کارگردان فیلم مارموز معتقد است که تمامی گروهها و شبکههای تلویزیونی خارج از کشور، تحلیلها و استدلالهای نادرستی درباره منطقه هدف یعنی ایران دارند به همین دلیل دائم در وضعیت حیرت و گیجی به سر میبرند.
به گزارش سینماسینما، کمال تبریزی میگوید دیگر جایی برای انتقام گرفتن از احمدینژاد وجود ندارد و تقریباً هرکس هر رفتاری که خواسته با او داشته است. این کارگران که فیلم مارموز را روی پرده سینما دارد، معتقد است که در مارموز تلاش داشته نشان دهد در دعوای چپ و راست در سیاست، مردم بازندهاند و سنگ این دعوا بر سر مردم میخورد.
عدهای با توجه به کاراکتر حامد بهداد در فیلم و نوع رفتارهایی که انجام میدهد، معتقدند که شما این فیلم را با هدف انتقام از محمود احمدینژاد و سیاستهای وی ساختهاید برخی هم میگویند فیلم تبلیغ احمدینژاد است. کدامیک درست است؟
چنین نظری درست نیست زیرا دیگر جایی برای انتقام گرفتن از احمدینژاد وجود ندارد و تقریباً هرکس هر رفتاری که خواسته با او داشته است. مارموز قطعاً تبلیغ احمدینژاد نیست. مارموز یک نگاه اجتماعی دارد به نوعی رفتار سیاستزده در جامعه و سعی دارد که به سمت یک طیف خاص سیاسی حرکت نکند بلکه غالبا مواضع سیاسی در جامعه را نقادی میکند و این نقادی شامل همه موضوعات از انتخابات گرفته تا مسائل دیگر میشود. مارموز میخواهد نشان دهد برخی افراد برای رسیدن به قدرت حاضرند از کول مردم بالا بروند و آنان را زیر پا له کنند و در این راه حتی به خانواده خود نیز رحم نمیکنند. البته تلاش کردیم این نقد منصفانه باشد و در جبهه مردم قرار بگیرد و اصلاً طرفداری از گروههای چپ و راست در سیاست نداشته باشد. از طرفی تلاش کردیم نشان دهیم که وقتی چپ و راست در سیاست با هم دعوا میکنند سنگ این دعوا بر سر مردم میخورد. همان مردمی که برای رای گرفتن از آنها دست به هر کاری میزنند.
در این درگیریها حتی شخصیت اصلی فیلم یعنی کسی که به دنبال قدرت است نیز آسیب میبیند. ضربهای که او میخورد نتیجه چه رفتاری است؟
شخصیت اصلی فیلم که حامد بهداد نقش او را بازی میکند، نمیتواند مسیر درست را پیدا کند. دوست دارد که به قدرت برسد و کارهایی که آنها را درست میداند، انجام دهد اما از مسیر مناسبی حرکت نمیکند و طبیعی است که سرش به سنگ میخورد. این مسئله نشانگر آن است که همیشه اینگونه نیست که آدمهایی که بر حق نیستند مجازات شوند بلکه گاهی افراد موضع حقی دارند اما به دلیل آنکه روشهای غلطی را انتخاب و مثلاً از روشهای پوپولیستی استفاده کرده و قانون را کنار میگذارند و به اصطلاح هدفشان، وسیله را توجیه کرده است، سرشان به سنگ میخورد. درحالیکه ما باید به قاعده و قوانین نوشته شده هستی تن بدهیم و هر کاری را از راههای درستی که دارد انجام دهیم و به دنبال دور زدن مسیرها نباشیم.
چنین افرادی معمولاً سریع فریب میخورند. ما هم در فیلم میبینیم رسانههای بیگانه چنین شخصیتهایی را به بازی میگیرند اما خود آن رسانهها نیز فریب خورده و در تحلیلهایش دچار اشتباه میشوند.
