سینماسینما، مهرزاد دانش منتقد سینما، در کانال تلگرامی خود نوشت: اخیراً در برخی سایت‌ها و کانال‌های خودارزشی‌پندار، که جهل و توهم و تهمت ابزار کاسبی‌ برخی از نویسنده‌های‌شان است، مطلبی بازتولید می‌شود که در آن انتخاب فیلم گرگ‌نما (آدرین پانِک، ۲۰۱۸) در جشنواره جهانی فیلم فجر توسط گروه منتقدان (که من هم یک نفر از این جمع هفت نفری بودم)، به حمایت از صهیونیسم ربط داده می‌شود! و مضحک‌تر آن‌که چون من مدتی است که مدیر حوزه محصولات چاپیِ غیر از کتاب و نشریات در وزارت فرهنگ هستم، این استناد کذایی را به وزارت فرهنگ هم ربط مضاعف می‌دهند!

بنا نداشتم و ندارم که به این مهملات پاسخی دهم. منتها چون برخی دوستان آن مهملات را خوانده‌اند و فیلم را هم ندیده‌اند و از روی کنجکاوی پرسش می‌کنند، برای احترام به این رفقا، دو نکته را یادآور می‌شوم:

۱- فیلم گرگ‌نما فیلمی در حمایت از یهود و یا صهیونیسم نیست و اصولا لحن و فرم و ساختارش، تن به اقتضائات حمایت از یک ایدئولوژی از جمله صهیونیسم نمی‌دهد و در محدوده مفهومی، به عنصر خشونت می‌پردازد. منتها حتی اگر قرار باشد سطح فیلم را هم تقلیل به این حد دهیم، از قضا فیلم وجهه‌ای ضدصهیونیستی دارد و این طرز تفکر و آدم‌های وابسته‌اش را زاییده طرز تفکر نازیسم و فاشیسم و نیروهای هیتلری می‌انگارد. در واقع با این دیدگاه، فیلم، صهیونیست‌ها را ادامه‌دهنده راه فاشیست‌ها معرفی می‌کند. بنابراین، این برداشت که فیلم طرفدار صهیونیست‌ها است، از اساس اشتباه و وارونه است.

۲- حضور من در گروه منتقدها در این جشنواره، به اعتبار شخصیت حقوقی‌ام در وزارت فرهنگ نبود که حالا مدیر بودن من در آن واجد معنایی خاص باشد. من سال‌ها قبل از این که به استخدام وزارت فرهنگ درآیم، منتقد فیلم بودم. من اگر منتقد نبودم؛ هیچ‌گاه به استناد مدیر کلی دفتر چاپ و نشر در جایگاه داور یک بخش فرعی از جشنواره‌ای سینمایی قرار نمی‌گرفتم؛ کما این‌که مدیریتم در وزارتخانه هم ربطی به منتقدی‌ام در سینما ندارد. سمت اداری را زمانی می‌دهند و زمانی دیگر می‌ستانند؛ اما هویت منتقدی‌ام همواره با من است و دادنی و گرفتنی نیست. این نکته‌ که آدم‌ها می‌توانند واجد چند نقش اجتماعی و یا فردی متفاوت و جدا از هم باشند، البته بدیهی است، مثلا کسی می‌تواند در عین کوهنورد بودن، مدیر یک مجموعه صنعتی هم باشد و اقتضائات هر یک را هم طبعا در دیگری دخالت ندهد. اما از کسانی که حتی ایده محتوایی یک فیلم را هم وارونه می‌فهمند، انتظاری برای درک این نکات نیز نمی‌رود.