سال گذشته حضور فیلم اولی ها در جشنواره پررنگ بود اما امسال به نسبت سال گذشته این حضور کاهش داشته است. در جشنواره سی و پنجم ۲۸ فیلم شرکت کردند که ۱۹ فیلم اختصاص به کارگردان های فیلم اولی داشت اما امسال ۲۲ فیلم به بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر راه پیدا کرده اند که فقط سه فیلم اولی به بخش سودای سیمرغ راه پیدا کرده اند که البته همین فیلم ها هم قابل تحسین هستند و حرفی برای گفتن در حوزه سینما دارند؛ اما به هر صورت به لحاظ کمی ما شاهد این افت هستیم. بیشتر فیلم هایی که برای بخش سودای سیمرغ انتخاب شده اند در ژانر اجتماعی هستند با این حال ما زمان انتخاب فیلم ها به مخاطب توجه داشتیم اما باید این نکته را هم در نظر گرفت که ممکن است فیلم یک کارگردان فیلم اولی، به لحاظ موضوعی نزدیک به فیلم های جشنواره های قبل باشد اما خوش ساخت بودن و نکات دیگر هم می تواند باعث انتخاب آن فیلم شود. از الان نمی توان پیش بینی کرد که مخاطب با چه حالی بعد از دیدن فیلم ها سالن نمایش را ترک می کند و باید دید که حال آنها در زمان دیدن فیلم چطور است و آیا فیلم می تواند حال مخاطب را خوب کند یا نه. پس به همین دلیل از پیش نمی توان تاثیرگذاری فیلم ها بر حس و حال مخاطب را قضاوت کرد.
به شخصه بعضی از فیلم ها را خیلی دوست داشتم چون نگاه من بیشتر اجتماعی است و زنان، جوانان و نوجوانان برایم بیشتر اهمیت دارند پس قطعاً و یقیناً یقین سوژه هایی درباره آنها بیشتر مورد توجهم قرار می گیرد و طبیعی است که سعی کردم فیلم هایی که با این موضوعات به جشنواره ارسال شده اند را با حساسیت بیشتری نگاه کنم و هنگام داوری هم رای مثبت داده ام تا این فیلم ها به جشنواره راه پیدا کنند. سال گذشته فیلم «سقف دودی» را در جشنواره داشتم اما امسال به دلیل اینکه فیلمم مجوز نگرفت موفق نشدم فیلم «هیس پسرها گریه نمی کنند» را به جشنواره برسانم و نقش من در جشنواره سی و ششم فیلم فجر فقط داوری فیلم ها است.