سینماسینما، ایلیا محمدی نیا:

سینما جای شعار نیست
۱- عوامل فیلم”دیدن این فیلم جرم است” قبل از هر چیزی دنبال جنجال رسانه ای هستند تا دیده شوند.اینکه کارگردان فیلم در جلسه پیش از اکران فیلمش در چارسو بازیگرانی را که حضور در فیلم را نپذیرفتند بزدل می خواند.یعنی اینکه با جنجال سازی در پی جریانی برای دیده شدن فیلم هستند.
۲- به لحاظ مضمونی فیلم اثری به شدت شعاری است که جای بحثش بماند برای اکران عمومی پر حاشیه اش.
۳- ورود به داستان در فیلم با هیچ منطقی جور نمی آید. سال ۹۷ است پیرمردی پشت چراغ قرمز به زنی محجبه در ماشین معترض حجابش می شود و وقتی زن چراغ قرمز را برای نجات از تکیه پراکنی های مرد رد می کند مرد باسرعت او را تعقیب و بی هیچ بهانه ای مورد ضرب و شتم قرار می دهد آن هم در خیابان های شلوغ تهران و…
مشخص می شود مرد شرب خمر کرده اما در عین حال اثری از مستی در رفتار و کلام مرد نیست.
۴- کارگردانی دم دستی ،بازی های اغراق شده و تئاتری و فیلمنامه شعاری و فاقد منطق روایی از شاخصه های فیلم است.
۵- فیلم جاهایی خوب و درست حرف می زند اما سینما جای شعار نیست
۶- بازسازی آژانس شیشه ای حاتمی کیا در سال ۹۷ اثری ناشیانه و شعارزده است که فقط به مدد جار و جنجال های رسانه ای و دستگاه های تبلیغی امکان دیده شدن می یابد کاری که دست اندرکاران فیلم پیش از جشنواره فیلم شروع کرده اند.
درباره ساختار فیلم در فرصت اکرانش مفصل خواهم نوشت

خون خدا کلیپی تصویری است
فیلم “خون خدا” اثرکم حرفی است.فیلمساز تلاش می کند به مدد تصاویر این نقیصه را برطرف کند اما موفق نمی شود چرا که حرف فیلم آنقدر جان ندارد که مخاطبش را با خود درگیر سازد.فیلم بیشتر مناسب پخش در تلویزیون و به مناسبت های خاص است هر چند سخت می توان پذیرفت که بتواند. در آن مدیوم هم مخاطبش را تا انتها با فیلم همراه سازد.
وقتی قرار است در اثری با فیلمنامه ای لاغر به مدد تصویر حرفی زده شودتصاویر باید آنقدر پررنگ و قدرتمند باشند که خلا متن را پر کنند.خون خدا بیشتر یک کلیپ تصویری است تا اثری سینمایی.

صدر عاملی نفس تازه کرد
رسول صدر عاملی بر خلاف بسیاری از کارگردانان هم نسل و پیش از خودش که در سالهای اخیر آثارشان ناامید کننده بود بعد از چند سال بازگشتی درخورتوجه به سینمایی که از او می شناسیم دارد.”سال دوم دانشکده من”اثری دلنشین است که ما را به صدرعاملی امیدوار نگاه می دارد.
داستان ساده فیلم در کنار پیچیدگی رفتاری آدم های قصه فیلم به خوبی در هم آمیخته می شود تا فیلم اثر گذار و گرم باشد.
به نظر می رسد رسول صدر عاملی با فیلم اخرش نفسی تازه کرده تا در ماراتن فیلمسازی از نفس افتاده نباشد