آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در چند روز آینده فهرست کامل رقبای بخش اسکار فیلم خارجی‌زبان را منتشر می‌کند.
به گزارش سینماسینما، مهلت معرفی فیلم‌های خارجی‌زبان به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی دوشنبه اول اکتبر (۹ مهر) به پایان رسید.
برابر با اخبار منتشرشده ۷۹ کشور نمایندگان خود را در نود و یکمین دوره جوایز اسکار معرفی کرده‌اند که البته این رقم نهایی نیست. آکادمی در چند روز آینده فهرست کامل رقبای بخش اسکار فیلم خارجی‌زبان را منتشر می‌کند. سال گذشته ۹۲ کشور نمایندگان خود را به اسکار فرستادند که یک رکورد بود و در نهایت «یک زن شگفت‌انگیز» به کارگردانی سباستین للیو از شیلی برنده اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد.
رأی‌گیری برای انتخاب نامزدهای اسکار فیلم خارجی‌زبان در دو مرحله انجام می‌شود. ابتدا ۹ فیلم به فهرست کوتاه راه پیدا می‌کنند و در نهایت پنج فیلم به‌عنوان نامزدهای نهایی معرفی می‌شوند که اسامی آنها ۲۲ ژانویه ۲۰۱۸ (۲ بهمن) همراه نامزدهای دیگر بخش‌های جوایز اسکار اعلام خواهد شد.
نود و یکمین دوره جوایز اسکار یکشنبه ۲۴ فوریه ۲۰۱۹ (بامداد دوشنبه ۶ اسفند به وقت ایران) برگزار می‌شود.
در روزهای اخیر چند کشور دیگر شامل ویتنام، فیلیپین، کنیا، قرقیزستان، اروگوئه و آرژانتین به جمع رقبا اضافه شدند.
«خیاط» (The Tailor) به کارگردانی‌تران بو لوک و وین لی فون خان به نمایندگی از ویتنام در اسکار حضور خواهد داشت. داستان فیلم در دهه ۱۹۶۰ در سایگون و در دوران شکوفایی آئو یای (لباس تونیک سنتی ویتنام) روی می‌دهد و درباره دختری جوان است که می‌خواهد میراث خانوادگی خود در این حوزه را حفظ کند. این فیلم اولین بار سال گذشته در جشنواره فیلم پوسان به نمایش درآمد.
«خیاط» چهاردهمین فیلمی است که ویتنام تاکنون برای رقابت در بخش فیلم خارجی‌زبان به آکادمی معرفی کرده است. «بوی پاپایای سبز» (۱۹۹۳) به کارگردانی‌تران آن هونگ تنها فیلم ویتنامی است که نامزد اسکار شده است.
فیلیپین با «Signal Rock» به کارگردانی چیتو رونو شانس خود را در جوایز اسکار امتحان می‌کند. فیلم از روی اتفاقی واقعی ساخته شده و داستان آن در دهه ۱۹۹۰ روی می‌دهد. دختری به نام اینتوی با خانواده خود در بیری در جزیره سامار در فیلیپین زندگی می‌کند، در حالی که خواهرش برای کار به فنلاند سفر کرده است. تنها جایی در جزیره که آنتن دارد بالای یک صخره عجیب است که اینتوی برای تماس با خواهرش باید از آن بالا برود. فیلیپین تا سال گذشته ۲۹ فیلم به آکادمی معرفی کرد که هیچ‌کدام نامزد نشدند.
«Supa Modo» به کارگردانی لیکاریون وایناینا نماینده کنیا در اسکار خواهد بود. این فیلم اولین بار در دنیا فوریه پیش در بخش نسل جشنواره برلین به نمایش درآمد و در بخش کودکان نسل Kplus (هیئت داوران کودک) تقدیر شد. این فیلم درباره دختری کوچک در دهکده‌ای در کنیا است که آرزو دارد یک ابرقهرمان شود، اما یک بیماری علاج ناپذیر مانعی در برابر بلندپروازی‌های اوست. کل دهکده برای این که او به آرزوی خود برسد نقشه‌ای ماهرانه طراحی می‌کنند و… این فیلم تولید مشترک کنیا و آلمان است.
«Supa Modo» سومین فیلمی است که کنیا به اسکار می‌فرستد. این کشور هنوز نامزد نشده است.
