سینماسینما:بهزاد عشقی منتقد سینما در اینستاگرام خود نوشت: پوران درخشنده در زمانه‌ای که همسازان با قدرت می‌رفتند و در فیلم‌های خود از فئودال‌های زالو صفت، ساواکی‌های خونخوار، بعثی‌های جنایتکار، امپریالیست‌های جهانخوار، انقلابی‌های ایثارگر، ترورهای انقلابی، و در مجموع از خون و خشونت سخن می‌گفتند، دریچه تازه‌ای به سینمای ما گشود: سینمای خانواده، سینمای عشق، سینمای کودکان معلول، سینمای مهربانی و همدلی. برای نسل ما که جوانی خود را با خون و گلوله و ترور و اعدام و بمباران و وضعیت قرمز سر می‌کرد، فیلم‌های درخشنده، رابطه، پرنده کوچک خوشبختی، دریچه‌ای به سوی نور بود. البته درخشنده نوآمده بود و نخستین گام‌های پیمودن را طی می‌کرد و بدیهی است که فیلم‌هایش خالی از ایراد نبود. اما هرچه بود زن بود و مروج مهربانی و عشق بود و چشم بسته با باد نمی‌رفت و این ویژگی‌ها در زمان خود باید بیش تر درک می‌شد. با این همه دریغی نیست و درخشنده نقش تاریخی خود را به خوبی باز آفریده است و بیگمان تاریخ او را از یاد نخواهد برد. مرور بر آثار درخشنده در جشنواره فیلم داکا مبارک باشد.
