سینماسینما: صفحه عباس کیارستمی در اینستاگرام نوشت:

در سال ۲۰۰۰ جشنواره‌ی سان فرانسیسکو تصمیم گرفت جایزه‌ی آکیرا کوروساوا برای یک عمر دستاورد هنری را به عباس کیارستمی بدهد – جایزه‌ای که پیش از آن به کارگردان‌های مهم دنیا داده شده بود – اما کیارستمی در زمان دریافت جایزه، همه را غافل‌گیر کرد، چراکه آن را به بهروز وثوقی اهدا کرد. اما کیارستمی چرا این کار را کرد؟
شب قبل از مراسم، بهروز وثوقی در یک ضیافت با خبرنگاری قرار مصاحبه داشته. اتفاقا کیارستمی هم در این میهمانی حضور داشته است. بعد از صرف شام، خبرنگار از وثوقی می‌خواهد برای انجام مصاحبه به گوشه‌ای بروند. کیارستمی هم از آن‌ها اجازه می‌گیرد که برای شنیدن مصاحبه، همراهی‌شان کند. یکی از سوال‌ها این بوده که زمانی که وثوقی ایران را ترک می‌کند، با چه چالش‌هایی باید دست‌وپنجه نرم می‌کرده. کسی که همه در ایران او را می‌شناختند و حالا هیچ‌کس او را نمی‌شناسد. این‌که باید از صفر شروع می‌کرده. باید در لس‌آنجلس، مرکز هالیوود، خودش را اثبات می‌کرده که بازیگری‌ست باسابقه و جوایز بسیاری برده است.
بهروز وثوقی تعریف می‌کند که به هر جا برای تست بازیگری یا مصاحبه‌ی استخدامی مراجعه می‌کرده، یا نقش مورد نظرشان، نقش تروریست بوده که در این صورت او جواب منفی می‌داده و یا تا می‌فهمیدند که او ایرانی است، می‌گفتند: Sorry
وثوقی در ادامه می‌گوید یک بار آگهی‌‌ای می‌بیند که بازیگری مورد نیاز بوده که یا عرب باشد یا زبان عربی بلد باشد. وثوقی مراجعه که می‌کند، از او می‌پرسند که آیا می‌توانی عربی حرف بزنی؟ او جواب می‌دهد: بله، البته. می‌گویند بسیار خب نقشی را فی‌البداهه بازی کن و به عربی حرف بزن. وثوقی ‌که عربی بلد نبوده، شروع می‌کند به بازی کردن و قرآن را به‌صورت مکالمه می‌خواند. مثلا سوره‌ی الرحمن را می‌خواند، بعضی آیات را به‌صورت سوالی، بعضی را با عصبانیت، بعضی را با خوشحالی و بعضی را با ناراحتی ادا می‌کند. البته آن‌‌ها هم متوجه می‌شوند و رد می‌شود.
کیارستمی وقتی این چیزها را می‌شنود به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرد و بسیار ناراحت می‌شود که چه‌طور کسی در این سطح و اندازه‌، باید چنین روزهای سختی‌ را بگذراند و تصمیم می‌گیرد جایزه‌ای که قرار است به او تعلق بگیرد را به بهروز وثوقی تقدیم کند. کیارستمی در زمان اهدای جایزه‌اش به وثوقی، گفت: بابت تمام سال‌هایی که در ایران کار کرد و برای تمام سال‌هایی که این‌جا در انتظار کار زندگی کرد.