سینماسینما، علی پاکزاد – محمود رضوی تهیه کننده فیلم «ماجرای نیمروز» معتقد است، ساخت فیلم درباره تاریخ معاصر بسیار سخت است، اما تجربه ساخت فیلم های «ایستاده در غبار» و «سیانور» باعث شد تا کارها نسبت به گذشته آسان تر پیش رود.
به گزارش سینماسینما، رضوی در جشنواره سی و پنجم با فیلم «ماجرای نیمروز» حضور داشت. فیلمی که در بخش سودای سیمرغ، جایزه بهترین فیلم را به کارگردانی محمدحسین مهدویان کسب کرد. این فیلم به جز جایزه اصلی در دو بخش طراحی صحنه و طراحی لباس هم سیمرغ کسب کرد.
«ماجرای نیمروز» سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی را هم از آن خود کرد. این فیلم در ۹ بخش شانس دریافت جایزه را در جشنواره فجر امسال داشت.
تهیه کننده فیلم «ماجرای نیمروز» درباره شرایط ساخت این فیلم گفت: «زحمات زیادی برای ساخت فیلم «ماجرای نیمروز» کشیدیم. مهمترین موضوع این بود که همه کسانی که در این گروه حضور داشتند، سینما را می فهمیدند و با عشق کار می کردند. فراهم کردن شرایط برای ساخت این فیلم کار ساده ای نبود. موضوعی که بیش از حد کار را برای ما مشکل کرد، بحث و موضوع تاریخی فیلم بود. به هر حال کار تاریخی ساختن مشکلات خود را دارد، تمام تلاش ما این بود که «ماجرای نیمروز» فیلمی باورپذیر باشد.»
او ادامه داد: «سوژه فیلم ما کاملا امنیتی بود، همین موضوع باعث شد تا فشار زیادی روی ما باشد. بسیاری از نهادها به راحتی مجوزهای لازم را نمی دادند، البته همکاری خوبی با ما داشتند و توانستیم با رضایت آنها «ماجرای نیمروز» را به تصویر بکشیم، اما خوشبختانه تمام این مسائل را پشت سر گذاشتیم. اتفاقاتی که بعد از نمایش فیلم صورت گرفت به حدی شیرین بود؛ که تمام مشکلات را فراموش کردیم.»
تهیه کننده فیلم «ماجرای نیمروز» درباره فشارهایی که در زمان ساخت این اثر وجود داشته گفت: «در زمان تولید فیلم هیچ فشاری به فیلم وارد نشد. هر مشکلی که پیش آمد در زمان قبل از گرفتن پروانه ساخت بود، بعد از گرفتن این پروانه مشکل خاصی دیگری وجود نداشت. به هر حال تجربه همراهی با فیلم هایی نظیر «ایستاده در غبار» و «سیانور» باعث شد که کارها کمی سهل تر شود. اثبات کردیم که قرار نیست مسیری را طی کنیم که خلاف واقعیت باشد.»
رضوی درباره جوایزی که فیلم «ماجرای نیمروز» کسب کرد گفت: «به هر حال این فیلم به خوبی دیده شد. مهمترین موضوع این بود که مردم آن را به عنوان بهترین اثر ملی شناختند. خدا را شاکریم که تلاشهایی ما بی ثمر نماند.»