مسعود میمی _ سال های دور سینمای زیبای ایران !
هنگامی که هنوز نوجوانی بیش نبودم و دوره فیلمسازی هشت میلیمتری را در کانون پرورش کودکان و نوجوانان می گذراندم . در ان سال ها دو فیلم تاثیر درخشانی در سینمای مستقل و متکفر داشتند . فیلم “یک اتفاق ساده “اثر به یاد ماندنی “سهراب شهید ثالث” و فیلم مستند “اون شب که بارون اومد” . این دو فیلم اثر بسزایی در جنبش دانشجویی ایران داشتند. یکی زندگی سخت روستاییان را نشان میداد و دیگری دروغی گوی دولتمردان را . اما نکته ویژه این دو فیلم فیلمبرداری درخشان آنها بود یک اتفاق ساده در فضایی سرد و بی روح جریان داشت که در ساختار فیلم جاری بود و در فیلم اون شب که بارون اومد گرمای آتش مشعل که احساسش میکردی و زندگی بخش بود . این دو فیلم با فیلمیرداری منحصر بفرد “نقی معصومی” فیلمبرداری شده بود آنچنان فیلمبرداری و آمیزیش رنگ ها در خدمت فیلم بود که هم جنان که سالیان دور از ان می گذرد می توانی احساسش کنی و به سرما و گرمای فیلم تن دهی .براستی که مردان بزرگی در سینمای ما بودند که نامشان هم اندازه فیلم ها دیده نشدند .راستی چرا نتوانستیم مردان بزرگ بدنه سینمای مان را پاس بداریم و قدرشان را اجر نهیم . همگی غرق در زرق و برق سینما و نام های ویترین ها شده ایم ‌. از کجا و از چه زمانی باید این تابوی که همچنان با سینمای ما گلاویز است در هم شکنیم . درود بر “نقی معصومی “یادش بزرگ و گرامی باد!