واقعیتی که درباره برخی شبکههای تلویزیونی آن طرف آبی و حتی احزابی که به اصطلاح برانداز نامیده میشوند و در ایران سودای قدرت در سر دارند، وجود دارد، این است که قصد تسلط پیدا کردن بر بسیاری از مسائل در جامعه امروز را ایران دارند و همین مسئله نقطه ضعف آنان است. در دورههایی نه چندان دور هدف افرادی که به قدرت میرسیدند یا قصد داشتند که قدرت را در دست بگیرند خدمت کردن به مردم بود و برای خودشان چیزی نمیخواستند مانند وضعیتی که در سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی وجود داشت اما وقتی به مرور هدف، کسب قدرت میشود تا از این طریق به منافع شخصی خود دست پیدا کنیم، اینجاست که مردم به هیچ انگاشته میشوند و این مسیری است که اغلب گروههای سیاسی خارج از کشور و تلویزیونهای آن سوی آب به نحو مضحکی آن را دنبال می کنند زیرا آنها تحلیلها و استدلالهای درستی درباره منطقه هدف یعنی کشور ایران ندارند به همین دلیل دائم در وضعیت حیرت و گیجی به سر میبرند. به طور مثال درست در زمانی که آنها تصور میکنند مردم به سمت آنان اقبال پیدا خواهند کرد ناگهان یک حرکت دستهجمعی در فضای مجازی یا حضور پرتعداد در راهپیمایی ۲۲ بهمن تمام تحلیلهایشان را برهم میزند. کسانی که از دور دستی بر آتش دارند، میبینند که مردم از گرانی مواد غذایی، کاهش قدرت خرید و مسائلی از این دست ناراحتند و مشکلات بسیاری در زندگی دارند اما هرگز نمیتوانند درک کنند که در درون مغز کسی که این مشکلات را دارد، چه میگذرد و چه تصمیمی برای آینده خواهد گرفت. به همین دلیل است که تلاشهای بیش از چهار دهه آنها برای تغییر در داخل کشور به نتیجه نرسیده است. هرچند دائم پیش خود زمانبندی میکنند و منتظرند که سال دیگر حکومت در ایران تغییر کند اما مدل الگوهایی که دارند به هیچ عنوان قابل انطباق با جامعه ایران نیست و حرفهایی که میزنند بیش از آنکه بر مردم تاثیر کند، باعث احساس منفی در مردم و انزجارشان میشود.
منبع: ایلنا

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- سینما از درون وفاق ندارد، همه در آن دخالت می کنند/ گفت و گو با کمال تبریزی
- فیلم کمال تبریزی اکران میشود
- سینماگران هشدار دادند: بیکاری؛ بحران سینما در سال ۱۴۰۱/ آیا مدیران جدید میخواهند سینما را از ابتدا اختراع کنند؟!
- /اختصاصی/نوروز بیگی : حوزه هنری خواسته ای داشت که به پایان فیلم بی همه چیز آسیب می رساند
- کمال تبریزی: تلفیق دو جشنواره جهانی و ملی فجر، اشتباهی بزرگ و جبرانناپذیر است
- وبینار سینمای ایران در اسپانیا با محور آثار کمال تبریزی برگزار شد
- هفتمین کنگره سینمای ایران در اسپانیا به تحلیل آثار تبریزی اختصاص یافت
- علی تبریزی: حجم کمدی «این گروه مارمولک» از فیلم «مارمولک» بیشتر است/ امید به اکران در گروه هنروتجربه
- بلیتهای جشنواره شانگهای تا ۲۰ برابر قیمت فروخته میشود
- خسرو معصومی: عملکرد شورای پروانه ساخت سلیقهای است
- فیلم کمال تبریزی در جشنواره شانگهای به نمایش درمیآید
- آیا یک تکه نان توبه نامه کمال تبریزی پس از مارمولک بود ؟/به بهانه پخش یک تکه نان از تلویزیون
