شبکه نمایش خانگی با تمام مزیت‌‌هایش و تاثیر مثبتی که بر چرخه اقتصادی صنعت سینما گذاشته، اما همواره یک عیب بزرگ و حل‌نشدنی دارد؛ عیب بزرگی که گریبان مخاطب عام سینما را گرفته و مخاطب هم خیلی از این گرفتگی بدش نمی‌آید. شبکه نمایش خانگی پای بخشی از مردم را -که نزده آماده پایکوبی بودند- از سینما برید و یا در بهترین حالت به مراوده‌ای شبیه به سالی، ماهی یک بار بدل کرد. البته اگر عاشق سینه‌چاک سینما نباشی و وسوسه دیدن فیلم روی پرده عریض را نداشته باشی با یک حساب سرانگشتی می‌بینی دیدن یک فیلم سینمایی هر چند با تاخیر، در حالی که روی کاناپه خانه خودت نشستی اصلا هم بد نیست، چه‌بسا برای جیب هم مفید‌تر است. به‌دنبال چنین اتفاقی است که خیلی از فیلم‌ها، با وجود آن‌که در سینما آن‌طور که باید و شاید دیده نشدند و یا حتی در گیشه شکست خوردند، وقتی در شبکه نمایش خانگی عرضه می‌شوند با اقبال بسیاری از سوی مخاطب مواجه می‌شوند.

چند روز پیش فیلم «ملی و راه‌‌های نرفته‌اش» که گیشه متوسطی در اکران داشت به شبکه نمایش خانگی آمد. فارغ از آن‌که این فیلم با شرایط نامناسبی اکران شد اما می‌توانیم همچنان به این نکته که نمایش خانگی خیلی‌‌ها را خانه‌نشین کرده است، تکیه کنیم اما این بار این خانه‌نشینی را به فال نیک بگیریم. چرا که نمایش خانگی فرصتی را ایجاد کرده تا دیده شدن یک فیلم را فقط محدود به زمان اکران آن ندانیم. همچنان‌که فیلم «ملی و راه‌‌های نرفته‌اش» فارغ از نقد‌‌هایی که به‌لحاظ فرمی و محتوایی به آن وارد است در شبکه نمایش خانگی با استقبال خوبی روبه‌رو شد تا جایی که فضای مجازی و مشخصاً صفحات اینستاگرام از سکانس‌‌های مختلف این فیلم پر شد. نمایش خانگی و یا حتی دانلود قانونی و غیرقانونی فیلم‌های سینمایی و از طرفی گرانی بلیت سینما هر چند باعث شده تا خیلی‌‌ها روانه سالن‌‌های سینما نشوند اما در عین حال فرصت دیده شدن یک فیلم را محدود به زمان اکران آن نکرده و خیلی از قربانیان اکران‌‌های نامناسب را نجات داده ‌است.