مهدی صباغ زاده از شرایط اکران امروز سینما انتقاد کرد.
به گزارش سینماسینما، مهدی صباغزاده، کارگردان، تهیهکننده و پخشکننده قدیمی سینمای ایران، این روزها درگیر پخش فیلم سینمایی «ایتالیا ایتالیا» اولین ساخته سینمایی پسرش کاوه صباغزاده است؛ فیلمی که جزو آثار تحسینشده جشنواره فجر به شمار میرود، اما در شرایطی سخت در حال اکران است. مهدی صباغزاده در گفت و گو با «جوان» به شرایط عجیب اکران در نیمه دوم سال پرداخته است؛ زمانی که فیلمهای زیادی متقاضی اکران هستند و ظرفیت سالنهای سینما پر است.
اکرانهای سینما در نیمه دوم سال را چطور میبینید؟
به نظرم در شش ماهه دوم سال به دلیل فشردگی بیش از حدی که وجود دارد، فشار زیادی به فیلمهای در حال اکران وارد میشود و همین طور به فیلمهایی که بر پرده هستند، اضافه میشود. با این وضعیت واقعاً اکرانها درب و داغان شده است.
چه شد وضعیت اکرانها به این شکل درآمد؟
همهاش به برنامهریزی بد شورای صنفی نمایش باز میگردد، در شش ماه اول طوری عمل کردند که چند پخشکننده راحت فیلمشان را اکران کنند و نتیجهاش لطمهای شد که به بقیه خورد. شورای صنفی حتی نمیتواند مدیریتی روی اکرانها داشته باشد.
گفته میشود که چیزی مانند مافیا در چینش اکرانها دخیل است، این را قبول دارید؟
چیزی به اسم مافیا نداریم، اما اینکه فیلمی را که تازه ساخته شده میخواهند سریع اکران کنند، یک بیعدالتی کامل است نسبت به فیلمهایی که مدتها منتظر نوبت اکران بودند. مسئولیت به وجود آمدن این بیعدالتی هم شورای صنفی نمایش است.
نگاه کنید در شش ماهه دوم امسال فقط ۴۲ فیلم تقاضای اکران در گروه آزاد را دادهاند، در حالی که در نیمه اول هیچ خبری نبود و بعضی از فیلمها با خیال راحت به فروشهای میلیاردی رسیدند.
مگر وظیفه اصلی شورای صنفی این نیست که بر نحوه اکرانها مدیریت کند؟
ما هم همین را میگوییم، ولی میگویند وظیفه ما فقط وارد و خارج کردن فیلمها به اکران است. اگر نمیتوانند برای سینما کاری انجام دهند، بگذارند خود وزارت ارشاد و سازمان سینمایی کاری کند و آقای حیدریان این کار را انجام دهد.
به نظرم سازمان سینمایی هم در این میان بیتقصیر نیست!
بله. ارشاد میخواهد خودش را از زیر فشارسینماییها بیرون بیاورد، برای همین سینما را رها کردهاست، چند فیلم مانند «خانه دختر» رفع توقیف شدند، سریع میخواهند آنها را اکران کنند، درحالی که بسیاری از فیلمهای خوب، مدتها است در صف اکران بودهاند.
چرا ارشاد سینما را رها کرده است؟
وزارت ارشاد مثل دولت عمل میکند؛ یعنی تا زمانی که یک کارخانه منافع داشته باشد، مدیریتش را دولت در دست خودش نگه میدارد و زمانی که ورشکسته و ضررده شد، آن را به بخش خصوصی واگذار میکند تا مسئولیتش بر گردن دیگران بیفتد.
من با توجه به سوابقی که از آقای حیدریان میشناسم، انتظار دارم بنشیند برای سینما برنامهریزی کند و آن را به سمت درستی هدایت کند. الان دست پخشکنندهها را بستهاند. اگر پخشکننده نتواند کاری کند پس چرا اصلاً پخشکننده داشته باشیم؟ هرکس هر طور دلش خواست برود فیلمش را اکران کند!
دولت که همیشه شعار حمایت از سینما را داده، این شعار با نوع عملکردش تناقض دارد!
چه کمکی؟! کدام یک از بخشهای دولتی دارند به سینما کمک میکنند؟ شهرداری این همه امکانات دارد، ولی بیلبوردهایش را برای تبلیغ در اختیار سینما قرار نمیدهد. در مقابل این وضع من شنیدهام برای یکی از فیلمهای سینمایی قرارداد ۷۰۰ میلیون تومانی تبلیغات بسته شدهاست، این پول یعنی اگر فیلم ۵/۱میلیارد تومان هم بفروشد، همه پول را باید برای هزینه تبلیغ بدهد!
شاید این فیلم با حمایت خاصی ساخته شده و حتی قبل از اکران به سود رسیده و نیازی به رسیدن به فروش نداشته باشد!
وقتی برنامهریزی و نظارتی وجود نداشته باشد، کنترل از دست ارشاد خارج میشود و بالاخره جایی که نظارت وجود نداشته باشد، فساد هم به وجود میآید. این مشکل هم تنها در سینما نیست، مگر شخصی را بازداشت نکردهاند که چند هزار میلیارد از بانکها وام گرفته بود؟ کسی از آن بانک پرسیده به چه حسابی به آن شخص این همه وام دادهای؟
این وضعیت قطعاً به ضرر بخش خصوصی است که در سینما فعال است و با بیبرنامگیای که به وجود آمده باعث ضرر مالی بخش خصوصی میشود!
در کشورما چارچوبهایی برای فعالیت سینما قرار دادهشدهاست. وقتی فیلمساز یا پخشکننده فیلم که از چندین کانال و فیلتر عبور کرده تا مجوز بگیرد، در این چارچوبها فعالیت میکند، باید از آن حمایت هم شود. ولی میبینیم هرجا میخواهند شعار دهند، پای بخش خصوصی به میان میآید، مثل «حمایت از بخش خصوصی» و فعال «کردن بخش خصوصی» اما هرجا که پای منافع در میان است، بخش دولتی آنجا است! سهم بخش خصوصی همیشه همان شعار بوده است.
به فشردگیای اشاره کردید که برای اکران وجود دارد، این وضعیت چطور به وجود آمدهاست؟
الان میگویند هر فیلمی توانست با ۱۰ سینما قرارداد اکران ببندد بیاید و در گروه آزاد اکران بگیرد. جالب است سراغ هر سالن سینمایی هم که میرویم، میگویند چند قرارداد اکران داریم. برای فیلم «هاری» آقای انصاری چند ماه است تلاش کردهایم که به اکران برسد و نشده است.
با این شرایط هر فیلمی هم که اکران شود، به مشکل میخورد و نمیتواند فروش خوبی داشته باشد!
در سینما همه به دنبال منفعت هستند، ما یک خانواده هستیم، ولی با این شرایط میخواهند ما را به جان هم بیندازند. ما که نمیتوانیم رو در روی یکدیگر قرار بگیریم و هر روز همدیگر را کتک بزنیم.
این وسط وزارت ارشاد باید مثل قاضی عمل کند و ببیند چه اتفاقی افتاده و مسائل را حل کند. الان طوری شده که سه دفتر پخش فیلم همه اکرانها را در دست دارند و باقی پخشکنندهها که اتفاقاً دارند حرفهای کار میکنند و دفاترشان فعال است، فرصت اکران فیلمشان را به دست نمیآورند. این کار ناشی از نبود نظارت است. آنها حتی نمیآیند فعالیت دفاتر ما را ببینند.
منبع: روزنامه جوان