قرقیزستان فیلم «حادثه شبانه» (Night Accident) به کارگردانی تمیربک بیرنظروف به نمایندگی از خود به آکادمی معرفی کرد. داستان درباره پیرمردی است که نقشه می‌کشد مردی را بکشد که خانواده‌اش را از هم پاشید و زندگی‌اش را نابود کرد. او در این راه درگیر یک تصادف می‌شود و در جاده به دختری می‌زند و این حادثه زندگی او را به‌شدت عوض می‌کند.
«حادثه شبانه» اولین بار در دنیا نوامبر ۲۰۱۷ در بخش مسابقه اصلی جشنواره فیلم شب‌های سیاه تالین به نمایش درآمد و جایزه بزرگ جشنواره را دریافت کرد. «حادثه شبانه» یازدهمین فیلمی است که قرقیزستان به آکادمی معرفی می‌کند. ۱۰ فیلم قبلی هیچ‌کدام نامزد نشدند.
تریلر تاریخی «یک شب دوازده ساله» (A Twelve-Year Night) به کارگردانی آلوارو برکنر نماینده اروگوئه در اسکار خواهد بود. این فیلم داستان واقعی سه چریک چپ‌گرای توپامارو (جنبش آزادی‌بخش ملی اروگوئه) است که در اوایل دهه ۱۹۷۰ توسط رژیم دیکتاتور اروگوئه بازداشت می‌شوند و ۱۲ سال را در زندان انفرادی می‌گذرانند. خوزه موخیکا یکی از آنها بعداً رئیس جمهور این کشور شد.
«یک شب دوازده ساله» اولین بار در دنیا ماه پیش در بخش افق‌ها جشنواره فیلم ونیز روی پرده رفت. خوزه موخیکا که اکنون دیگر رئیس جمهور اروگوئه نیست موضوع مستند «El Pepe: A Supreme Life» به کارگردانی امیر کوستوریتسا بود که امسال در بخش نمایش‌های ویژه جشنواره ونیز نمایش داده شد. «یک شب دوازده ساله» بعد از «روز بد برای ماهیگیری» (۲۰۰۹) و «آقای کاپلان» (۲۰۱۴) سومین فیلم به کارگردانی آلوارو برکنر است که به نمایندگی از اروگوئه در اسکار شرکت می‌کند.
اروگوئه از ۲۰۰۱ تا سال پیش ۱۷ بار در رقابت اسکار شرکت کرد. این کشور در ۱۹۹۲ در شصت و پنجمین دوره جوایز اسکار با فیلم «جایی در دنیا» نامزد اسکار شد، اما چون به تشخیص آکادمی بیشتر عوامل فیلم اروگوئه‌ای نبودند، از رأی‌گیری نهایی خارج شد. این در حالی بود که تصمیم در مورد شایسته نبودن یک فیلم برای حضور در بخش خارجی‌زبان عموماً پیش از نامزد شدن یک فیلم اتخاذ می‌شود.
آرژانتین با فیلم «El Angel» به کارگردانی لوییس اورتگا شانس خود را در جوایز اسکار امسال امتحان می‌کند. این فیلم اولین بار امسال در جشنواره کن در بخش نوعی نگاه نمایش داده شد. فیلم بر مبنای زندگی کارلوس روبلدو پوچ یکی از بدنام‌ترین قاتلان زنجیره‌ای تاریخ آرژانتین ساخته شده است که وقتی در ۱۹۷۲ بازداشت شد به «فرشته مرگ» معروف بود. او تا پیش از ۲۰ سالگی مرتکب ۱۱ قتل و چند فقره سرقت شد. «El Angel» در حال حاضر با ۱٫۳ میلیون بلیت فروش در ششمین هفته اکران محبوب‌ترین فیلم آرژانتین است.
آرژانتین تا سال پیش ۴۴ بار در رقابت اسکار فیلم خارجی‌زبان حضور داشت و دو بار برنده این جایزه شد: «داستان رسمی» به کارگردانی لوییس پوئنزو در ۱۹۸۵ و «راز چشمان آنها» به کارگردانی خوان خوزه کامپانلا در ۲۰۰۹٫ این کشور پنج بار دیگر هم در بخش فیلم خارجی‌زبان نامزد بوده است. آرژانتین آخرین بار در ۲۰۱۴ با فیلم «قصه‌های وحشی» به کارگردانی دامیان زیفرون شانس دریافت جایزه این بخش را داشت.
