به گزارش سینماسینما، کیومرث مرادی از کارگردان‌های شناخته شده تئاتر ایران است که آثار متعددی را طی ۲ دهه گذشته روی صحنه برده که بسیاری از آن‌ها از نمایش‌های پرمخاطب تئاتر ایران بوده‌اند که نظر منتقدان را هم به خود جلب کرده‌اند.

در شرایط کرونایی پیش آمده برای تئاتر، مرادی به تدریس در زمینه کارگردانی و بازیگری تئاتر ادامه داد و اجازه نداد که درگیر رخوت کرونایی حاکم بر تئاتر شود. اما در آخرین تماسی که با مرادی داشتیم و در خصوص برنامه‌ریزی‌های جدید خود برای تولید و اجرای تئاتر صحبت کردیم، از ابتلای او به بیماری کرونا و طی کردن شرایط سخت این بیماری مطلع شدیم.

کیومرث مرادی درباره وضعیت سلامت و بهبودی خود گفت: بیش از ۳ هفته پیش به کرونا مبتلا شدم و ۲ هفته بسیار سختی داشتم. بیماری‌ام به گونه‌ای بود که حدود ۱۰ روز نمی‌توانستم از روی تخت بلند شوم. با وجود اینکه خیلی مراقبت کرده بودم، خیلی ساده به کرونا مبتلا شدم چون در شهر تهران مردم رعایت درستی در این زمینه ندارند، البته گناهی بر گردن مردم نیست زیرا زیربنای درستی در این خصوص وجود ندارد.

وی سپس با اشاره به اینکه دوره سخت بیماری سپری شده و شرایط جسمانی خوبی دارد و فعالیت‌هایش را از سر گرفته است، درباره برنامه خود برای تولید و اجرای اثری نمایشی در شرایط فعلی تئاتر، یادآور شد: واقعیت این است که فارغ از آموزش تئاتر و کارهایی که در این زمینه انجام می‌دهم، حدود ۶ ماه است با فرشاد فزونی و با اجازه‌ای که از استاد بهرام بیضایی گرفتم، روی متن «آژی دهاک» کار می‌کنم. فرشاد فزونی آهنگسازی و نوازندگی کار را عهده دار است و من به عنوان برخوان اثر حضور دارم.

مرادی ادامه داد: از ۶ ماه پیش فکر می‌کردم که این اجرا را برای سالروز تولد استاد بیضایی روی صحنه ببرم که به دلیل شرایط کرونا این امر میسر نشد.

کارگردان نمایش‌های «دیر راهبان» و «افسون معبد سوخته» درباره دلایل انتخاب و برخوانی نمایشنامه «آژی دهاک» توضیح داد: در نمایشنامه «آژی دهاک» استاد بیضایی برخوان‌ها را بر اساس گوسان ها و شیوه خوانش آن‌ها نوشته است. گوسان‌ها ساز می‌زدند و در دل نوازندگی قصه خود را تعریف می‌کردند. آن‌ها مدام در سفر بودند و با سفرهای خود قصه‌های شهرهای مختلف را به شهرهای دیگر می‌بردند. این جهان موسیقایی برای من و فرشاد فزونی خیلی جذاب بود.

وی افزود: «آژی دهاک» ۱۱ بند دارد که فرشاد فزونی بر اساس آن ۱۱ قطعه بسیار زیبا و متفاوت را نوشت و شروع به اجرا کردن کرد.

مرادی با بیان اینکه من به عنوان یک نقال مدرن به مدرن بودن اجرا فکر کردم تا اجرا پل ارتباطی جهان و زبان «آژی دهاک» با تماشاگر امروز باشد که شاید گوش کردن و دیدن همزمان برایش سخت است، اظهار کرد: کار بزرگی که فرشاد فزونی انجام داد تصویری کردن قصه و مسیر زندگی «آژی دهاک» توسط موسیقی بود و موسیقی افکتیو و زنده خیلی به من به عنوان برخوان برای به تصویر کشیدن قصه بر صحنه کمک کرد.

این کارگردان با سابقه تئاتر درباره زمان و مکان مدنظر برای آغاز اجرای برخوانی «آژی دهاک» یادآور شد: با دبیر سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر صحبت کردیم تا به عنوان یک گروه مهمان، نمایش «آژی دهاک» را در جشنواره رونمایی کنیم که با موافقت ایشان همراه بود. در ابتدا هدف مان اجرا در جشنواره تئاتر فجر نبود ولی وقتی به شرایط کرونایی موجود رسیدیم تصمیم گرفتم در سالی که ناامیدی وجود دارد، تولید و پژوهش تئاتر را متوقف نکنم.

کارگردان نمایش‌های «خواب در فنجان خالی» و «مرگ و شاعر» ضمن اظهار امیدواری از اینکه به اجرای بزرگی از نمایش «آژی دهاک» دست پیدا کنیم، تصریح کرد: خیلی امیدوارم این اثر بتواند نماینده خوبی از شخصی باشد که استاد همه ما بوده و تئاتر ایران به او بدهکار است. اجرا و خوانش آثار استاد بیضایی باید در تئاتر ایران تداوم داشته باشد.

مرادی با بیان اینکه بعد از اجرای «هشتمین سفر سندباد» اثر استاد بیضایی در دهه ۷۰ آرزو داشتم اثر دیگری را از استاد روی صحنه ببرم، تأکید کرد: یکی از بزرگترین اهداف من به عنوان یکی از شاگردان مستقیم استاد بیضایی برای اجرای نمایش «آژی دهاک» برقراری ارتباط نسل جدید با ایشان است چون بسیاری از نسل جدید نمی‌دانند چگونه با اثری از استاد بیضایی مواجه شوند.

وی در پایان سخنان خود تأکید کرد که نمایشنامه «آژی دهاک» و این قصه در دنیای کرونایی معنای متفاوتی را نمایش می‌دهد.

منبع: مهر