سینماسینما، حسن حقیقی
کیفیت پایین سریال های ماه رمضان چند سال اخیر و نمایش یک سال در میان و تقریبا عادت شده دو اثر موفق عطاران یعنی خانه به دوش و متهم گریخت در ماههای رمضان سبب شده که نام و یاد عطاران و آثارش این سالها بیشتر از گذشته همچون چماقی باشد در مرحله اول بر سر مدیران و بعد از آن کارگردانان مختلف که چرا نمی توانند نمونه ای نه فقط مشابه که حتی نزدیک این دو اثر موفق عطاران تولید کنند و از آن مهمتر، چرایی نداشتن عزم و توان برگرداندن این کارگردان به عرصه سریال سازی است.
جوابهای مختلف هم به این پرسش در این سالها داده شده و گمانه زنی های متفاوت در باب چرایی آن صورت گرفته است. در دوره ای از وجود موانع بر سر راه سریال سازی عطاران حرف زده شد. بعد از آن وقتی فعالیت هایش بیشتر معطوف به حوزه سینما شد و شروع به کارگردانی اولین اثرش کرد صحبت از عدم بازگشت در آن مقطع شد و در مرحله بعد که آثار سینمایی با نقش آفرینی او یکی یکی رکوردهای فروش در سینمای ایران را جابجا کرد تقریبا بازگشتش امری محال تلقی شد. سالهای اخیر هم که مدیران از درهای باز تلویزیون به روی عطاران حرف میزنند و نقد و نظرهای متفاوت درباره بازگشتش صادر میشود او تقریبا بدون کوچکترین واکنشی مشغول بازیگری در آثار سینماییست به طوریکه حتی پس از دو پروژه متاخر و شاید دور از انتظار ردکارپت و دراکولا چند وقتی اصلا سراغ کارگردانی هم نرفت تا بالاخره شرایط کرونایی تولید کمدی های سینمایی را متوقف کرد و او به ساخت سریال برای شبکه نمایش خانگی رو آورد. انصافا پیش از شیوع این بیماری و شرایط سکون در تولیدات سینمایی، او در میان سیل پیشنهادهایی که تنها می توانست فقط چند تایی از آنها را قبول کند شاید اصلا فرصت فیمسازی نمی یافت و به نظر میرسید اولویتش بازیگری بود تا کارگردانی.
خب در چنین شرایطی که به هر بهانه ای وقتی صحبت از سریال سازی آنهم در شکل مناسبتی برای ماه رمضان در فضای رسانه ای و مجازی به سرعت میرود سمت آثار عطاران و البته سمت تحلیلهایی که به واقع دوره سریال سازی در ماه رمضان را به قبل و بعد از آثار او تقسیم می کنند یک سوال مهم پیش می آید. اینکه مایی که با شروع ماه رمضان و نمایش سریالها مدام چماق عطاران و آثارش را بر سر مدیران و عوامل مجموعه های جدید می کوبیم، در بازگشت عطاران به عرصه سریال سازی، در صورت مواجهه با اثری ضعیف آیا با فراموشی پیشینه موفقش او را به باد بدترین نقدها و نظرها نمی گیریم؟ مگر نه اینکه در زمان اولین نمایش بزنگاه چماق خانه به دوش و متهم گریخت را بر سرش کوبیدیم و سیل انتقادات سمتش روانه شد که اثری ضعیف ساخته یا بعدتر ناراضی از صرف هزینه برای تماشای خوابم میاد، رد کارپت و دراکولا او را شماتت نکردیم که اینها چیست تحویل ما داده است. تقریبا پانزده سالی از نمایش خانه به دوش و متهم گریخت میگذرد و مانند هر انسانی احتمالا عطاران نیز با گذر عمر، زاویه نگاهش به اطراف تغییر کرده است همانطور که آثار سینمایی اش کمتر نشانی از ساخته های تلویزیونیاش داشت. در چنین شرایطی و در صورت بازگشت ناموفق عطاران به عرصه سریال سازی، مدافعان اینروزها که فریاد عطاران، عطاران سر می دهند به مهاجمان آینده بدل نخواهند شد و بیرحمانه ترین حملات را به سویش رهسپار نخواهند کرد؟ به طور حتم چماق عطارانی را اینبار بر سرخود عطاران می کوبند و با فراموش کردن گذشته بانی همه ی آن لحظه های دلپذیر به بدترین شکل او را از بازگشت پشیمان و البته برای تخریبش به دنبال چماقهای تازه و جدید می گردند. در حالتی که تکلیف ما با عطاران به واسطه آخرین ساخته هایش تقریبا مشخص است استفاده از نام عطاران در نقد آثار جدید به نوعی خودفریبی و البته دم دستی ترین بهانه و مثال برای ابراز عصبانیت از وضعیت آثار نمایشی در شرایط نداشتن راهکار است. به عبارتی ناتوانی از ارائه و بیان برهان مستدل درباره چگونگی حل مشکل سریال سازی که البته بسیار ریشه دارتر و دور از تحلیل های ظاهری و بی نتیجه است. در حالیکه در شبکه های آنطرف آبی رقابت بر سر هر چه جذابتر شدن سریال ها نه با هزینه هنگفت برای طراحی صحنه و جلوه های ویژه که از طریق تولید فکر است، اینجا همچنان در انتظار بازگشت ناجیانی مثل عطاران، فتحی و افراد دیگر به تلویزیون هستیم. واقع بین باشیم، چرا که هنر امری حسی و درونی و تابع حال لحظه ی خلق، در هنرمند است نه مثل فرمول ریاضی که دو دو تایش همیشه چهار تا بشود. بنابراین تربیت هنرمند کار ساده ای نیست آنهم در چرخه معیوب هنری ایران که استعدادیاب نیست. چه بهتر که به جای تعصبات بی نتیجه و قیاس تخریب گونه آدمهای موفق و شکست خورده برای آرامش لحظه ای خود، علاج مشکل را در ارائه راهکارهای تازه برای برون رفت از این وضعیت و به امید شنیدن توسط گوش های شنوا ببینیم، چرا که مشکل در سیستمی است که نویسنده و کارگردان تازه ای تربیت نکرده و به او میدان نمی دهد و همچنان دلبسته پیدایش و ظهور استعدادهای ذاتی از جنس عطاران، مدیری، مجیدی، فرهادی و بسیاری دیگر است تا چرخ آثار نمایشی اش بچرخد.
نزدیکترین مثال از ساختارمندی و سیستم معیوب و غیرمعیوب می تواند بلایی باشد که تغییر مربی سر ایران آورد و تیم را در آستانه حذف از مرحله مقدماتی جام جهانی قرار داد و در کمال تاسف به جای کار روی پروژه پیشرفت همچنان درگیر مشکلات قرارداد با مربی قبلی است، حال اینکه ژاپن و کره جنوبی به علت سازمان یافتگی حتی در صورت تغییرات بنیادین هم دچار گرفتاریهای از جنس اما و اگرهای همیشگی ما نمی شوند که کارشان تنها با یک ناجی راه بیفتد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- چهار فیلم جدید با ترکیب تازهای از بازیگران روی پرده سینماها
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود
- «قیف» با رضا عطاران به سینما میآید
- آغاز اکران دو فیلم جدید/ رضا عطاران به سینما بازگشت
- زنگ تفریح یک فیلمساز چیرهدست/ نگاهی به فیلم «ویلای ساحلی»
- آیا رضا عطاران رکوردهای فروش ۱۴۰۲ را میشکند؟
- رکوردزنی در شبکه نمایش خانگی
- «ویلای ساحلی» از مهر اکران میشود
- «ویلای ساحلی» کیانوش عیاری چه زمانی اکران میشود؟
