در روزهایی که تحریم‌های ظالمانه امریکا علیه دولت و ملت ایران انتقاد کشورها و نهادهای مدنی بین‌المللی را برانگیخته و سیاست‌های دولت امریکا با سردی ازسوی مردم جهان روبه‌رو شده، هنرمندان ایرانی بار دیگر در مقام سفیران صلح نامه سرگشاده‌ای خطاب به افکار عمومی جهان نوشتند و از آنها خواستند جلوی این اقدام ضدانسانی که تنها هدف آن به خطر انداختن زندگی مردم ایران است، بایستند.
به گزارش سینماسینما، در نامه‌ای با امضای اصغر فرهادی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، بهمن فرمان‌آرا، کیهان کلهر، حسین علیزاده و جمعی از چهره‌های سرشناس هنری آمده است: ما اهالی فرهنگ و کنشگران مدنی ایران برآنیم با کلامی ورای زبان ناکارآمدِ سیاست با شما مردم جهان سخن بگوییم.
بار دیگر تحریم‌های دولت امریکا علیه ایران آغاز شد، اما خام‌اندیشانه است که بپنداریم نتیجه اعمال این تحریم‌ها دستیابی به حقوق شهروندی و حقوق بشر، بهره‌مندی از مواهب آزادی و بهبود شرایط زندگی برای ملت ایران است. ملت ایران، تنها تاوان این تحریم‌ها را خواهد داد.
سیاست‌گذاران دیر یا زود می‌روند، اما فجایع حاصل از عملکرد غلط آنها جهانی را می‌سازد که ما و شما و فرزندان‌مان در طول تاریخِ پیش رو، دست به گریبان کابوس آن خواهیم بود. همصدایی ما و شما در هر گوشه از جهان و توجه دادن به نتایج فاجعه‌بار شرایط تحمیل‌شده بر ملت ایران، می‌تواند سیاست‌گذاران و سیاست‌های غیرانسانی‌شان را متوقف کند. با ما همصدا شوید.
در همین زمینه، دبیر جشنوار ملی فجر در واکنش به راه‌اندازی پویش هنرمندان علیه تحریم‌های امریکا، این اقدام را مثبت ارزیابی کرد و بر سینماگران درود فرستاد.
ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر سی‌و‌هفتمین جشنواره فیلم فجر و معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در توییتی به راه‌اندازی پویش سینماگران و هنرمندان سایر حوزه‌ها علیه تحریم‌های امریکا واکنش نشان داد و نوشت: «درود بر سینماگران عزیز که مثل همیشه در مقابل دشمنان ویرانی‌طلب ایران، در کنار مردم ایستادند.»
اعتراض هنرمندان و سینماگران ایرانی گستردگی بیشتری پیدا کرده است. مجید مجیدی که به‌منظور سخنرانی در بنیاد فیلم چین در پکن به‌سر می‌برد، گفت: امریکا با تحریم دارو و نیازمندی‌های مردم، نه دولت در واقع ملت ایران را تحریم کرده که بیانگر استیصال واشنگتن در برابر ملت ایران است.
مجید مجیدی، کارگردان سرشناس ایرانی در نشست پرسش و پاسخ با دانشجویان فیلمسازی آکادمی فیلم چین در پکن تاکید کرد: هر کشوری ممکن است در چارچوب آرمان‌های خود سازکاری برای صدور مجوز فعالیت‌های هنری از جمله فیلم داشته باشد، با این وجود، فعالیت فرهنگی و هنری در ایران به‌مراتب بسیار آسان‌تر از بسیاری از کشورهای دیگر است.
این کارگردان صاحب‌نام ایرانی، تبلیغات منفی درباره سانسور در ایران را سیاسی و غیرواقعی دانست و گفت: امریکا ۵۰ سال کشور ما را استعمار کرد و حالا که منافع‌شان از دست رفته، مسائل غیرواقعی را به ما نسبت می‌دهند.
او تاکید کرد: همان‌طور که می‌دانید در روزهای گذشته نیز امریکا از سر استیصال، دوباره دارو را بر ملت ایران تحریم کرد که بیانگر ناتوانی این کشور در برابر اراده و عظمت ملت ایران است.
رضا کیانیان نیز با انتشار پستی، درباره ادعای ترامپ مبنی بر تحریم نکردن دارو افشاگری کرد و آن را یک دروغ بزرگ دانست.
رضا کیانیان با انتشار ویدئویی از مشکلات یک مادر برای تامین شیرخشک فرزندش در اینستاگرام، نوشت: ترامپ ادعا می‌کند دارو مشمول تحریم ایران نیست. این یک دروغ بزرگ است. تحریم بانکی ایران یعنی هیچ کس در ایران نمی‌تواند برای هیچ کالایی پول جابه‌جا کند، از دارو برای زنان و کودکان و بیماران تا لباس و… در حالی که فیلم سینمایی «کلمبوس» درباره مشکلات ایران و امریکا قرار است به‌زودی در ایران اکران شود هاتف علیمردانی، کارگردان این فیلم که در امریکا حضور دارد به‌تندی از سیاست‌های ترامپ انتقاد کرد و گفت: مردم ایران در امریکا شریف‌ترین مردم جامعه هستند که نه‌تنها به امریکا بلکه به جهان خدمت کرده‌اند و امروز به بدترین شکل ممکن محدود شده‌اند. امروز معیشت مردم هدف قرار گرفته و دروغ‌ترین حرف‌ها را به خورد مردم می‌دهند. دیدم آقای برایان هوک گفته ما معیشت شما را هدف قرار ندادیم این دروغ محض است! دارو و غذا تحریم شده. دست‌کم ۵۰ نفر از اطرافیان من از من که می‌خواهم به ایران برگردم، دارو می‌خواهند. چطور می‌توانند دارو تهیه کنند؛ درحالی که نمی‌توانند پول پرداخت کنند.
امریکایی‌ها اجازه نداده‌اند عوامل فیلم من از جمله فرهاد اصلانی ویزا بگیرند و من تنها ۴ دقیقه از این فیلم را توانستم در امریکا بسازم.
واکنش هنرمندان ایران به مشکلات و معیشت جامعه و اعتراض به ظلم آشکار کشورهای متخاصم که از گذشته تا امروز نیز ادامه داشته، نشان از توجه و همراهی آنها با مردم در روزهای سخت دارد؛ هنرمندانی که دغدغه مردم را دارند و آن را با صدای بلند به زبان می‌آورند. چه این ابزار اعتراض دوربین سینما باشد و چه پایگاه اجتماعی آنها در جامعه.