- «دستانداز» کمال تبریزی در صف اکران
- مهلت ارسال آثار به جشنواره هنر زنده است تمدید شد
- نشست رسانهای جشنواره هنر زنده است برگزار شد/ جایی برای دیده شدن آنها که دیده نشدهاند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آن دقایق جانکاه/ نگاهی به سریال «پوست شیر»
- جشنوارهای در تسخیر فارابی، اوج و حوزه هنری/ فیلمهای بخش سودای سیمرغ فجر چهل و یکم معرفی شدند
- رئیس صداوسیما به رئیسجمهور نامه نوشت/ جدال بر سر «سقوط» بالا گرفت
- نامزدهای جوایز سزار معرفی شدند/ «معصوم» در صدر
- اسکار و سزار زنان فیلمساز را فراموش کردهاند یا…
آخرین ها
- دستور وزیر فرهنگ برای پیگیری ویژه ماجرای توهین به هنرمندان موسیقی
- بهرهبرداری رسمی همراه اول از سامانه بیسیم «آواک»
- پوستر «کاپیتان» رونمایی شد
- آیا دبیر احتمال بیرونقی جشنواره را میدهد؟/ فرش قرمز نداریم/ احتمال حذف سیمرغ مردمی
- «بهشت تبهکاران» به جشنواره فجر میرسد؟
- باز هم سیمرغ حذف میشود؟/ ابهام در ثبت آرای مردمی چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر
- انتشار جدول اکران سینماهای مردمی چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر
- «کت چرمی» راهی فجر ۴۱ میشود/ رونمایی از لوگو
- در جبهه غرب خبری نیست؛ چیزهایی که نمیدانی
- کیانیان : با تحریم جشنواره مخالفم / باید بگذاریم کسانی که به جشنواره اعتقاد دارند، آن را برگزار کنند
- پوستر «در آغوش درخت» منتشر شد/ تلاشهای یک خانواده در آستانه فروپاشی
- «خانه خاموش» بهترین مستند جشنواره بینالمللی فیپاداک شد
- اکران آنلاین فیلم کوتاه ایرانی در جشنوارهای در انگلیس
- میـراث بر بـاد رفتـه
- گفتوگو با همایون اسعدیان؛ محکوم کردن فعالیت هنری به فاشیسم میانجامد/ ایجاد دو هزار فرصت شغلی از سوی بنیاد سینمایی فارابی صحت ندارد
- واکنش اتحادیه تهیهکنندگان سینما به اظهارات تهیهکننده خالتور
- تئاتر شهری که مصرفش کردیم
- ادای دین «هوک» به سیستان و بلوچستان/ اولین تصویر از فیلم حسین ریگی منتشر شد
- برندگان ساندنس معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در جشنواره مستقلها
- واکنش آکادمی اسکار به یک نامزدی مشکوک
- اطلاعات و اولین عکس «آه سرد» رونمایی شد/ فیلمی با حال و هوای متفاوت
- همکاری قربانیان با جانیان/ نگاهی به مستند «آخرین روزها»
- اعتراض به درخواست فیلترکردن یک پلتفرم/ نامه سرگشاده انجمن صنفی ویاودیها به رئیس صداوسیما
- خانه هنرمندان ایران میزبان «سرزمین خیالی من» میشود/ اعتراضاتی که با بلیت مترو کلید خورد
- در چهارمین نشست «بازیابی» مطرح شد؛ کوک کردن ساز «اعتراض» در جامعه موسیقی/ هیچکس به داد ما نمیرسد
- نخستین تصویر و اطلاعات از فیلم پر بازیگر جشنواره فجر/ «یادگار جنوب» آماده نمایش شد
- آخرین آمار فروش سینماها در فاصله پنج روز تا جشنواره فجر
- پانتهآ پناهیها در نمایی از «کاپیتان»/ اولین تصویر فیلم منتشر شد
- رئیس صداوسیما به رئیسجمهور نامه نوشت/ جدال بر سر «سقوط» بالا گرفت
- انگیزه استفاده از ۵G با مقرراتگذاری هوشمند و حمایتهای دولتی بوجود میآید