- آغاز چالشها برای «دفتر یادداشت» رضا عطاران
- اولین عکس و اطلاعات سریال «دفتر یادداشت» رونمایی شد
- فیلم کیانوش عیاری آماده نمایش شد/ رضا عطاران بر پرده سینما
- «خوابم میاد» به شبکه نمایش خانگی آمد
- مریم امیرجلالی: هنوز در اوجم
- تلویزیونی که مهرهسوزی میداند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- درباره سرژ رضوانی هنرمند ۹۶ ساله/ انتشار مشهورترین ساختههای آهنگساز ایرانی فیلمهای تروفو و گدار
- بازدید پیمان جبلی از ۲ سریال الفویژه؛ پخش «سلمان فارسی» در زمان مقرر/ رونمایی از «موسی (ع)» در جشنواره فجر
- درباره فیلم «شهر خاموش»/ دوزخ، اما سرد *
- اکران فیلم سینمایی استاد / گزارش تصویری
- یادبود عباس کیارستمی در «شکوه سینما»/ بیلگه جیلان: کیارستمی روشِ فیلم ساختن را دگرگون کرد
آخرین ها
- فیلم ایناریتو با بازی تام کروز در بریتانیا ساخته میشود
- «ساموئل خاچیکیان؛ یک گفتوگو»؛ گفتوشنود با شبحی از گذشته که خیال رفتن ندارد
- پرویز ربیعی و فیلم سینمایی «شبکه» در بیست و پنجمین قسمت «صداهای ابریشمی»
- در آستانه برگزاری آیین اختتامیه؛ نامزدهای جشنواره فیلمکوتاه تهران معرفی شدند
- استیون اسپیلبرگ، اسپایک لی و کن برنز مدال ملی هنر میگیرند
- فراخوان عمومی تامینکنندگان تجهیزات تولید داخل
- نمایش «طعم گیلاس» در قزاقستان
- سخنگوی قوه قضاییه اعلام کرد؛ ابعاد پرونده قتل داریوش مهرجویی روشن است
- شهاب حسینی به فیلم هالیوودی علی عطشانی پیوست
- دبیر پنجمین جشنواره فیلم کوتاه موج انتخاب شد
- یادبود عباس کیارستمی در «شکوه سینما»/ بیلگه جیلان: کیارستمی روشِ فیلم ساختن را دگرگون کرد
- چرا باید این روزها فیلم «آر یو والیبال» را ببینیم؟
- درباره فیلم «شهر خاموش»/ دوزخ، اما سرد *
- بازدید معاون فراجا از غرفه همراه اول در نخستین روز نمایشگاه ایپاس
- «آبی روشن» در جستجوی هویت ایرانی
- یک تقدیر از فیلمساز مجارستانی/ بلا تار از جشنواره توکیو جایزه دستاورد میگیرد
- پوستر جشنواره «دیدار» رونمایی شد
- اولین روز مسترکلاس «شکوه سینما» برگزار شد
- اکران فیلم سینمایی استاد / گزارش تصویری
- حضور همراه اول در ایپاس ۲۰۲۴ با ارائه سرویسهای نوین ارتباطی
- «پایان خوش» برای بازنشستگی/ برنده ۲ نخل طلا و یک اسکار دیگر فیلم نمیسازد
- داوران آثار داستانی جشنواره فیلمکوتاه تهران معرفی شدند
- معرفی مدیران بخشهای سومین جشنواره بینالمللی چندرسانهای میراثفرهنگی
- کاهش بیسروصدای فروش برخی فیلمها؛ «زودپز» صدرنشین گیشه سینما در هفته گذشته
- درباره سرژ رضوانی هنرمند ۹۶ ساله/ انتشار مشهورترین ساختههای آهنگساز ایرانی فیلمهای تروفو و گدار
- بازدید پیمان جبلی از ۲ سریال الفویژه؛ پخش «سلمان فارسی» در زمان مقرر/ رونمایی از «موسی (ع)» در جشنواره فجر
- «پرسهزنی در سکوت شهر»؛ گوشهای از زندگی و آثار مرتضی نعمتالهی
- «این جَمعیت قابل کُنترل» در بلغارستان
- راهیابی «النگو» به جشنواره مورد تایید اسکار
- استاد شفیعی کدکنی تندیس تقدیر هادی خانیکی را اهدا کرد/ او شخصیتی چند ساحتی است