سام بهشتی_ طی بیست و چهار ساعته گذشته، عکس های مختلفی از جشنواره فیلم کن به تمام دنیا مخابره شد، تصاویری که سه نفر از بهترین های سینمای ایران در کنار هم قرار گرفتند و یک قاب شاهکار خلق کردند، اکثریت مردم ایران در فضای مجازی، تصاویر اصغر فرهادی، شهاب حسینی و ترانه علیدوستی را به اشتراک گذاشتند و آرزوی موفقیت کردند برای این سه نفر که پرچمدار سینمای ایران در عرصه بین الملل هستند.

به راستی که چه اراده ملی باشکوهی، چه قدر پیام های پٌر مهری که از ملت ایران منتشر شد. دیگر می توان گفت که اصغر فرهادی فقط یک کارگردان مختص به خواص نیست که بلکه عموم ملت ایران او را به عنوان یک قهرمان می شناسند، بعد از جدایی همه به این مساله اذعان داشتند که فرهادی فراتر از سینمای ایران است و امروز اگر تصویر او را به یک کودک ١٠ ساله نشان دهیم، فرهادی را می شناسد و به او افتخار می کند، شاید اصلا نداند سینما چیست و کارگردان چه نقشی در خلق یک اثر هنری دارد، اما اصغر فرهادی را می شناسد.

اما رمز این موفقیت چیست؟ او چه مسیری را طی کرد؟ در تمام طول این سال ها او صبوری کرد و مهمترین ویژگی اش این بود که ادعا نکرد فقط فیلمش را ساخت، ساده گرفت همه چی را، دچار توهم نشد که او قطب فیلمسازی در جهان است، با القابی که بهش دادند، دچار غرور کاذب نشد و اول و آخر گفت من فقط یک فیلمسازم و فیلم می سازم. خیلی تمرین می خواهد کارگردانی با موقعیت فرهادی باشی و صبوری کنی در مقابل واکنش های منتقدان داخلی و خارجی، با صبر و حوصله باشی و لبخند بزنی و عبور کنی.

امروز مقوله “فرهادی بودن” یک مکتب است که می توان از آن پیروی کرد. این روزها طرف فیلم اولش را می سازد و اثرش استاندارد اولیه یک اثر سینمایی را ندارد اما ادعاهای عجیبی دارد که متحیر می شویم. باید سعی کنیم از فرهادی الگوی شخصیتی و رفتاری بگیریم و این متانت طبع را از او بیاموزیم، افتخاری نیست که او در پرونده اش نداشته باشد، در جشنواره فیلم کن ١۵ دقیقه او او را تشویق کردند، در فستیوالی که چهره هایی هم چون وودی آلن، جیم جارموش و …. حضور دارند، اصغر فرهادی هم وجود دارد که دنیا به او احترام می گذارد، شاید ی روز ما حسرت این را داشتیم که چرا ما ی کارگردان هم وزن چهره های جهانی نداریم اما امروز کسی را داریم که همه فیلمسازان مطرح جلوی او می ایستند و کف می زنند و به احترام سینمای ایران کلاه از سر بر می دارند.

امروز در کنار فرهادی، دو چهره دیگر هستند، شهاب حسینی و ترانه علیدوستی که جهان از بازیگری آن ها حیرت کرده است و ترانه را با ماریون کوتیار مقایسه می کنند، هفتاد درصد منتقدان می گویند شهاب حسینی شایسته نخل طلا است. همه این ها افتخار است، همه این اتفاق ها جای تحسین دارد.

ی کم از فرهادی بیاموزیم، او ی شبِ فرهادی نشد.