن های انسان مهم در تاریخ می پردازد ،کشته شدن کوروش و وصیت زیبای نوع دوستی و میهن پرستانه وی که برای نخستین بار یک کارگردان ،کوروش را به تصویر می کشاند که جسارتش قابل ستودنی است.کشتن بردیا پسر کوروش به دستور کمبوجیه،کشتن رابعه بلخی،نخستین شاعر زن فارسی که عاشق غلامش می شود و برادرش وی را می کشد.داستان کشته شدن امیرکبیر و انتقال جسد وی به کربلا و سرانجام خودکشی هیتلر و نامزدش.در مورد قسمت آخر ،هنوز درک قابل ملاحظه ای از گنجاندن این صحنه در فیلمنامه نیست.چرا هنرمند شخص خاطی چون هیتلر را وارد داستانش می کند؟از همه اینها که بگذریم همسفر شدن ملک الموت با راحلیل ماجرای عشق زمینی است.با اینکه وی باید جان راحلیل را بگیرد اما طعم عشق را می چشد و به تدریج انسان می شود.
یک سوم ابتدایی فیلم برای مخاطب گنگ و مبهم است اما تقریبا از اواسط آن مخاطب پیگیر می شود.در کل نمی توان در مورد این اثر نظر قاطعانه ای داد چرا که ما نخستین بار است با چنین ژانری در سینما رو برو شده ایم .
سمفونی نهم فیلمی در مورد مرگ و عشق و تاریخ است و نشان می دهد مرگ چندان ترسناک نیست و نمی توان از آن فرار کرد.