محمود کلاری در بخشهایی از مصاحبه خود با بهناز شیربانی در شرق، نسبت به از بین رفتن سینمای جدی هشدار داده است .

محمود کلاری گفته : چیزی که آلارم دارد و به ما هشداری می دهد این است که سینمای جدی تر و آنچه ما به عنوان سینما می شناختیم آرام آرام کم رنگ می شود و واقعا سخت است برای من که از این واژه ازبین رفتن استفاده کنم، ولی اتفاق افتاده است و کم رنگ تر و کم تاثیرتر و کم مخاطب تر می شود و این کمی می تواند توجه ما را به خودش جلب کند و کاری هم نمی شود کرد و این تقصیر هیچ کس نیست. اتفاقی است که در دنیا رخ می دهد. به جشنواره های معتبر دنیا نگاه کنید و آنها را با دو دهه قبل مقایسه کنید. حقیقتا انتخاب ها را نگاه کنید، جوایز را نگاه کنید و مجموعه فیلم ها را نگاه کنید، اصلا اثری از فیلم هایی که ما با آنها زندگی می کردیم و به نوعی در ما رسوب می کرد و ما مدت ها با آنها درگیر بودیم و ذهن و روح و اندیشه ما با آن درگیر می شد، آرام آرام رنگ باختند. نمی توان کاری کرد مگر اینکه یک جور امکان بیشتر برای عرضه این فیلم ها فراهم شود. نه به این دلیل که به مقابله با فیلم های پرمخاطب مرسوم بپردازد -حالا چه به شکل کمدی که به نظرم فیلم هایی که الان می بینیم واقعا کمدی نیست- ولی به هر حال برای مقابله با آنها به نظرم چنین هدفی را حداقل من از ابراز این مطلب ندارم. ولی اینکه سینما تبدیل شود به جایی که آدم فقط آنجا باشد برای اینکه ۹۰ دقیقه همه چیز را فراموش کند خوشایند نیست، این هم باز تقصیر سینما نیست، تقصیر اتفاقاتی است که در جامعه رخ می دهد. این افسردگی بیش از حدی که به جامعه قالب شده و این حال بد جامعه که می خواهند مکانی باشد یا فراموش خانه ای باشد که حداقل ۱۰۰ دقیقه، ۹۰ دقیقه همه چیز را فراموش کنند و بعد دوباره به زندگی عادی برگردند به نظرم این را حداقل باید جوری کرد که شاید زمینه برای دوام و بقای آن سینمای غیر صرفا سرگرم کننده فراهم شود و بتواند به حیات و بقایش ادامه بدهد. می دانم سخت است و کم و بیش مرز ناامیدی است، ولی به هر حال باید تقلا کنیم.