به گزارش سینماسینما، امروز سال روز تولد سه تن از هنرمندان مطرح بود.
ولی شیراندامی (متولد ۳ فروردین۱۳۱۰ در روستای شاهین تپه) از بازیگران ایرانی قبل و بعد از انقلاب ایران است.
وی دارای لیسانس تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا از دانشگاه تهران و همچنین دارای مدرک درجه یک کارگردانی از وزارت ارشاد اسلامی که معادل دکترا است.
او در بیش از ۳۰ نمایشنامه تئاتر، بازیگری و کارگردانی کرده است. وی در تعدادی از سریالهای تلویزیونی مانند اشک تمساح (احمد نجیب‌زاده ۱۳۶۲) و مختارنامه (سید داود میرباقری ۱۳۸۳-۱۳۸۸) نیز نقش آفرینی کرده است.
جمشید هاشم‌پور با نام هنری جمشید آریا (زادۀ ۳ فروردین ۱۳۲۳ در تهران) بازیگر ایرانی است.
بازی او در نقش “زینال بندری” در فیلم تاراج ساختۀ ایرج قادری بود که جمشید هاشم‌پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانۀ سینماها می‌کرد. فیلمهای بعدی او عبارتند از: فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ وابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد ، مسافرری و چندین فیلم دیگر تا به امروز.
جمشید هاشم‌پور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه‌هایش سینما را از سینما شروع کرده‌است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه‌هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه‌های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. وی با بازی در نقشهای متقاوت توانایی‌های خود را به اثبات رسانده‌است. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثه‌ای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کرده‌است: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) – مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) – پردۀ آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹) – عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰).
هاشم‌پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور) گزیده‌کار شد و سعی کرد در فیلمهای خوب و متفاوت بازی کند. بازی بسیار خوب او در فیلمهای آواز قو (سعید اسدی، ۱۳۷۹)، سفر به فردا (محمدحسین حقیقی، ۱۳۸۰)، قارچ سمی (رسول ملاقلی پور، ۱۳۸۰)، واکنش پنجم (تهمینه میلانی، ۱۳۸۱) نشان از رویکرد سخت‌گیرانۀ هاشم‌پور دارد. او در این سالها یک بازی تحسین‌برانگیز در فیلم مسافر ری (داود میر باقری، ۱۳۷۹) از خود به نمایش گذاشت.
جمشید هاشم‌پور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماهای تهران داشت: «واکنش پنجم و سفر به فردا». بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را برایش به ارمغان آورد به دلیل اکران نامناسب و نوع فیلم آنچنان که باید دیده نشد. نقش کوتاه او در فیلم کیفر بسیار گیرا و تأثیر گذار بود به گونه‌ای که برای تیزر تبلیغاتی عکس این بازیگر بر پرده‌های تبلیغات بود. هاشم‌پور در سال ۱۳۸۶ از پس نقش سنگینی در فیلم استشهادی برای خدا به‌خوبی برآمد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارۀ فجر شد. وی ازدواج کرده و دارای دو فرزند دختر است.
شبنم مقدمی (زاده ۱۳۵۱ در تهران) بازیگر تلویزیون سینمای ایران است.
شبنم مقدمی متولد ۱۳۵۱ در تهران است. وی دارای مدرک کارشناسی ادبیات فارسی و دانش‌آموخته آموزشگاه آزاد بازیگری امین تارخ است. او فعالیت خود در رادیو را در سال ۷۷ با اجرای برنامه “خانهٔ کاغذی” به کارگردانی شهرام کرمی آغاز کرد و سابقه اجرا در برنامه‌هایی چون “هفت شنبه”، “خط خطیم، “کبوتری ناگهان” و “هفت ترانه” را داراست. وی به موازات فعالیت‌های رادیویی خود کار بازیگری در سینما را با فیلم “زخمی” (کامران قدکچیان، ۱۳۷۷) آغاز نمود و تا کنون در فیلمهای از “صمیم قلب” (بهرام کاظمی، ۱۳۷۹)، به نام پدر (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۸۴)، “پاداش سکوت” (مازیار میری، ۱۳۸۵) و “فرزند خاک” (محمدعلی آهنگر، ۱۳۸۵) نقش آفرینی کرده است.همچنین مقدمی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در دو فیلم سینمایی نفس و زاپاس از هیات داوران بخش سودای سیمرغ جشنواره سی و چهارم دریافت کرد.