ایندی‌وایر با انتشار فهرستی از «بهترین گروه بازیگران فیلم‌های ۲۰۱۶» بهترین کستینگ دایرکتورهاى (Casting director) سال گذشته را انتخاب کرد.

در این فهرست که به قلم کریس افالت یکی از نویسندگان ایندی‌وایر تهیه شده، نام ۱۳ فیلم به عنوان بهترین انتخاب بازیگر آورده شده است. ایندی‌وایر به بهانه نبود بخش بهترین کستینگ دایرکتور در میان جوایز اسکار، از ۱۳ نفر از بهترین مسئولان انتخاب بازیگران خواسته فیلم‌هایی را که امسال شایسته نامزد شدن در این بخش فرضی اسکار هستند، معرفی ‌کنند.

فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادى یکى از فیلم‌هایى‌ست که به عنوان بهترین  انتخاب گروه بازیگران در لیست ایندى وایر دیده مى شود.

ایندی وایر تایید کرده است که اصغر فرهادی به عنوان کارگردان فیلم، خودش بازیگران فیلم را انتخاب کرده است.

ایندی‌وایر درباره انتخاب بازیگران «فروشنده» نوشته است:«انتخاب بازیگران، بخش پنهان و نادیده  هر فیلم موفقی‌ست. وقتی انتخاب بازیگران درست انجام می‌شود، ما به دل داستان می‌رویم و تمام تصوراتمان را درباره سابقه بازیگر روی پرده، از یاد می‌بریم به دلیل اینکه بازیگر، تبدیل به شخصیت شده است. اغلب وقتی فیلم‌های خارجی را تماشا می‌کنیم از یاد بردن این پیش‌زمینه‌ها برای ما آسان‌تر است چرا که کمتر با توانایى‌ها و سابقه بازیگران  فیلم‌های خارجی آشناییم. اما آنچه که من بیش از هرچیز دیگری درباره فیلم‌های خارجی دوست دارم، دیدن بازیگرانی‌ست که به نظر نمی‌رسد برای حضور روی فرش قرمز یا انتشار مطالبی درباره خودشان در مجله‌ها آماده باشند. من عاشق کشف کردن بازیگرانی هستم که به نظر می‌رسد به شکل بی‌نقصی معمولى‌اند. این اغلب برای من با دیدن فیلم‌های خارجی اتفاق می‌افتد.

«فروشنده» به کارگردانی اصغر فرهادی، یکی از همان آثار بی‌نقص است. من با یکی از بازیگران نقش اصلی این فیلم یعنی شهاب حسینی از فیلم برنده اسکار فرهادی یعنی «جدایی» آشنا بودم اما به غیر از او، بقیه برایم ناآشنا بودند.

فیلم، یک درام هوشمندانه است که از «مرگ فروشنده» آرتور میلر به عنوان پس‌زمینه استفاده می‌کند، لحظه‌هایی از زندگی بازیگرانی را که در حال اجرای متن میلر هستند، انتخاب می‌کند و به شکل درخشانی آنها را با زندگی واقعی آن آدم‌ها پیوند می‌زند.

در پشت صحنه این  تئاتر، ما زندگی زوجی را می‌بینیم که به دنبال یک آپارتمان جدید هستند چون آپارتمان قبلی‌شان ناامن است. ما زندگی روزمره بازیگر ها را می‌بینیم که به عنوان بازیگر زندگی نمی‌کنند و آن‌ها را درست مثل آدم‌هایی که در جهان پیرامون خودمان هستند، شناسایی می‌کنیم. آن‌ها هیچ تفاوتی با بازیگرهای  نیویورکی و لس‌آنجلسی ندارند.

این بازیگران، از صاحبخانه (بابک)  گرفته تا مادر  (صنم) و پسر کوچکش و همچنین زوج اصلی فیلم که نقش زن و شوهر و ویلی لومان و لیندا را بازی می‌کنند، بی‌نقص هستند ؛ هم در بازی نقش‌های تئاتری‌شان و هم در بازی زندگی عادی‌شان که  در واقع هنرمندانی‌اند ناچار به داشتن یک شغل روزانه در کنار کار تئاتر.

من احساس کردم در حال دیدن یک مستند درباره بازیگران تئاترى هستم که در زیرزمین تئاترهای آمریکا کار می‌کنند؛ به دور از زرق و برق برادوی یا هالیوود. بازی‌های نئورئالیستی محکم و کامل بازیگران وقتی جهان احساسی کاراکترها و رابطه این دو زوج (عماد و رعنا -ویلى و لیندا) را با همنشینی موسیقی پایانی ساختند، من را میخکوب کرد. قطعا استعداد همه جا هست و حد و مرز نمی‌شناسد.

منبع: خبرآنلاین