سینماسینما، محمد حقیقت/ کن: در دومین روز از جشنواره کن دو فیلم تاثیرگذار در بخش مسابقه به نمایش درآمدند. یکی از این فیلم ها، فیلم «بینوایان» اولین فیلم بلند داستانی لاج لی، بود که می توان گفت جشنواره را در اول راه تکان داد.

اگرچه عنوان فیلم ربطی به کتاب مشهور ویکتور هوگو ندارد، اما راجع به بینوایان حومه های شهرهای بزرگ فرانسه به ویژه پاریس است که حتی در قسمت هایی از آن محله ها پلیس هم جرات نمی کند وارد شود و مهاجرین سیاه و عرب برای خود فرمانروایی می کنند.

کارگردان فیلم که خود در همان محله زندگی می کند به خوبی مسایل آنجا را می شناسد و سالهاست که با دوربین های کوچک و ارزان مشکلات افراد آنجا را به تصویر می کشد که البته چند فیلم کوتاه او قبلا مورد توجه قرار گرفته بودند.

داستان فیلم از این قرار است که روزی پلیس سفید پوستی به اکیپ پلیس آن محله برای ماموریت ملحق می شود. پلیس ها در گشت زنی در محله های مختلف آنجا با دردسرهای زیادی روبرو می شوند. از جمله یک پسر ده ساله که یک بچه شیر را از یک سیرک دزدیده است و… .

دوربین از بالا کاربرد بسیار خوبی در این فیلم دارد و ایده جالبی را کارگردان با این دوربین بر میزانسن خود پایه گذاشته؛ ریتم پرانرژی و موسیقی به خوبی در خدمت فیلم هستند. بازی بازیگران نیز قدرت فیلم را بیشتر کرده اند. انگشت گذاشتن بر موضوعات مربوط به حومه های شهرها و بحث فرهنگ کسانی که از کشورهای دیگر در فرانسه جاگیر شده اند از مسایل جامعه شناسی خوبی است که کارگردان به آن پرداخته؛ این فیلم در جدول منتقدین چندین نشان نخل طلا را بدست آورد.

دومین فیلم خوب بخش مسابقه که در دومین روز از جشواره به نمایش درآمد، فیلمی از برزیل بود که یادآور اپراهای شعر و خشونت گلوبر روشا از بزرگان سینمای برزیل دهه هفتاد است: «باکورو» به کارگردانی «کلبر مندوسا فیلهو» و «جولیانو دورنلی»؛ که بعدا به آن خواهیم پرداخت.