فهرست فیلم‌هایی که خبر معرفی آنها به آکادمی منتشر شده به شرح زیر است:
|
کشور |
فیلم |
کارگردان |
|
الجزایر |
«تا آخر زمان» (Until the End of Time) |
یاسمین شویخ |
|
آرژانتین |
«El Angel» |
لوییس اورتگا |
|
اتریش |
«والس والدهایم» (The Waldheim’s Waltz) |
روت بکرمان |
|
بنگلادش |
«No Bed of Roses» |
مصطفی سرور فرخی |
| بلاروس |
«قو بلورین» (Crystal Swan) |
داریا توک |
|
بلژیک |
«دختر» (Girl) |
لوکاس هونت |
|
بولیوی |
«مورایا» (Muralla) |
رودریگو پاتینو |
|
بوسنی و هرزگوین |
«هرگز ترکم نکن» (Never Leave Me) |
آیدا بگیچ |
|
برزیل |
«سیرک اسرارآمیز بزرگ» (The Great Mystical Circus) |
کاکا جیه‌گیش |
|
بلغارستان |
«فراگیر» (Omnipresent) |
ایلیان دیولکوف |
|
کامبوج |
«گورهای بی‌نام» (Graves Without a Name) |
ریتی پان |
|
کانادا |
کانادا با «Watch Dog» |
سوفی دوپی |
|
شیلی |
«و ناگهان سحر» (And Suddenly the Dawn) |
سیلویو کایوتزی |
|
کلمبیا |
«پرندگان مهاجر» (آدم‌های همیشه مسافر) (Birds of Passage) |
کریستینا گایگو و سیرو گرا |
|
کاستاریکا |
«مده‌آ» (Medea) |
الکساندرا لاتیشف سالازار |
|
کرواسی |
«هشتمین مأمور عالی‌رتبه دولت» (Eighth Commissioner) |
ایوان سالای |
|
جمهوری چک |
«Winter Flies» |
اولمو اومرزو |
|
دانمارک |
«گناهکار» (The Guilty) |
گوستاو مولر |
|
جمهوری دومینیکن |
«Cocot» |
نلسون کارلو دی لوس سانتوس آریاس |
|
اکوادور |
«پسر یک مرد» (A Son of Man) |
لوییس فلیپه فرناندز-ساوادور و پابلو آگوئرو |
|
مصر |
«یوم‌الدین» (Yomeddine) |
ای. بی. شاوکی |
|
استونی |
«می خواهی بخواه نمی خواهی نخواه» (Take It or Leave It) |
لینا تریسکینا-وانهاتالو |
|
فنلاند |
«Euthanizer» |
تیمو نیکی |
|
فرانسه |
«خاطرات جنگ» (Memoir of War) |
امانوئل فینکیل |
|
گرجستان |
«نامی» (Namme) |
زازا خالواشی |
|
آلمان |
«هرگز رو برنگردان» (Never Look Away) |
فلوریان هنکل فون دونرسمارک |
|
یونان |
«پولیکسنی» (Polyxeni) |
دورا ماسکلاوانو |
|
هنگ کنگ |
«عملیات دریای سرخ» (Operation Red Sea) |
دانته لم |
|
مجارستان |
مجارستان «غروب» (Sunset) |
لاسلو نمش |
|
ایسلند |
«زن در جنگ» (Woman at War) |
بندیکت ارلینگسون |
|
هند |
«ستاره‌های راک دهکده» (Village Rockstars) |
ریما داس |
|
اندونزی |
«مارلینا قاتل در چهار پرده» (Marlina the Murderer in Four Acts) |
مولی سوریا |
|
ایران |
«بدون تاریخ، بدون امضاء» (No Date, No Signature) |
وحید جلیلوند |
|
عراق |
«سفر» (The Journey) |
محمد الدراجی |
|
اسرائیل |
«کیک‌پز» (The Cakemaker) |
اوفیر رائول گریزیه |
|
ایتالیا |
«مرد سگی» (Dogman) |
ماتیو گارونه |
|
ژاپن |
«جنس‌بلندکن‌ها» (Shoplifters) |
هیروکازو کوره-ادا |
|
کنیا |
«Supa Modo» |
لیکاریون وایناینا |
|
کوزوو |
«ازدواج» (The Marriage) |
