پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

به گزارش سینماسینما، سعید معیدفر در یادداشت خود نوشته است: می‌گویند که مقالات علمی کپی می‌شوند و در حوزه دانشگاه، خرید پایان‌نامه یا دزدی از مقالات دیگر، بسیار رایج شده. می‌بینیم که در رسانه ملی آنچه حق دیگران است زیرپا گذاشته می‌شود و کسی هم معترض نیست و سال‌ها پشت سال، این رویه ادامه دارد. متوجه می‌شویم که در صف‌های مختلف که آدم‌ها بدون توجه به رعایت نوبت یکدیگر، فقط به قصد راه‌انداختن سریع کار خود، از یکدیگر سبقت می‌گیرند و کسی به حقوق دیگران توجه نمی‌کند و در نهایت می‌شنویم که یک فیلم سینمایی در ٢۴ ساعت ۶٠٠ هزاربار دانلود غیرقانونی می‌شود تا ۶٠٠ هزارنفر بدون پرداخت حق و حقوق فیلمساز، فیلم را رایگان ببینند و پولی پرداخت نکنند. همه اینها نمایش رواج یک بی‌اخلاقی در جامعه ایرانی است؛ بی‌اخلاقی‌ای که ناهنجاری است اما آنقدر باب شده که دیگر به چشم ناهنجاری به آن نگاه نمی‌کنیم و اتفاقا برعکس، آن را یک هنجار می‌بینیم که اگر خلاف آن باشد، نادرست و غیرطبیعی است. ما تخلف می‌کنیم و احترامی به حقوق دیگران نمی‌گذاریم و قواعد و قوانین را محترم نمی‌شماریم و اگر کسی بخواهد مسیری متفاوت از این مسیر حرکت کند، دچار دردسر و مشکل می‌شود و نمی‌تواند صحیح و سالم به مقصد برسد. رعایت قانون و احترام به حقوق دیگران را فراموش کردیم. از طرف دیگر دچار فردگرایی افراطی شده‌ایم. می‌خواهیم تنها و تنها خودمان سریع و راحت و بدون هزینه‌ای به مقصد برسیم و برای رسیدن به این خواست، حاضریم که حقوق دیگران را تضعیف کنیم و در جامعه اختلال ایجاد کنیم. این رفتارها و بداخلاقی‌های اجتماعی، همه‌گیر هم شده است. از صدر تا ذیل جامعه، همه هم به دنبال منافع شخصی خود هستند و هم بی‌اخلاقی و زیرپا گذاشتن حقوق دیگران را یک‌نوع عقلانیت اجتماعی می‌دانند؛ اتفاقی که بسیار‌بسیار ریشه‌ای است و از مدیریت غلط اجتماعی و آموزش‌های نادرست اجتماعی به کودکان ناشی شده است. اتفاقی که نمی‌توانیم آن را تنها مختص به حوزه خاص بدانیم. این بی‌اخلاقی اپیدمی شده و در تمام حوزه‌ها و در زندگی اجتماعی هرروز آن را تجربه می‌کنیم و به درمانی عاجل و ریشه‌ای نیازمند است.