مسعودجان کیمیایی
یادداشت اعتراضآمیز آقای پرویز پرستویی را درباره فیلم «قاتل اهلی» خواندم و متأسف شدم. راستش را بخواهی من هم وقتی فیلم ۱۲۰دقیقهای تو را دیدم دچار همان مشکل شدم. فیلمی که میتوانست به خاطر موضوع و پرداخت تازهاش، کار متفاوتی در کارنامهات باشد- به دلایلی که خواهم گفت- از مسیر اصلی به دور افتاده است. اول از هر چیز زمان فیلم است که آنگونه که دریافتم افزودن صحنههای طولانی کنسرت و آواز پولاد است و همین باعث شده تا شخصیت پرستویی در داستان کمرنگ و در بخشهایی بهکلی ناپدید شود. همچنین نقش امیر جدیدی که به نظرم گرمترین شخصیت ماجراست، در بیشترین زمان داستان، نادیده گرفته شده و تنها در قسمتهایی از انتهای فیلم حضور مجدد پیدا میکند. حرفهای دیگری هم درباره فیلم هست که به تصورم فعلا لزومی ندارد بگویم. اما باید به یک نکته تأکید کنم که «قاتل اهلی» در زمانی کوتاهتر و فشردهتر مسلما میتواند نتیجه بهتری عاید کند. اینها را به این دلیل میگویم که دلم میخواهد فیلم آخر تو از همیشه جذابتر و تأثیرگذارتر باشد. به امید آنکه به دل نگیری چون من هم با نظر آقای پرستویی موافق هستم.
دوستدار همیشگیات.