سینماسینما، حبیب رضایی:
چه ایام فرخندهای و چه روزگار دلانگیزی شد دیدن این شور و شیدایی که در آسمان دل اکثر مردم سرزمینم موج میزند. خدایا مستدامش کن.
این حجم امید و عمل به پیمان و ایستادن کنار شما و پشتیبان شما و نامتانبودن و ماندن، نعمتی است سنگین که امانت ما مردم به دستان شما و همراهان عزیزتان است؛ به مردان مقتدر و ظریف و مدیران دانا و جهانگیرتان. آقای دکتر ما در تموز آفتاب ساعتها ایستادیم تا زانوهای شما در مسیر پیشرو خم نشود، ما چشم به نبودنها بستیم تا به داشتههای ما، عیاری فزونتر و به آرزوهای برحق ما، فاصلهای دستیافتنیتر بخشید. مادران و پدران ما، با قدهایی خمیده و با قدمهای دردناک، آمدند که میراث دلشان را به کف با کفایت شما و دولت شما بسپارند، با ازخودگذشتگی آسمانی. تا به شما ذکرِ ازخودگذشتن را یادآوری کنند. ما روزها و شبهای زیادی نام شما را بر کف دست و در اصل، بر پیشانی دل نوشتیم و در کوی و برزن ره سپردیم و یار جمع کردیم، دشنام اگر شنیدیم- که بسیار شنیدیم- سنگ تهمت اگر خوردیم – که بسیار خوردیم- عقب ننشستیم چون به شما و اعتقاد صادق و نیت خیرتان، ایمان داریم. ما پرچم «دوباره ایران» را سالم و سلامت از نردبانی با بیش از ٢٠ میلیون پله در بلندترین نقطه اعتماد یک ملت به رئیسجمهور ایرانیاش، امروز به شما برای بار دوم سپردیم و در تاریخ ثبت کردیم این فتح را، تا شما در تاریخ، پرجلال و پراقتدار نگهدارید حد و قدرت ایران ما را، اسلام ما، در دل ِ زندگی ما زنده هست و خواهد بود، اما جمهوریتش و حفظ و صیانتش باز با شماست از امروز. از ما ترسهایمان را بگیرید، در فرصتی که هست امید عمیقتر و زندهتری در زندگی ما عیان کنید و بیش از پیش کمک کنید عدالت نه هدیه که حق ما شود. اوج گرفتیم برای شما. پروازی با تقریبا ٢۴ میلیون پا، ارتفاع. از آنجا افقهای روشنتری ببینید برای ما و فرزندانمان. از بالا، رسیدهترین دعاها را برای آبادانی و برکت این سرزمین و مردمان نجیبش، بچینید و عزت و قدرت و سلامت و آرامش را در حیات ما جاری کنید که شما و دولت شما میتوانید. به ساعت / به وقت / به چراغهای روشنمانده تا صبح / به نگاههای منتظرمانده تا سحر / به پشتهای تکیده اما پرتوان / به دستهای لرزان اما گشاده / به تصویرهای مخدوششده اما هنوز گویا / به اهالی اختران / به ساکنان فروتن این زمان / به شعرها و به شعورها / به شورها به نورها / به همجانی و به همرأیی / به پیوند و به پیوستگی / به کمک و به یاری به شایستهسالاری / به مطالبه برحق و به تدبیر تا سرحد / به جیبهای خالی ولی باعزت / به «نه» برای وعدههای پرحقارت / به ایستادن پای حرف و آبادکردن هر ویرانی / به دورکردن تهدید از هر ایرانی / به سبز و به رویش ِ رنگ امید / به بنفش و به شیرینی نُقل و نبید / به اجابت به دعا / و به نام رحمان و رحیم و به نام خدا / قسمتان میدهیم / که آقای دکتر روحانی ما به وعده خود عمل کردیم / مبارک همه ما/ حالا نوبت، نوبت شماست.
منبع: شرق