بلرتا زیکیری |
|
قرقیزستان |
«حادثه شبانه» (Night Accident) |
تمیربک بیرنظروف |
|
لتونی |
«ادامه دارد» (To Be Continued) |
ایوارس سلکیس |
|
لبنان |
«کفرناحوم» (Capharnaum) |
نادین لبکی |
|
لیتوانی |
«بازنده‌های شگفت‌انگیز: یک دنیای متفاوت» (Wonderful Losers: A Different World) |
آروناس ماتلیس |
|
لوکزامبورگ |
«گاتلند» (Gutland) |
گوویندا فان مال |
|
مقدونیه |
«عنصر مخفی» (Secret Ingredient) |
یورس استاورسکی |
|
مکزیک |
«رُما» (Roma) |
آلفونسو کوارون |
|
مونته‌نگرو |
«ایسکرا» (Iskra) |
گویکو برکولیان |
|
مراکش |
«رخوت» (Burnout) |
نورالدین لخماری |
|
نپال |
«پانچایات» (Panchayat) |
شیوان آدیکاری |
|
هلند |
«بانکدار مقاومت» (The Resistance Banker) |
یورام لورسن |
|
نروژ |
«مردم چه می‌گویند» (What Will People Say) |
ارم حق |
|
پاکستان |
«کیک» (Cake) |
عاصم عباسی |
|
فلسطین |
«شکار اشباح» (Ghost Hunting) |
رائد انضونی |
|
پاناما |
«روبن بلادس نام من نیست» (Ruben Blades Is Not My Nam) |
ابنر بنیم |
|
پاراگوئه |
«وارثین» (The Heiresses) |
مارچلو مارتینزی |
|
پرو |
«ابدیت» (Eternity) |
اسکار کاتاکورا |
|
فیلیپین |
فیلیپین با «Signal Rock» |
چیتو رونو |
|
لهستان |
«جنگ سرد» (Cold War) |
پاول پاولیکوفسکی |
|
پرتغال |
«سفر» (Pilgrimage) |
ژوا بوتیو |
|
رومانی |
«برای من مهم نیست که تاریخ از ما به‌عنوان بربرها یاد کند» (I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians) |
رادو ژوده |
|
روسیه |
«سوبیبور» (Sobibor) |
کنستانتین خابنسکی |
|
صربستان |
«خلاف‌کارها» (Offenders) |
دیان زچویچ |
|
سنگاپور |
«پسران بوفالو» (Buffalo Boys) |
مایک ویلوان |
|
اسلواکی |
«مترجم» (The Interpreter) |
مارتین شولیک |
|
اسلوونی |
«ایوان» (Ivan) |
یانز بورگر |
|
آفریقای جنوبی |
«زمستان را به پوست من بدوز» (Sew the Winter to My Skin) |
جمیل ایکس.تی. کوبکا |
|
کره جنوبی |
«سوختن» (Burning) |
لی چانگ-دونگ |
|
اسپانیا |
«قهرمانان» (Champions) |
خاویر فسر |
|
سوئد |
«مرز» (Border) |
علی عباسی |
|
سوئیس |
«الدورادو» (Eldorado) |
مارکوس ایمهوف |
|
تایوان |
«بودای بزرگ +» (Great Buddha+) |
هوانگ سین-یائو |
|
تایلند |
«Malila: The Farewell Flower» |
آنوچا بونیاواتانیا |
|
تونس |
«زیبایی و سگ‌ها» (Beauty and the Dogs) |
کوثر بن هنیه |
|
ترکیه |
«درخت گلابی وحشی» (The Wild Pear Tree) |
نوری بیلگه جیلان |
|
اوکراین |
«Donbass» |
سرگئی لوزنیتسا |
|
بریتانیا |
«من یک ساحره نیستم» (I Am Not a Witch) |
رانگانو نیونی |
|
اروگوئه |
«یک شب دوازده ساله» (A Twelve-Year Night) |
آلوارو برکنر |
|
ونزوئلا |
«خانواده» (The Family) |
گوستاوو روندون کوردووا |
|
ویتنام |
«خیاط» (The Tailor) |
تران بو لوک و وین لی فون خان |