خسرو معصومی می گوید : «فیلم هایی که این روزها به اسم کمدی برای مخاطب نمایش داده می شود اصلا کمدی اطلاق نمی شوند: یکسری فیلم های سخیف هستند. فیلم کمدی ازنظر من یعنی اجاره نشین ها که تلفیقی از موقعیت های کمدی و نکات مهم اجتماعی است که در عین فراهم کردن لحظات شاد به مخاطب خود نهیب می زند. متاسفانه چنین فیلم هایی همیشه در سینمای ایران جریان داشته ودارند و فیلم های اجتماعی مهم زیر چرخ این فیلم های سخیف له ولورده شدند. »
به گزارش سینماسینما معصومی اشاره مستقیم می کند: «یک عده سینماگران همچون آقای داودی که با ساخت انبوه فیلم های اجتماعی به ناگاه تغییر مسیر می دهند و به سینمای کمدی روی می آورند اما یکسری فیلمسازان هم هستند که به علت تعلق خاطری که به سینمای اجتماعی دارند تن به هر خفتی نمی دهند و سر موضع خود باقی می مانند ممکن است فیلم شان به گیشه خوبی دست پیدا نکند اما از مسیر و هدفی که دارند خارج نمی شوند. به این نکته هم باید تاکید کرد که مخاطب امروز سینما خیلی راحت طلب و سهل انگار شده و به دنبال فیلم هایی است که فقط لحظات شاد را با تماشای این فیلم ها پشت سر بگذارد. او با هر چرت وپرتی می خندد و خوشحال است.
اگر قرار است به خواسته مخاطبان تن دهیم پس نقش تربیت مخاطب این وسط چه می شود که معصومی در این باره می گوید: «زمانی بود که مخاطب با تماشای فیلم های آقای کیارستمی یا تقوایی و مهرجویی و فرهادی به فکر فرومی رفت و اما در حال حاضر این نوع فیلم ها ساخته نمی شود. درواقع به علت نبود فیلم های با چفت وبست مخاطب با سینما قهر کرده است. »

اعتماد